مجسمه جفرسون داویس از ساختمان مجلس کنتاکی در فرانکفورت بیرون کشیده شد. وی رئیس اتحاد جنوبی آمریکا بود که جدایی آنها از ایالات متحده باعث وقوع جنگ‌های داخلی شد.

به گزارش روزنامه هرالد لیدر در لکزینگتن، این تندیس ۵ متری روز شنبه پس از رأی‌گیری هیأتی پایین کشیده شد که وضعیت مجسمه‌ها در کاخ کنگره را مورد بررسی قرار می‌داد. پیشنهاد بیرون بردن مجسمه با ۱۱ رأی موافق در مقابل یک رأی مخالف، جمعه شب به تصویب رسید.

این مجسمه قرار است به پایگاه تاریخی جفرسون داویس در تاد کانتی، محل تولد وی، منتقل شود.

انتقال مجسمه مزبور آخرین اقدام از مجموعه اقدامات محو نمادهای برده‌داری و ستم به سیاهان در آمریکا و سراسر جهان است که طی روزهای اخیر، در پی اعتراضات گسترده پس از مرگ جورج فلوید توسط پلیس مینیاپولیس، صورت می‌گیرد.

مجسمه دیگری از داویس در ریچموند، ایالت ویرجینیا، نیز در حالی پایین کشیده شد که تصمیم به انتقال یکی از مجسمه‌های رابرت ادوارد لی، از فرماندهان نیروهای جنوبی در دوران جنگ داخلی، مورد اختلاف حقوقی واقع شده است.

نانسی پلوسی خواستار برچیدن ده‌ها مجسمه شخصیت‌های اتحاد جنوبی از کاخ کنگره واشینگتن دی‌سی شده است.

ناسکار، اتحادیه ملی مسابقات اتومبیل‌های معمولی، گفته است که دیگر اجازه نمایش پرچم جنوبی‌ها (فدراسیون) را در مسابقاتش نخواهد داد.

با این وجود، دونالد ترامپ هر گونه تجدید نظر در اسامی ۱۰ پایگاه نظامی را که از روی نام فرماندهان جنوبی انتخاب شده‌اند، با خشم مردود دانسته است. پایگاه نظامی فورت براگ، بزرگترین پایگاه کشور است که از نام ژنرال براکستون براگ گرفته شده است.

هفته گذشته در شهر بریستول انگلستان، مجسمه‌ای از ادوارد کولستن، از بزرگان قرن هفدهم که با برده‌فروشی صاحب ثروت هنگفتی شد، توسط جمعیتی از مردم پایین کشیده شد. در بلژیک، مجسمه‌های لیوپولد ثانی، پادشاه منفور بلژیک که با مردم مستعمره کنگو رفتاری ظالمانه داشت، پایین کشیده یا تخریب شدند.

به گفته هرالد لیدر، مجسمه جفرسون داویس توسط گروهی به نام «خواهران متحد اتحاد جنوبی» در سال ۱۹۳۶ بر پا شد.

برچیدن این مجسمه به دنبال تقاضای اندی بشیر، فرماندار ایالتی، صورت گرفت که گفت: «این رأی‌گیری و این کار خیلی وقت پیش باید انجام می‌شد. اما با این کار کنتاکی یک قدم به همدل شدن با یکدیگر نزدیک‌تر شده است. حالا کودکی که وارد این ساختمان می‌شود، احساس خوشایندی دارد و مجبور نیست به نماد و مجسمه‌ای نگاه بیندازد که یادآور بردگی نیاکانش است.»

تنها عضو هیأت که به پایین آوردن مجسمه رأی منفی داد، برندان تاد ویلسون بود که معتقد بود این حرکت «دنباله‌دار» است و از اول هیچ مجسمه‌ای نباید در کاخ کنگره علم می‌شد. وی با اشاره به سایر مجسمه‌ها، از جمله تندیس آبراهام لینکلن، رئیس جمهور قرن شانزدهم که به کمک نیروهای متحد خود داویس را شکست داد، گفت: «هیچ یک از اینها نباید اینجا باشند.»

پس از شکست نیروهای اتحاد جنوبی در سال ۱۸۶۵ که پایان دوره برده‌داری در آمریکا را در پی داشت، داویس دو سال را در حبس گذراند. او خاطرات خود را از دوران جنگ به رشته تحریر درآورد و در سال ۱۸۸۹ در نیواورلئان در حالی جان سپرد که خواستار اتحاد شمال و جنوب شده بود.