به نظر میرسد که بریتانیا به اندازه کافی گیرش نیامده است. ما سیاست خارجی، بازیهای فوتبال آمریکایی، همیلتون و چاقی مفرط بر اثر غذاهای آماده را وارد کردهایم و حالا در حال واردات یک عده از نامزدهای مغرور و خود بزرگبین خواستار رهبری این کشور هستیم. خوشبختانه، روش انگلیسی درک از مسایل خودمان را حفظ کردهایم: در حالی که در آمریکا ۲۴ نفر از حزب دموکرات خواهان انتخاب برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری شدهاند، در بریتانیا فقط ۱۳ نماینده پارلمان به دنبال به دست آوردن رهبری حزب محافظهکار و دفتر نخست وزیر هستند.
چیزی که به خوبی شناخته نشده است اینکه نامزدهای حزب محافظهکار دارای معادلهایی همسان در انتخابات اولیه حزب دموکرات هستند، به این معنی که اسامی مستعاری هم از رییس جمهور ترامپ گرفتهاند. نگاه کنید:
ساجد جاوید: نامزدی که به رغم اظهارات خلاف پیشین خود اغلب علاقه به انکار میراث غیر سفید دارد.
معادل دموکرات: الیزابت وارن
استم مستعار توسط ترامپ: صادق خان/ پوکاهونتاس ( شاهدخت سرخپوست که جان اسمیت را نجات داد) پاکستانی
تکیه کلام در مناظره تلویزیونی: «چرا وقتی میگم سیاه هستم به من میخندید؟»
آندرهآ لیدسوم: نامزدی به معنی که هیچ شانسی برای پست رهبری ندارد اما طوری عمل میکند که مانند دستیابی به یک معامله برای چاپ کتاب است.
معادل دموکرات: کِرستن جیلیبراند
استم مستعار توسط ترامپ: یک ده کامل نیست
تکیه کلام در مناظره تلویزیونی: «منظورتون چیه که تا بحال پستهای سیاسی مصلحت آمیز داشتهام؟»
جرمی هانت: مرد قد بلند، سفید از یک شهر بزرگ که درباره بازی بزرگ صحبت میکند اما به ندرت کاری را به سرانجام میرساند.
معادل دموکرات: بیل دِ بلاسیو
اسم مستعار توسط ترامپ: پادشاه نابود کننده سیستم بهداشت ملی انگلستان
تکیه کلام در مناظره تلویزیونی: «من یک پست خیلی مهم در سیاست خارجی دارم از آنجایی که با یک فرد از نژادی دیگر ازدواج کردهام، خانه من مانند یک سازمان ملل کوچک است.»
سَم گایماه: نامزد برجسته تحصیل کرده که اغلب دوست دارد با پرسشهایی مواجه شود که از او میپرسند آیا به پُر کردن سهمیه متنوع کمک میکند.
معادل دموکرات: پیت بوتیگِیگ
استم مستعار توسط ترامپ: بدون شناسنامه
تکیه کلام در مناظره تلویزیونی: «حزب من یک سهمیه متنوع ندارد.»
متأسفانه، تمام نامزدهای رهبری حزب محافظهکار معادل دموکرات ندارند. به دلیل تفاوتهای ایدئولوژیک بین محافظهکاران انگلیسی و دموکراتهای آمریکایی، بعضی اوقات خیلی سادهتر است که خطوط موازی بین محافظهکاران و جمهوریخواهان کشید:
مایکل گوو: نامزدی که اغلب به ظرافت تعادل را میان نو محافظهکاری و ترامپیسم برقرار میکند؛ نامزدی که اغلب کوکائین را از روی تصویر مارگارت تاچر استنشاق میکند.
معادل آمریکایی: «کوکائین» میچ مک کانل
اسم مستعار توسط ترامپ: مِستر بین
تکیه کلام در مناظره تلویزیونی: «من خیلی طرفدار محیط زیست هستم: من قویاً اعتقاد دارم که برگ گیاهان منبع کوکائین برای تولید اصولی مواد مخدر طبیعی ضروری هستند.»
بوریس جانسون: متولد شده در پول و ثروت در نیویورک و معروف شده به خاطر جهالت، بدن پُف کرده، آرایش موی کارتونی، روابط نامشروع، سیاست عوامگرایی، متنفر از هیلاری کلینتون و شاید یک رابطه مخفیانه هم با ایوانکا ترامپ داشته باشد.
معادل آمریکایی: دونالد ترامپ
اسم مستعار توسط ترامپ: بوریس زیبا
تکیه کلام در مناظره تلویزیونی: «اگر شما بلند بگویید «ترور اسلامی افراطی» مشکل برطرف میشود»؛ «آفریقا یک کشور ویژه است»؛ «باراک اوباما اهل کنیا است»؛ «معین علی کلّه سر و تَه دارد»
جدا از شباهتهای میان نامزدها، انگلستان و آمریکا در یک واقعیت اشتراک دارند که رده و طبقه سیاسی هیچ ایدهای از چگونگی اداره دوران عوامگرایی و به ثمر رساندن عدالت و قوانین معقول اقتصادی ندارد. به عنوان یک فرد انگلیسی-آمریکایی، نمیتوانم تصمیم بگیرم که کدام کشور بیشتر باعث خجالت من میشود. همزبان با مشهورترین فرد پوپولیست دنیا/ سیاستمدار: غمگین!
© The Independent