رأی‌گیری سراسری در ایالات متحده پیش از روز انتخابات آغاز شده و میلیون‌ها آمریکایی برای انتخاب ده‌ها نماینده محلی و فدرال رأی خود را اعلام می‌کنند.
در انتخابات ریاست جمهوری، رأی‌دهندگان نام کاندیدای مورد نظر خود را روی برگه می‌نویسند، ولی رأی آنها به طور غیرمستقیم به نفع منتخب‌شان شمارش می‌شود. انتخاب رئیس جمهور و معاون او در عمل توسط الکترال کالج یا «شورای گزینشگران» صورت می‌گیرد، که نهادی است متشکل از ۵۳۸ رای الکترال (گزینشگر) از تمام ایالات‌ها به علاوه واشینگتن. هنگامی که آرای الکترال به یک کاندیدا به اکثریت می‌رسد (۲۷۰ رأی)، آن کاندیدا برنده اعلام می‌شود.
در سال ۲۰۱۶، بیش از ۶۵ میلیون رأی به نفع کاندیدای آن زمان، هیلاری کلینتون، شمارش شد، که ۳ میلیون بیشتر از رأی‌های شمارش‌شده دونالد ترامپ بود. با این حال، کلینتون در رأی‌گیری کالج الکترال بازنده شد، چرا که فقط ۲۲۷ رأی از گزینشگران گرفت، در حالی که ترامپ ۳۰۴ رأی به دست آورد.
به ازاء هر عضوی که در مجلس نمایندگان وجود دارد (مجموعا ۴۳۵ کرسی) و هر عضوی که در سنا وجود دارد (مجموعا ۱۰۰ کرسی) یک رای الکترال به هر ایالت اختصاص داده می‌شود. تعداد آرای الکترال فقط زمانی تغییر می‌کند که کرسی جدیدی به کنگره افزوده شود، ولی تجدید نظر در تعداد نمایندگان ۱۰ سال یکبار صورت می‌گیرد، که فقط بر پایه سرشماری جمعیت و تغییرات آن انجام می‌شود.
ایالت‌های کم‌جمعیت‌تر، نظیر آلاسکا، دلاویر، ورمونت، وایومینگ، نورت داکوتا و مونتانا، کرسی کمتری در کنگره دارند و بنابراین گزینشگران کمتری به آنها اختصاص داده می‌شود. واشینگتن، که هیچ عضوی در کنگره ندارد، اما سه گزینشگر(رای الکترال) دارد.
بدین ترتیب، ایالت‌های پرجمعیت می‌توانند نقشی کلیدی در پیروزی یا شکست یک کاندیدا داشته باشند. ایالت‌هایی با تعداد آرای الکترال بالا نظیر کالیفرنیا و نیویورک، که ایالت‌های «تضمینی» دموکرات محسوب می‌شود، روی هم رفته ۸۵ رای الکترال را به خود اختصاص می‌دهند.
ولی بسیاری از ایالت‌های موسوم به «نوسانی»، یا میدان نبرد، کمتر قابل پیش‌بینی هستند، به همین دلیل در کارزارهای انتخاباتی، غالبا زمان و پول بیشتری صرف ایالت‌های این چنینی می‌شود که می‌توانند توازن رأی را به هم بزنند.
در رقابت انتخاباتی ۲۰۲۰ بین ترامپ در قدرت و حریف دموکرات او جو بایدن، بسیاری از ایالت‌ها، از جمله تعدادی که در سال ۲۰۱۶ ترامپ را انتخاب کرده بودند، به میدان جدی نبرد تبدیل شده‌اند به طوری که تحلیلگران معتقدند کاندیدای برنده کسی است که از این ایالت‌ها بیشترین رأی را بگیرد.
این ایالت‌های نوسانی (Swing States) روی هم رفته نزدیک به نیمی از آراء کالج الکترال را تشکیل می‌دهند، که برای پیروزی در انتخابات تعیین‌کننده هستند.
