از ۲۳ اکتبر، هنگامی که بریتانیا برای اولین بار وارد قرنطینه سرتاسری شد، چهار ملت پیشرفته با سرعت به سوی تسهیل محدودیت‌ها پیش رفته‌اند و در نتیجه، مقررات و محدودیت‌ها را هنگامی که شمار موارد ابتلا به ویروس کرونا و موارد جان‌باختگان بر اثر ابتلا به آن افزایش یافت، مجددا اعمال کردند.  

با آن که مقررات سرتاسری دوم در انگلیس هنوز رخ نداده است، مقررات محلی کماکان باقی است و با فرارسیدن فصل زمستان، چشم‌انداز اعمال مقررات بیشتر، دیده می‌شود.

با آن که وضعیت دقیقا مشابه ماه مارس نیست، اما با افزایش محدودیت‌ها بر آزادی‌های مردم و معاشرت‌هایشان، بازگشت به وضعیت عادی پیش از کووید، بعید به نظر می‌رسد.  

اما برعکس شروع سال ۲۰۲۰، این بار ما خود را در یک شرایط جدید نمی‌بینیم. از وقتی که شش ماه اولیه همه‌گیری را پشت سر گذاشته‌ایم، مدتی طولانی گذشته است و هنوز در انتظار تولید واکسنی هستیم که گفته‌اند تولیدش دست ‌کم ۱۲ تا ۱۸ ماه دیگر به طول می‌انجامد، خط پایان به نظر در دور دست‌هاست.  

اما کارینگتون، مدیر اطلاعات و پیشنهادات سازمان سلامت روان بریتانیا می‌گوید: «پس از تابستانی که در آن توانستیم با دیگران معاشرت کنیم، چشم‌انداز از دست دادن این امکان و ناتوانی در برنامه‌ریزی برای دیدار با خانواده و دوستان، به ویژه با نزدیک شدن کریسمس، دشوار خواهد بود. این نداشتن کنترل بر زندگی می‌تواند برای بسیاری از مردم منشاء اضطراب باشد و با وضعیت موجود می‌تواند وخیم‌تر شود.»  

اگر همه چیز از حد فراتر رود، تکلیف چیست؟ شواهد زیادی در دست است مبنی بر این که همه‌گیری مشکلات سلامت روانی را افزایش داده است؛ تنهایی، احساس انزوا، اضطراب و افسردگی؛ همچنین نگرانی از تقلای مردم برای دستیابی به کمک از خانه. از همین رو، ایندیپندنت نظر کارشناسان را درباره بهترین راه کنار آمدن با آن چه در آینده رخ خواهد داد پرسیده است.  

اطمینان داشته باشید - هیچ پاسخ «عادی» وجود ندارد 

استفن باکلی، رییس اطلاع‌رسانی در سازمان «مایند» می‌گوید: «این نکته مهم است که هیچ پاسخ عادی به تغییر محدودیت‌های قرنطینه وجود ندارد و احساسات شما نیز ممکن است تغییر کنند.» 

و دکتر دیوید کرپاز-کیی، رییس آموزش کاربردی دربنیاد سلامت روان با این نظر موافق است: «فشار و اضطراب پاسخی طبیعی به زمان‌های تردید و بی‌ثباتی است، پس حواستان به محرک‌ها و پاسخ‌هایتان باشد.» 

اما باکلی هشدار می‌دهد: «اگر متوجه تغییرات در احساسات، افکار و یا رفتارتان شدید که بر زندگی روزمره‌تان تاثیر می‌گذارد و بیش از دو هفته به طول می‌انجامد و یا مدام بازمی‌گردد، امکان دارد که یک مشکل روانی را تجربه می‌کنید.»  

ذهن و بدنتان را فعال نگه ‌دارید

باکلی می‌گوید چسبیدن به یک تمرین بدنی روزانه، عادت خواب منظم و مشغول نگه داشتن ذهن کلید عبور از این دوران است. او می‌گوید: «به شرکت در یک دوره کلاس آنلاین فکر کنید و ببینید که آیا کتاب‌خانه محل برنامکی دارد که بتوانید از طریق آن کتاب، کتاب‌های صوتی و یا مجله کرایه کنید. 

