این جا در ماریتا واقع در شمال آتلانتا صف دراز رأی‌دهندگان از جلوی ساختمان اصلی رأی‌گیری تا توقف‌گاه خودروها کشیده شده است و حدود دو ساعت طول می‌کشد تا نوبت به نفرات آخر این صف برسد و رأی‌شان را درون صندوق بیندازند. 

صف‌های دراز رأی‌گیری در جورجیا پدیده آشنایی است و این معضل برای رأی‌دهندگان سیاه‌پوست تاثیر نامتناسبی دارد. اما امروز منتظران در صف  برای رأی دادن زود آمده‌اند زیرا هنوز ده روز به انتخابات مانده است. داستان امسال قدری فرق می‌کند. 

آلیشا گلسپای پرستار ۲۷ ساله‌ اهل حوالی کنیساو، با اشاره به انتهای توقفگاه خودروها می‌گوید: «وقتی به این جا آمدم ته صف آن جا بود. خیلی خوشحالم که این همه جمعیت آمده‌اند. برای ایجاد تغییر همین کار را باید کرد.» 

خوش‌بینی گلسپای که امید دارد کاخ سفید ساکن جدیدی پیدا کند بی‌دلیل نیست. برای نخستین بار بعد از چندین دهه، ایالت جورجیا که عمیقاً طرفدار حزب جمهوری‌خواه بوده است به آوردگاه انتخابات تبدیل شده است. بعد از پیروزی بیل کلینتون در سال ۱۹۹۲ هیچ کدام از نامزدهای حزب دموکرات در این ایالت نتوانستند پیروز شوند اما اکنون نظرسنجی‌ها از رقابت شانه به شانه جو بایدن و دونالد ترامپ حکایت دارند. 

این دگرگونی مدت‌ها است که در حال شکل‌گیری است. جورجیا طی دهه گذشته به طور فزاینده‌ای دستخوش تغییرات بافت جمعیت شده است که علت آن مهاجرت مردم از سراسر کشور به این ایالت برای کار در صنایع بالنده بخش فناوری و بهداشت بوده است. 

هم‌اکنون رأی‌دهندگان این ایالت از جمله جوان‌ترین‌ها در کل کشورند و از نظر تعداد آفریقایی‌تبارها جزو پرشمارترین‌ها هستند. رأی‌دهندگان سیاه‌پوست یک‌دست نیستند اما گروهی قابل اطمینان در جورجیا برای رأی دادن به حزب دموکرات به شمار می‌آیند. 

دموکرات‌ها سرمشق مبارزه استیسی آبرامز در انتخابات فرمانداری را پیش چشم دارند که با اختلاف اندکی در برابر برایان کمپ جمهوری‌خواه شکست خورد. شمار سیاه‌پوستانی که به خانم آبرامز رأی دادند در انتخابات ریاست جمهوری سابقه نداشته است. 

تغییرات بافت جمعیت یکی از دلایل افزایش چشمگیر رأی‌دهندگان سیاه‌پوست است اما جلوگیری از پیروزی دونالد ترامپ هم در آن موقع، هم در حال حاضر انگیزه‌ای قوی برای حضور گلسپای و بسیاری دیگر از رأی‌دهندگان سیاه‌پوست در پای صندوق‌ها است. 

او می‌گوید: «در انتخابات قبلی هیچ کس انتظار نداشت ترامپ پیروز شود. الان انبوه جمعیت پای صندوق آمده‌اند که مبادا ترامپ دوباره پیروز شود.» 

تجربه‌اش با تصویر کشور از حضور سیاه‌پوستان در سال ۲۰۱۶ هم‌خوانی دارد. طبق گزارش گروه تحقیقاتی «پیو» میزان حضور رأی‌دهندگان در انتخابات ریاست جمهوری برای نخستین بار بعد از ۲۰ سال از حدنصاب بالای ۶۶.۶ درصد در آخرین انتخاب باراک اوباما در سال ۲۰۱۲ به ۵۶.۶ درصد در سال ۲۰۱۶ کاهش یافت. در جورجیا نیز با آن که شمار رأی‌دهندگان سیاه‌پوست واجد شرایط رو به افزایش بود، میزان حضورشان طی این دو انتخابات بیش از دو درصد افت داشت. 

البته گلسپای معتقد است اوضاع نسبت به سال ۲۰۱۶ تغییر کرده است. 

