سازمان فضایی آمریکا، ناسا، می‌گوید سیارکی که به گونه‌ای بی‌سابقه به زمین نزدیک شده بود، اکنون از کنار آن گذشته است. 

ناسا می‌گوید این سیارک کوچک که به «کیو جی ۲۰۲۰» موسوم است روز یک‌شنبه تا ارتفاع ۳۰۰۰ کیلومتری فراز اقیانوس هند به زمین نزدیک شد.  

این واقعه توسط دوربین رباتی «زوویکی ترانسیِنت فَسیلیتی» که اجسام مختلف از سیارک‌های کوچک گرفته تا ابرسیاره‌ها را در فضا رصد می‌کند، ردیابی شد. 

سیارک «کیو جی ۲۰۲۰» به ویژه کوچک بوده و با قطر تنها ۶ متر تقریبا به اندازه یک اتومبیل بزرگ است. 

این سیارک به خاطر حجم کوچکش هرگز تهدیدی علیه کره زمین محسوب نمی‌شد و اگر هم درعوض عبور از کنار زمین به سوی آن حرکت می‌کرد، مثل بسیاری سیارک‌های دیگر که همه‌ساله به زمین می‌خورند، در برخورد با جو زمین تبدیل به یک گلوله آتشین و به قطعات بسیار کوچک‌تر تقسیم می‌شد. 

اما «کیو جی ۲۰۲۰» نزدیک‌ترین سیارکی است که تاکنون از کنار زمین گذشته است.   

پل چوداس، مدیر مرکز مطالعات اجرام نزدیک به زمین وابسته به آزمایشگاه «جِت پروپالژِن» ناسا می‌گوید: «دیدن یک سیارک از فاصله‌ای چنین نزدیک به زمین واقعا جالب است زیرا می‌بینیم چگونه قوه جاذبه زمین مسیرش را کج می‌کند. 

محاسبات ما نشان می‌دهد مسیر این سیارک به سبب جاذبه زمین ۴۵ درجه چرخیده است.»  

تصور نمی‌رود این گونه سیارک‌ها پدیده نادری باشند. سیارک‌های به این حجم معمولا سالی یک بار از کنار زمین می‌گذرند، اما پیشتر تشخیص آن‌ها در مرحله عبور دشوار بود که اکنون با فناوری‌های جدید آسان‌تر شده است. 

ناسا باید برای آمادگی در مقابل عبور سیارکی که حجم و نزدیکی آن ممکن است زمین را در معرض خطر قرار دهد مسیر حرکت سیارک‌ها را دنبال کند. ناسا در صدد ردیابی ۹۰ درصد سیارک‌هایی است که با قطری ۱۴۰ متری یا بیشتر به زمین نزدیک می‌شوند زیرا این اجرام که تشخیص‌شان از دور آسان‌تر است می‌توانند خطری جدی برای کره زمین باشند.   

چوداس می‌گوید: «ردیابی چنین سیارکی در درجه نخست یک دستاورد است زیرا آن‌ها بسیار سریع حرکت می‌کنند. تنها دو روز قبل یا بعد از نزدیک شدن آن‌ها به زمین مهلت داریم که آن‌ها را رصد کنیم. باید به اندازه کافی به زمین نزدیک شده باشند که از خودشان نور ساطع کنند اما نه زیاد نزدیک زیرا آن قدر سریع حرکت می‌کنند که رصدشان با تلسکوپ دشوار است.»   

این سیارک با نگاه به تصاویر گرفته شده توسط «زد تی اف» کشف شد. این بخشی از برنامه ردیابی و مطالعه روی این گونه اجرام فضایی است که ناسا بودجه آن را تامین می‌کند. این سیارک‌ها ضمن عبور در فضا رد پای خود را به صورت خطوطی روی تصاویر «زد تی اف» می‌گذارند. همه شب آلگوریتم (خوارزمی) حدود ۱۰۰ تصویر فضایی را برای یافتن این خطوط محاسبه کرده و نتایج جالب‌تر را برای تحقیقات بیشتر عرضه می‌کند.    

برایس بولین، دانشجوی فوق دکترای نجوم در «کاتلِک» و یکی از اعضای تیم «زد تی اف» می‌گوید: «بیشتر این خطوط ماهواره هستند اما ما می‌توانیم به سرعت به قصد یافتن ردپای سیارک‌ها آن‌ها را غربال کنیم. تازه‌ترین کشف ما نشان می‌دهد که می‌توان از زد تی اف برای ردیابی اجرام بسیار نزدیک به زمین که احتمال بالقوه برخورد با آن را دارد استفاده کنیم.»