هرگونه دسترسی به طبیعت می‌تواند حقیقتا در افزایش سلامت ما مفید عمل کند. حتی امری به سادگی نشستن در کنار پنجره و تماشای پرندگان و یا مراقبت از گلدان‌های خانه، می‌تواند مفید باشد.»  

دکتر کرپاز کیی موافق است و می‌گوید، هرچند بیرون رفتن وقتی که هوا تاریک و سرد است، ممکن است جذاب به نظر نرسد اما گرفتن زنگ تفریح از صفحات کامپیوتر و خوردن هوای تازه اگر امکانش برایتان باشد، مهم است. «اگر کارتان اجازه می‌دهد که در طول روز زنگ تفریح داشته باشید، حتما این کار را بکنید. نور روز- حتی در زمستان- تفاوت چشمگیری با نور داخلی دارد. بیرون رفتن به منظم کار کردن ساعت بدن ما کمک می‌کند.» 

اگر در خانه گیر افتاده‌اید، سعی کنید فعالیت‌هایی داشته باشید که ذهن را درگیر می‌کند و به جای تماشای تلویزیون یا مشغول شدن به فعالیت‌هایی که با صفحه کامپیوتر مرتبط است، فعالیت‌هایی مثل بافتنی، باغبانی، نانوایی و شیرینی‌پزی و کارهای هنری و دستی را در پیش گیرید.  

خود را اسیر تازه‌ترین اخبار نکنید

دیو اسمیتسون، مدیر عملیاتی در سازمان اضطراب بریتانیا، می‌گوید مهم است که «یادبگیریم با خودمان مهربان باشیم» و یکی از راه‌های آن زنگ تفریح گرفتن در موقع نیاز است. «سعی کنید اسیر اخبار نشوید و مدام تازه‌ترین تحولات را دنبال نکنید، خودتان را به یک نشریه خبری در روز محدود کنید و یک قدم به عقب بردارید و از خودتان مراقبت کنید.»  

اما کارینگتون می‌گوید شما باید همواره حواستان به سرنخ‌هایی باشد که نشان از تلاش شما برای فائق آمدن بر موج اطلاعات و اخبار جدید دارد. «حواستان به سرنخ‌هایی باشد که نشان می‌دهد تلاش می‌کنید بر اضطراب و یا آنچه در اطرافتان می‌گذرد، غلبه کنید.»  

«مهم است بدانید که اضطراب می‌تواند خود را به اشکال مختلف بروز دهد و تنها به افکار و احساسات محدود نمی‌شود. ممکن است دچار نشانه‌های فیزیکی شوید، از تپش قلب بالا گرفته تا خستگی مفرط و یا کمبود انرژی.»  

برنامه‌ریزی کنید

دکتر کرپاز کیی پیشنهاد می‌کند که با برداشتن گام‌های آینده‌نگرانه، خود را در موقعیت قبل از تغییرات قرار دهید: «روی یک طرح مثبت (درباره قرنطینه) کار کنید. سعی کنید به زمستان به عنوان یک فصل عادی فکر کنید، مثلا به عنوان زمانی برای تفکر و انجام فعالیت‌هایی از قبیل مطالعه، استراحت و تقویت مجدد باتری‌های خود.  

هرچند وضعیت فعلی متفاوت از شروع قرنطینه در ماه مارس است اما شاید فکر کردن به آن زمان مفید باشد و این که از خود سؤال کنید آن زمان چه چیزی برایتان مفید بود و این بار کدام کار را می‌توانید طور دیگری انجام دهید. اما سعی کنید وارد مکالمه‌های مبهم پر از اما و اگر با دوستانتان نشوید. سعی کنید خیلی وارد افکار عمیق نشوید- در ذهن خود مسائل را شخم نزنید- حواستان به افکار منفی باشد.»  