او می‌گوید: «نمی‌توانم به نمایندگی از کل سیاه‌پوستان حرف بزنم اما سیاه‌پوستانی که می‌شناسم از وضعیت کشورمان و تغییراتی که دوست دارند رخ دهد حرف می‌زنند. در رسانه‌های اجتماعی حضور داریم و در مورد رأی‌گیری زودتر از موعد و اهمیت آن با همکاران و خانواده صحبت می‌کنیم.» 

او که در بخش درمان کار می‌کند از اثرات مخرب روش مقابله دولت ترامپ با ویروس کرونا می‌گوید. اما نژادپرستی ترامپ هم محرک نیرومندی است. 

او می‌گوید: «آیا رییس جمهوری که حاضر نیست معتقدان به برتری سفیدپوستان را محکوم کند، شایسته است که رییس جمهور من باشد؟ آیا می‌توانم مطئمن باشم که از صمیم قلب و بهترین صورت از منافع خودم و خانواده‌ام دفاع می‌کند؟ وضعیت هولناکی است و من نمی‌توانم دست روی دست بگذارم و این وضعیت را بپذیرم.» 

پیش‌بینی میزان حضور رأی‌دهندگان در انتخابات برای مؤسسه‌های نظرسنجی خیلی دشوار است اما براساس شواهد می‌توان گفت که میزان حضور رأی‌دهندگان سیاه‌پوست جورجیا در انتخابات امسال به حد نصاب جدیدی می‌رسد. به گزارش نیویورک تایمز آمار نشانگر آن است که تاکنون ۳۱ درصد رأی‌دهندگان زودتر از موعد را در این ایالت سیاه‌پوستان تشکیل می‌دهند که از ۲۷.۸ درصد سال ۲۰۱۶ و ۳۰.۹ درصد مبارزات انتخابات فرمانداری استیسی آبرامز در سال ۲۰۱۸ بیشتر است. 

گروه کارزار انتخاباتی خانم آبرامز پس از پیکار تاریخی او در این انتخابات، طرح عملیاتی جامعی منتشر کرد و توضیح داد که دموکرات‌ها چگونه باید براساس عملکرد موفق وی عمل کنند. طبق این طرح در مبارزات آینده انتخاباتی نباید حضور رأی‌دهندگان سیاه‌پوست را بدیهی انگاشت و باید بر افزایش حضور آن‌ها تمرکز کرد. 

در این بیانیه که کارنامه آبرامز نام دارد، آمده است: «رهبران محلی و کارگزاران ملی حزب دموکرات در کل باید روش‌های قبلی مبارزات انتخاباتی حزب دموکرات در جورجیا را کنار بگذارند و بدانند که شمار زیادی از سیاه‌پوستان تاکنون رأی داده‌اند و بنابراین سقف مشارکت سیاه‌پوستان تاکنون محقق شده است.» 

در این بیانیه همچنین آمده است: «با آن که جمعیت سیاه‌پوستان به طور یک‌نواخت افزایش می‌یابد، مبارزات انتخاباتی قبلی دموکرات‌ها در جورجیا طوری بود که گمان می‌کردند به هیچ وجه نمی‌توانند وضعیت خود را براساس این افزایش آماری به طور معناداری بهبود دهند. ما چنین دیدگاهی را نمی‌پذیریم.» 

اما افزایش مشارکت خیلی فراتر از شورآفرینی است و خانم آبرامز هم طی مبارزات انتخاباتی خود به همین نکته پی برد. به رقیب وی در آن انتخابات اتهام زده بودند که با جلوگیری از حضور رأی‌دهندگان به رقابت انتخاباتی لطمه زده است. آقای کمپ هم‌زمان نامزد حزب جمهوری‌خواه برای فرمانداری و متصدی انتخابات و ثبت‌نام رأی‌دهندگان در ایالت جورجیا بود و به دفتر وی اتهام زده بودند که از حضور رأی‌دهندگان سیاه‌پوست برای رأی دادن در انتخابات جلوگیری کرده است. 

طبق تحقیقی که اسوشیتدپرس یک ماه قبل از آن انتخابات انجام داده بود، دفتر آقای کمپ ثبت‌نام بیش از ۵۰ هزار متقاضی رأی ‌دادن را به تعلیق درآورد که اکثرشان سیاه‌پوست بودند. 

صف‌های دراز جلوی مراکز رأی‌گیری، آن انتخابات و انتخابات بعدی را مختل کرد که از نظر دموکرات‌ها خطای عمدی بود.

