امرالله صالح، معاون اول ریاست جمهوری افغانستان در واکنش به رد برنامه «سفره ملی» از سوی اعضای مجلس نمایندگان این کشور در صفحه فیسبوک خود خطاب به آنان نوشت: «نان فقیر را گرفتن نه هنر است و نه شجاعت. امید است که به خاطر خودتان و جایگاه خود در جامعه، دوباره فکر کنید.»
آقای صالح، در این پیام به اعضای مجلس نمایندگان افغانستان گفت: «رد برنامه سفره ملی از سوی شما به معنی این نیست که بانک جهانی وادار و یا ترغیب می‌شود که این پول را برای پروژه‌ها و طرح‌های زیربنایی تخصیص دهد. نخیر! این پول جز لاینفک تلاش برای کاهش گرسنگی است، حتی نه فقر.»
صالح گفت: «اگر این مساله را در سطح یک خانواده مثال بزنیم، این است که شما خانواده‌ای که در گرسنگی به سر می‌برد را می‌خواهید قناعت دهید که نان نخورد و از صرفه‌جویی‌شان خانه آباد کنند. گرسنه، خواب نان می‌بیند، نه خانه.»
امرالله صالح، به اعضای مجلس نمایندگان این کشور تاکید کرد: «در نهایت این‌که شما پس از سال‌های سال و در فقدان تمرکز بر مسائل اساسی، سفره فقرا را به خشم و شتاب دور انداختید، نه این‌که طرحی را تعدیل کرده باشید.»
او در انتهای پیامش از اعضای مجلس افغانستان خواست که «به خاطر خودتان و جایگاه خود در جامعه دوباره فکر کنید. نان فقیر را گرفتن نه هنر است و نه شجاعت.»
صدیق صدیقی، سخن‌گوی ریاست جمهوری افغانستان نیز در نشست خبری در کابل در رابطه با رد برنامه سفره ملی از سوی نمایندگان مجلس این کشور گفت: «ما از نمایندگان مجلس می‌خواهیم که در کنار مردم باشند و زمانی که حکومت یک برنامه کلان را در دست می‌گیرد، حمایت کنند و اگر در مورد ضایع شدن این کمک‌ها نگرانی دارند می‌توانند که بر آن نظارت داشته باشند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آقای صدیقی تاکید کرد: «حکومت افغانستان حاضر است تا در مورد تمام روند تطبیق برنامه سفره ملی به گونه شفاف پاسخ ارائه کند و نمایندگان مجلس نیز باید در مورد برنامه سفره ملی اطلاعات دقیق جمع‌آوری کنند.»
در همین حال، شهروندان افغانستان نیز از برنامه کمک‌رسانی حکومت این کشور برای نیازمندان و فقرا تحت نام «سفره ملی» حمایت می‌کنند و تاکید دارند که باید این برنامه عمل شود.
همایون سکندری، در بازار دست‌فروشی می‌کند و سرپرستی ۱۰ تن از اعضای خانواده‌اش را نیز به دوش دارد. وی در ارتباط با رد برنامه سفره ملی از سوی مجلس نمایندگان این کشور به خبرگزاری ایندیپندنت فارسی می‌گوید: «خانه حکومت ما آباد، در زمان قرنطینه توانست برای شماری از خانواده‌های فقیر مانند من، حداقل نان خشک کمک کند و اکنون خبر شدیم که برنامه دیگری دارد تا برای مردم فقیر، نادار و نیازمند کمک‌رسانی کند که متاسفانه از سوی نمایندگان مجلس این برنامه رد شد و اجازه ندادند که این کمک‌ها به فقرا توزیع شود. من از وکلای خود که ما ملت آن‌ها را انتخاب کردیم می‌خواهم که در مورد این تصمیم خود تجدید نظر کنند.»
میرویس بشردوست، کارگر است، وی نیز از مشکلات اقتصادی و بی‌کاری رنج می‌برد و می‌گوید: «به نظر من، رد برنامه کلان سفره ملی از سوی مجلس نمایندگان کار درستی نیست. این وکلا هر یک زندگی پرعیش و نوش دارند و نمی‌دانند که مردم فقیر و بی‌کار افغانستان شب و روز چه می‌خورند. من در حال حاضر نان‌آور هشت تن از اعضای فامیلم و در خانه دو اطاقه که ماهانه چهارهزار افغانی کرایه می‌دهم زندگی می‌کنیم، از روزگار من وکلای مجلس چه خبر دارند که برای من دل بسوزانند و راه حل پیدا کنند. خواهش دارم که این برنامه را قبول کنند و نگذارند که به این بهانه‌ها از بین برود.»
این واکنش‌ها در حالی صورت می‌گیرد که حکومت افغانستان در ادامه برنامه‌های کمک به مردم در هنگام شیوع ویروس کرونا، هفته گذشته برنامه‌ای دیگر برای فقرا و نیازمندان این کشور تحت نام «دسترخوان ملی» (سفره ملی) تدوین کرده است و برای تایید به مجلس نمایندگان این کشور فرستاد، اما این برنامه در یک نشست فوق‌العاده و رای اکثریت از سوی اعضای مجلس نمایندگان این کشور رد شد.
اعضای مجلس نمایندگان این کشور دلیل رد این برنامه را ناکام بودن توزیع نان خشک در دوران قرنطینه عنوان کردند و نیز گفتند که حکومت بدون آن که با آنان در این مورد مشورت کند، خودسرانه تصمیم گرفته است که نتیجه آن چنین شد.