به حلقه‌های کنترل فکر کنید

دکتر کرپاز کیی می‌گوید: «یک راه مهم برای اداره کردن تردید و مراقبت از سلامت روان شما، کنترل چیزهایی است که می‌توانید. 

یک راه ساده برای انجام این کار کشیدن حلقه‌های نفوذ و قرار دادن مسائلی که قادر به انجامشان هستید در آن‌هاست- مثل کارهای روزانه‌تان، تمرین ورزشی، عادات سالم خواب، و مسائلی که از کنترل شما خارج است، مانند سیاست‌گذاری‌های دولتی و این که آیا دیگران از قوانین پیروی می‌کنند یا نه.» 

تماستان را حفظ کنید

بسته به این که در کجای بریتانیا زندگی می‌کنید، ممکن است هنوز بتوانید شماری از دوستان و خانواده را ببینید و امکان دارد که از ترکیب اعضای خانوارهای مختلف منع شده باشید. در هر صورت، مهم است که راه‌هایی را برای ارتباط باز نگاه دارید.  

باکلز می‌گوید: «ارتباط با دیگر افراد راهی حیاتی در حفظ سلامت است، پس سعی کنید به هر شکلی که می‌توانید این کار را انجام دهید. برای داشتن مکالمه‌های تلفنی و ویدیویی منظم از طریق فیس‌تایم، واتزاپ، اسکایپ و یا زوم با دوستان و خانواده برنامه‌ریزی کنید. می‌توانید بررسی کنید که آیا هیچ خط تماس امدادی که برایتان مفید باشد و یا گروه‌های دوستی آنلاینی که بتوانید عضوش شوید، وجود دارد.»  

اسمیتسون با این نکته موافق است که با ورود به مرحله جدید، حفظ ارتباط با یک گروه پشتیبانی بسیار مهم است. «حرف زدن با یک عزیز، یک دوست نزدیک و یا همکار می‌تواند تغییر زیادی ایجاد کند. حرف زدن با افراد و به اشتراک‌ گذاشتن افکار و احساساتتان با دیگران در موقعیت‌های مشابه می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. آن‌ها موقعیت شما و مشکل شما را درک می‌کنند زیرا آن‌ها هم مسافر همان قایق هستند.»  

کرینگتون می‌گوید: «اگر نگران معاشرت‌هایتان هستید، مهم است که این احساسات را درون خودتان بریزید. در عوض، سعی کنید درباره نگرانی‌هایتان با دوستانتان گفت‌وگو کنید تا ببینید چطور می‌توانید آن‌ها را ملاقات کنید و همچنان احساس راحتی داشته باشید.» 

اگر لازم است، کمک کارشناسی بگیرید

کرینگتون می‌گوید: «اگر احساس می‌کنید که با افکار یا رفتار مضطرب‌کننده احاطه شده‌اید، هرچه زودتر با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک شما می‌تواند در این که چه نوع درمان‌هایی در محیط شما وجود دارد کمکتان کند، چه تراپی رو در رو باشد، و چه گروه‌های پشتیبانی آنلاین و یا حتی درمان دارویی.»  

(شما همچنین می‌توانید به شکل آنلاین از سازمان سلامت همگانی بریتانیا درخواست کمک کنید. وب‌سایت موسوم به «تمام ذهن‌ها اهمیت دارند» ویدیوها، توصیه‌های عملی و تمرین‌های آرامش‌دهنده را عرضه می‌کند. اگر هنوز با گرفتن کمک حرفه‌ای احساس راحتی ندارید، می‌توانید وب‌سایت «مایند» را امتحان کنید و یا طی روزهای دوشنبه تا جمعه، از ۹ صبح تا ۶ عصر، به این شماره زنگ بزنید: ۰۳۰.۱۲۳ ۳۳۹۳

. و یا کارکنان خیریه ساماریتانز، ۲۴ ساعت شبانه‌روز با این شماره تلفن قابل دسترس هستند: ۱۱.۱۲۳)