جمعیت واجد شرایط رأی دادن جورجیا نسبت به سال ۲۰۱۳ بیش از دو میلیون نفر افزایش یافته است اما شمار مراکز رأی‌گیری ۱۰ درصد کاهش یافته است. علت هم تا حدی برای آن است که طبق یافته‌های محققان در مناطقی که رشد جمعیت رخ داده است و به ویژه در نواحی شمال آتلانتا مثل ماریتا که تنوع جمعیتی بیشتر است، احتمال آن که رأی‌دهندگان غیرسفیدپوست ناچار به ایستادن در صف باشند خیلی بیشتر است. 

دنیشا توماس و دوستش تامیکا رابینسون حدود دو ساعت در صف ایستادند تا توانستند رأی بدهند و برگه‌هایشان را با شعار «رأی دادم» با افتخار نشان می‌دادند (این برگه آراسته به هلو، میوه رسمی ایالت جورجیا است). 

انتخابات امسال از نظر آن‌ها بیش از هر چیز دیگری بحث یک چیز یا یک نفر است. 

توماس می‌گوید: «دفعه پیش در خانواده ما هیچ‌کس جز من و برادرم رأی ندادیم. بقیه فکر می‌کردند وقتی ستاره نمایش واقع‌نمای تلویزیونی (ترامپ) نامزد انتخابات ریاست جمهوری شود، پیروز نخواهد شد. به همین دلیل انتخابات برایشان بیشتر شبیه شوخی بود و اهمیتی نداشت. تا این که ترامپ پیروز شد و همه گریه می‌کردند. همه احساساتی شده بودیم.» 

او می‌گوید نمی‌توان امسال هم همان کار را کرد. «بسیاری از ما امسال رأی دادیم. خانواده ما یک گروه اختصاصی مجازی دارد که هرکدام‌مان رأی دادیم برگه [رأی دادن] خود را در آن گروه منتشر می‌کنیم.» 

دلایل او برای رأی دادن شبیه استدلال گلسپای است. «ریاست جمهوری ترامپ به نژادپرستی و خشونت و تفرقه دامن زده است. دیگر اتحادی وجود ندارد. همه‌گیری را هم که خوب مدیریت نکرد. می‌توانستیم جلوی این وضع را بگیریم ولی وقتی به ستاره نمایش واقع‌نمای تلویزیونی رأی می‌دهیم، همین می‌شود.» 

شور و اشتیاق مردم نه فقط برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری، بلکه برای شرکت در رقابت‌های انتخاباتی در سراسر جورجیا نمایان است. امسال دو کرسی مجلس سنا به رأی گذاشته شده که هر دو هم‌اکنون دست جمهوری‌خواهان است و هر دو حزب برای تصاحب هر دو کرسی اقبال برابر دارند. 

جان اوساف ۳۳ساله روزنامه‌نگار سابق از حزب دموکرات با یار وفادار ترامپ، دیوید پردوی ۷۰ساله رقابت می‌کند. اوساف گفته است که ایالت جورجیا هم‌اکنون در «شرایط سرنوشت‌سازی» قرار دارد. 

او در مصاحبه ماه جاری‌اش با وال استریت ژورنال گفت: «جوانی و تکثر و پویایی جمعیت جورجیا و شکست انکارناپذیر و اظهر من الشمس سناتور پردو و رییس جمهور ترامپ این انتخابات را به صحنه یکی از حساس‌ترین رقابت‌های انتخاباتی مجلس سنا در این کشور تبدیل کرده است.» 

رأی جورجیا برای کارزار انتخاباتی بایدن نیز مهم است. آقای بایدن قرار است روز سه‌شنبه از این ایالت بازدید کند و همین که این قدر دیر برای برگزاری کارزار خود به این جا می‌آید معمولاً نشان می‌دهد رقابت تنگاتنگ است. کمالا هریس یار انتخاباتی بایدن و اولین زن آمریکایی آفریقایی‌تباری که از سوی یک حزب اصلی نامزد سمت معاونت رییس جمهور شده نیز روز جمعه به این ایالت آمد.  

به علت رعایت فاصله اجتماعی عده کمی از حامیان آمده بودند که آن‌ها هم در خودروهایشان ماندند. اما یوون یانگ ۴۰ساله و دو دخترش از میان نرده‌ها نظاره‌گر این سخنرانی بودند. 

این خانم می‌گوید: «این شاید مهم‌ترین انتخابات تمام عمر من و دخترانم باشد. می‌خواهم این‌ها هم شاهد آن باشند.» 

