در تحقیقی که توسط دانشمندان سوئد و آفریقای جنوبی انجام شد، پادتن‌های کوچکی را که معمولا یک دهم اندازه پادتن‌های معمولی است و تک پادتن نامیده می‌شوند، از لامای آلپاکایی به نام تایسون برداشت شده است که ممکن است بتواند از امکان «جای گرفتن و پاگرفتن» ویروس کووید۱۹ در بدن و ابتلای فرد به آن پیشگیری کند.

تایسون یک آلپاکای ۱۲ ساله در آلمان است که توسط دانشمندان موسسه کارولینسکا در استکهلم با استفاده از پروتئین‌های این ویروس، علیه آن مصون شد. پیشتر در ماه جاری میلادی این تیم تک پادتن‌هایی را از خون تایسون استخراج کردند که به همان قسمتی از ویروس وصل شده بودند که پادتن‌های ساخته شده در بدن انسان وصل می‌شوند، و می‌تواند جلو ابتلا را بگیرد.

جرالد مک‌اینرنی، مدیر این تیم در موسسه سوئدی، به رویترز گفت: «می‌دانیم که پادتن‌هایی که دقیقا به این قسمت مشخص از ویروس وصل می‌شوند، مهم هستند و این دقیقا کاری است که در مهندسی ژنتیکی این پادتن از تایسون انجام داده‌ایم. در عرصه نظر، مدارک حاکی از آن است که این پادتن به خوبی در بدن انسان عمل خواهد کرد ولی خب، نظام خیلی پیچیده‌ای است.»

به گزارش تلگراف، این تک پادتن با هدف قرار دادن «شاخک‌های ویروس مستقیما جلو» قابلیت کووید-۱۹ در ابتلای میزبان را می‌گیرد و آن را «شدیدا» خنثی می‌سازد.

نویسندگان این تحقیق از واحد میکروب‌شناسی، تومور و زیست‌شناسی سلولی موسسه کارولینسکا، نوشتند: «بیماری عالم‌گیر ویروس کرونا عواقبی جدی بر جمعیت جهان خواهد داشت و نیاز مبرم به کشف واکسن، پادتن یا داروهایی هست که بتواند جلو شیوع آن را بگیرد. پادتن‌های خنثی‌ساز می‌توانند جلو جای گرفتن و پاگرفتن ویروس را در مراحل اولیه ابتلا بگیرند و احتمالا از وخیم شدن بیماری در گروه‌های پرخطر جلوگیری کنند.»

آنها افزودند: «وقتی داروهایی که جلو شیوع بیماری را بگیرند یا درمان با پادتن در دسترس قرار گیرد، می‌توان از افراد پرخطر محافظت کرد، و استفاده گسترده از آنها می‌تواند کل جمعیت را در برابر این بیماری مصون کند تا ایمن‌تر از قرنطینه خارج شویم.»

این تحقیقات هنوز در مراحل اولیه است و مقاله علمی آن هنوز توسط سایر دانشمندان بررسی نشده است، اما تیم موسسه کارولینسکا تنها افرادی نیستند که به مطالعه بر آلپاکا برای مداوای ویروس کرونای جدید مشغولند.

محققان دانشکده داروسازی دانشگاه کنتاکی نیز مشغول مطالعه بر روی پادتن‌هایی هستند که در بدن سه آلپاکا به نام‌های «پسر بزرگ»، «چشم آبی» و «امپراتور» تولید شده است.

سیدنی وایتهارت، از مدیران این تحقیق و استاد دانشگاه در رشته زیست‌شیمی سلولی و مولکولی، گفت: «ایده ما این است که تک پادتن‌ها آنقدر کوچک هستند که می‌توانند به شاخک‌های پروتئینی ویروس سارس-کوو-۲ برسند که دقیقا همان بخشی از ویروس است که خود را به سلول‌های بدن میزبان وصل می‌کند. تک پادتنی که بتواند جلو تشکیل این شاخک‌های پروتئینی از ریشه سلولی آنان را بگیرد، می‌تواند درمانی موثر برای کووید-۱۹ باشد.»