آن طور که از نتایج نظرسنجی‌های سال ۲۰۲۰ به دست آمده، در ایالت‌هایی که در سال ۲۰۱۶ به نفع رئیس جمهور رأی دادند، رقابت تنگاتنگی وجود دارد، ولی دموکرات‌ها تردید دارند که از الان این ایالت‌ها را نقطه پیروزی قطعی خود تلقی کنند چرا که نظرسنجی‌های خوش‌بینانه سال ۲۰۱۶ مانع پیروزی‌های شوک‌آور ترامپ نشد، به این علت که ایالت‌هایی که در سال ۲۰۱۲ به باراک اوباما رأی داده بودند نظرشان را برگرداندند.
در نظرسنجی‌های ملی، جو بایدن در مجموع در هفته‌های منتهی به روز انتخابات، که میلیون‌ها نفر شروع به ارسال رأی خود کرده‌اند، جلوتر از رقیب است.
ترامپ در سال ۲۰۱۶ با فاصله بسیار اندکی در میشیگان و پنسیلوانیا از کلینتون جلو افتاد. این دو ایالت از انتخابات سال ۱۹۸۸ جورج بوش پدر به این طرف به کاندیدای جمهوری‌خواه رأی نداده بودند.
ترامپ همچنین در ایالت ویسکانسین، که از ۱۹۸۴ به این طرف به جمهوری‌خواهان رأی نداده بودند، نیز برنده میدان شد.
میشیگان دارای ۱۶ رای کالج الکترال است، پنسیلوانیا ۲۰ و ویسکانسین ۱۰رای.
ستاد انتخاباتی ترامپ قصد دارد با تکرار همین روند از طریق گرفتن رأی ایالت‌های نوسانی و تکیه بر ایالت‌های تضمینی جمهوری‌خواه به پیروزی برسد.
رئیس جمهور در سال ۲۰۱۶ در فلوریدا برنده شد. فلوریدا با ۲۹ رأی شورای گزینشگران، بزرگترین ایالت نوسانی کشور محسوب می‌شود. اوباما هم در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۰۸ از این ایالت رأی گرفت، ولی این ایالت در سال ۲۰۰۴ به جورج دبلیو بوش جمهوری‌خواه رأی داد و در سال ۲۰۰۰، که رأی‌ها دوباره مورد بازشماری قرار گرفت و نتایج انتخابات چند هفته به تعویق افتاد، فقط با اختلاف ۵۳۷ رأی کاندیدای جمهوری‌خواه برنده میدان شد.
چندین ایالت دیگر هم که در سال ۲۰۱۶ به ترامپ رأی داده بودند، نظیر آریزونا و کارولینا شمالی، در رقابت‌های ۲۰۲۰ به ایالت‌های نوسانی تبدیل شده‌اند.
انتخابات غیرقابل پیش‌بینی ۲۰۲۰ دست کم یک ایالت جمهوری‌خواه را به میدان نبرد تبدیل کرده است. نتایج بسیار نزدیک نظرسنجی‌ها در جورجیا، ایالتی که از سال ۱۹۹۲ تاکنون به هیچ دموکراتی رأی نداده، باعث شده اکثر پیش‌بینی‌کنندگان این ایالت را غیرقابل پیش‌بینی بخوانند.
جورجیا دارای ۱۶ رأی الکترال است.
دموکرات‌ها به تگزاس نیز چشم دوخته‌اند. این ایالت از سال ۱۹۷۶ که جیمی کارتر انتخاب شد، به هیچ دموکراتی رأی نداده‌اند. الکترال کالج در این ایالت صاحب ۳۸ رأی ارزشمند است.
ایالت‌های همیشه نوسانی اوهایو و آیوا، که هر دو در سال ۲۰۱۶ به ترامپ رأی دادند، پیش‌بینی می‌شود که دوباره به همین ترتیب عمل کنند.
هیچ کاندیدای جمهوری‌خواهی بدون رأی اوهایو نتوانسته به ریاست جمهوری برسد و پیروزی‌های «راست‌بلت» (اشاره به ایالت‌های شمالی و شمال غرب میانه آمریکا که زمانی صنعتی و تولید کننده فولاد بودند) ترامپ اتحاد درازمدت دموکراتیک در پهنه غرب میانه آمریکا را خشکاند.
ولی رقابت‌های نزدیک ۲۰۲۰ و نتایج نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که این ایالت‌ها دوباره به میدان نبرد تبدیل شده‌اند.
© The Independent
