ورزش ایران روزهای خوبی را پشت سر نمی‌گذارد.
در همین یک‌ماه گذشته مسایل مربوط به فوتبال کشور و ایرادهای اساسی فیفا به اساسنامه فدراسیون فوتبال ایران، نگرانی‌های زیادی را درباره احتمال تعلیق دوباره فدراسیون پرطرفدارترین ورزش کشور یعنی فوتبال به وجود آورده است.
امروز اما صدای مخالفت با گوشه‌ای از سازوکار ورزش مملکت نه از سوی نهادهای بین‌المللی که از «شورای نگهبان» به گوش رسید.
خبرگزاری فارس روز گذشته در خبری نوشتند که «شورای نگهبان در نامه‌ای به هیات دولت ایرادات اساسنامه کمیته ملی المپیک را مطرح کرد».
این در حالی‌ست که به نوشته فارس «اساسنامه کمیته ملی المپیک بعد از تایید در هیات اجرایی و مجمع عمومی ۲۹ بهمن ۱۳۹۷ به کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) ارسال شد. در رفت و برگشت‌های متعدد بالاخره این اساسنامه از سوی کمیته بین‌المللی المپیک مورد تایید قرار گرفت.
اما تاییده کمیته جهانی المپیک هم نمی‌توانست حکمی مبنی بر اجرایی شدن این اساسنامه باشد چراکه برای اجرایی شدن اساسنامه تازه نوشته شده تاییدیه دولت و همین طور شورای نگهبان هم لازم است .
این اساسنامه اوایل مهرماه سال گذشته به دولت رفت و در نهایت ۱۴ مهرماه مورد تایید هیئت دولت قرار گرفت.
فارس می‌نویسد که این اساسنامه اوایل آذرماه سال۹۸ از سوی دولت به شورای نگهبان ارسال می‌شود که حالا چند ماه بالاخره نظر نهایی اعلام شده است. نظری که حاوی ایرادهای اساسی و البته دردسرساز برای ورزش کشور خواهد شد.
در پاسخی که شورای نگهبان به اساسنامه کمیته ملی المپیک داده ایراداتی مطرح و اعلام شده نظر نهایی بعدا اعلام خواهد شد.
یکی از بندهای این اساسنامه اشاره دارد به مقابله و عدم پذیرش هرگونه فشار سیاسی، مذهبی و حقوقی، اجتماعی، اقتصادی، و تبعیض جنسیتی که شورای نگهبان اعلام کرده این بند مغایر موازین شرع و اصول ۴، ۱۲ و ۱۳ قانون اساسی است.
شورای نگهبان در ایرادات خود به اساسنامه مدعی شده است که «منظور از دور بودن کمیته ملی المپیک از هر گونه گرایش‌های نژادی، مذهبی، سیاسی و منع هر گونه تبعیض روشن نیست و ابهام دارد».
شورای نگهبان همچنین این سوال را پرسیده که «فعالیت کمیته ملی المپیک در چارچوب مفاد منشور المپیک و قوانین جاری جمهوری اسلامی است، در مقام تعارض بین مفاد منشور المپیک و قوانین جاری کدامیک حاکم خواهد بود؟»
پرسشی که می‌تواند ماهیت این اساسنامه را زیر سوال ببرد.
این در واقع همان موضوعی‌ست که فدراسیون فوتبال هم با آن مواجه است. یعنی دخالت سیاست در اساسنامه ورزشی فدراسیون‌ها و یا کمیته جهانی المپیک. مساله‌ای که در این مورد خاص ناگفته پیداست که مستقیما به مساله و قانون نانوشته عدم اجازه به ورزشکاران ایرانی برای رویارویی با رقبای اسرائیلی‌ست.
موضوعی که باعث شده که یکی از سنگین‌ترین پرونده‌های ورزش ایران در دادگاه بین‌الملی ورزش گشوده شود؛ ماجرای تعلیق فدراسیون جودو.
دادگاهی که قرار بود زودتر از این‌ها برگزار شود اما شرایط کرونا باعث به تعویق افتادن آن شد. مقامات ایرانی معتقدند که شهادت علیه مقامات ورزشی ایران مبنی بر اینکه آنها باعث شدند تا ورزشکاران ایران با حریف اسرائیلی مبارزه نکند «خیانت» به کشور است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
ماجرای تعلیق فدراسیون جودو ایران از زمانی شروع شد که «سعید مولایی» قهرمان جودو ایران و جهان در مسابقات توکیو توسط مسولین تیم از رویارویی با حریف اسرائیلی منع شد و به مدال دست نیافت.
پس از آن جنجال‌ها بر سر این موضوع بالا گرفت و سرانجام فدراسیون جودوی ایران به حکم فدراسیون جهانی تعلیق شد.
مسئولین ورزش ایران گفته بودند که تمامی الزامات در تدوین اساسنامه کمیته المپیک ایران را رعایت خواهند کرد که مهم‌ترین مورد آن برای نظام حاکم بر ایران، مساله احترام به برابری ورزشکاران و مسابقه با همه آنها فارغ از قومیت و نژاد است. نکته‌ایی که حالا مورد بحث شورای نگهبان است.
شورای نگهبان همچنین گفته بند یک ماده ۳ اساسنامه که عبارت است از «مقابله با هرگونه تبعیض» و «لزوم محترم شمردن قوانین جهانی» دارای ابهام است.در این اساسنامه همچنین در خصوص انتخاب اعضای مرکز نظارت بر تیم‌های ملی نیز ایراداتی گرفته و اعلام شده بعد از رفع ابهام اظهارنظر خواهد شد.
به نظر می‌رسد زمینه‌های تعلیق ورزش ایران روزبه‌روز توسط مقامات جمهوری اسلامی مهیا‌تر می‌شود. مقاماتی که گویی هیچ‌کدام نمی‌دانند چه آسان با سیاسی‌کاری می‌توان رویای ورزشکارن یک سرزمین را نقش بر آب کرد.
