دانشمندان یک ژنراتور در ابعاد مینیاتوری ساخته‌اند که انرژی باد را به گونه‌ای مهار می‌کند که بتواند منبع برق بی‌پایانی برای تلفن‌های همراه فراهم کرده و روزی توربین‌های بادی کنونی را تکمیل کند یا جایگزین آن‌ها شود.

این نانوژنراتور در حال حاضر می‌تواند انرژی کافی را از نسیم ملایم (نظیر نسیم ملایمی که هنگام پیاده‌روی سریع ایجاد می‌شود) بگیرد و با آن انرژی لازم صد چراغ ال‌ای‌دی و حسگرهای دما را تأمین کند. این مولد که از دو نوار پلاستیکی ساخته شده است، هنگام ارتعاش در باد در اثر فرآیندی به نام اثر تریبوالکتریک (اثری که معمولاً در مالش موها یا بادکنک قابل مشاهده است)، شارژ الکتریکی می‌شود. این دستگاه «کم‌هزینه» قرار است به عنوان  کارآمدترین ژنراتور در ابعاد نانو که تا به حال ساخته شده استفاده شود.  

نتایج منتشر شده در مجله «سِل ریپورتز فیزیکال ساینس»‌ نشان می‌دهد که یک نسیم ملایم به میزان ۳.۶ مایل در ساعت (معادل ۵.۸ کیلومتر در ساعت) برای تأمین انرژی این نانو مولد کافی است، بهترین حالت اما زمانی است که سرعت باد بین ۹ تا ۱۸ مایل در ساعت است (۱۴.۵ تا ۲۹ کیلومتر در ساعت)  – سرعتی که لازم است تا دو نوار پلاستیکی به صورت هماهنگ به ارتعاش درآیند.

دکتر یانگ نویسنده ارشد پروژه از آکادمی علوم چین می‌گوید: «شما می‌توانید انرژی همه‌ نسیم‌هایی را که در زندگی روزمره وجود دارد ذخیره کنید و به کار ببرید. ما این نانو مولد را روی بازوی یک فرد قرار دادیم، نتیجه آن بود که جریان هوایی که به بازوی درحال حرکت برخورد می‌کند برای تولید انرژی مورد نظر کافی بود.»  

دکتر یانگ دو امیدواری متفاوت به این فناوری دارد. اولین هدف، کارآمدتر کردنش برای تأمین انرژی پایدار و بی‌پایان برای دستگاه‌های کوچک تلفن همراه است. او می‌گوید: «ما یک مولد نانو به اندازه یک سکه کوچک طراحی کرده‌ایم اما می‌خواهیم آن را حتی کوچک‌تر و فشرده‌تر و درعین حال با کارایی بالاتر بسازیم.» هدف دوم تکمیل توربین‌های بادی در مهار و کنترل انرژی بادهایی است که در حال حاضر نمی‌توانند کنترل کنند.  

وی می‌گوید: «امیدوارم که بتوانم دستگاه را برای تولید در حد هزار وات ارتقاء دهیم، تا جایی که این فناوری جدید بتواند با توربین‌های بادی سنتی رقابت کند. ما می‌توانیم این دستگاه‌ها را در جایی قرار دهیم که توربین‌های بادی سنتی نمی‌توانند به آن دست یابند. برای دستیابی به انرژی پایدار، ما می‌توانیم این نانو ژنراتورها را در کوه‌ها یا بالای ساختمان‌ها قرار دهیم.»  

بریتانیا حدود ده هزار توربین بادی دارد که هزینه هر توربین از ۳۵۰ هزار تا سه میلیون پوند متغیر است.  دکتر یانگ معتقد است: «برخلاف توربین‌های بادی که از سیم‌پیچ و آهن‌ربا استفاده می‌کنند و هزینه آن‌ها ثابت است، ما می‌توانیم مواد کم‌هزینه را برای دستگاه خود انتخاب و استفاده کنیم. دستگاه ما همچنین می‌تواند کاملا ایمن در طبیعت یا در شهرها به کار برده شود زیرا این نانوژنراتورها هیچ ساختار چرخشی ندارند.»  

در حالی که نزدیک به ۹ هزار توربین بریتانیا در خشکی هستند، توربین‌های ساحلی به مراتب پربازده‌تر از آن‌ها هستند. دکتر یانگ می‌گوید: «هدف ما جایگزینی فناوری موجود در تولید انرژی باد نیست. هدف ما حل مسائلی است که توربین‌های بادی سنتی نمی‌توانند از عهده آن برآیند.»

گزارش بیشتر از سرویس اخبار جنوب غربی