او می‌افزاید: «چهار سال پیش رأی دادن مهم بود، حالا هم مهم است. فرقش این است که چهار سال از فرصت‌های کشورمان هدر رفته است. ما باید جلو ترامپ بایستیم، جلوی نژادپرستی و لفاظی‌هایش را بگیریم و نگذاریم بیش از این کشور را به زمین بزند.» 

دخترش ماریا یانگ ۲۱ساله تازه در اولین انتخابات ریاست جمهوری عمرش رأی داده است. او نیز جزو خیل مردمی است که انگیزه‌اش از رأی دادن نه تنها شکست سیاست‌های عملی ترامپ بلکه لفاظی‌های او است. 

او می‌گوید: «من زنی سیاه‌پوستم در آمریکا و نباید وقتی در خیابان راه می‌روم از این بترسم که مبادا بگیرند و زجرکشم کنند. این دولت خیلی دولت بدی بوده و دیگر وقت آن رسیده که برود. 

جوانان کم‌کم دارند از مشکلات باخبر می‌شوند. هیچ‌کس نیست که از اثرات این همه‌گیری کرونا در امان مانده باشد. شاید این مشکل قبلاً چندان به چشم نمی‌آمد و می‌شد از کنار آن گذشت و گفت نه بابا، فقط مسن‌ترها می‌گیرند. اما حالا دیگر قدرتش جامعه را به لرزه درآورده و از همیشه به ما نزدیک‌تر است.» 

امسال شور و اشتیاق آشکار مردم به رأی دادن دلیل دیگری نیز دارد و آن افزایش ناگهانی اجرای طرح‌های ابتکاری برای جلب مشارکت هرچه بیشتر مردم این ایالت در انتخابات است. 

انجمن ملی پیشرفت رنگین‌پوستان، بزرگ‌ترین نهاد حقوق مدنی و سیاسی آمریکا، از اوایل سال جاری در جورجیا و پنج ایالت دیگری که رأیشان سرنوشت‌ساز بود، مشغول فعالیت بوده‌ است تا سیاه‌پوست‌ها را تشویق به رأی دادن کند. هدف این نهاد به حرکت درآوردن سیاه‌پوستانی بود که «فراوانی رأی کمتری» داشته‌اند، یعنی آن‌هایی که نامشان به عنوان رأی‌دهنده ثبت شده ولی به ندرت رأی داده‌اند. 

رییس انجمن ملی پیشرفت رنگین‌پوستان در ایالت جورجیا، جناب کشیش جیمز وودال به همراه گروهی داوطلب در سراسر شهر و در باشگاه استیت فارم در مرکز شهر آتلانتا حضور یافت و پیامی روشن برای رأی‌دهندگان داشت. روی تی‌شرت‌های تنشان و تابلوها و نشان‌هایی که این گروه در دست دارند نوشته: «رأی به زندگی». 

جناب کشیش وودال در میان هیاهوی ترانه این انجمن که از پشت سرش پخش می‌شود و مردم را تشویق به رأی دادن می‌کند، می‌گوید: «هر انتخابات برای سیاه‌پوستان مهم است زیرا به حقوق اقتصادی‌شان مربوط می‌شود، همان‌طور که به حق رأی و برقراری عدالت محیط زیستی مربوط می‌شود. ما سیاه‌پوستان در هر انتخابات می‌جنگیم تا زنده بمانیم و زندگی کنیم.» 

اما او می‌افزاید وخامت بحرانی که در سال۰ ۲۰۲ گریبان جامعه سیاه‌پوستان را گرفت باعث شد این انتخابات از همیشه هم مهم‌تر باشد. 

او می‌گوید: «امروز ضرورت واکنش به چالش‌های دشوار هر روزه، مشکل خشونت‌ورزی پلیس، بی‌ثباتی اقتصادی و نابرابری در امور بهداشتی و درمانی بیشتر احساس می‌شود. به همین دلیل است که مردم احساس می‌کنند باید اعلام حضور کنند. 

پیام ما است که در چنین اوضاع بحرانی سلامت عمومی که همه می‌کوشند زنده بمانند و به ویروس مبتلا نشوند و در روزگاری که ناآرامی‌های مدنی سراسر کشور را گرفته است، ما پای صندوق رأی می‌رویم تا بگوییم که می‌خواهیم نظامی حاکم شود که برای همه کارساز باشد.» 

به پای صندوق رأی در ماریتا بازگردیم، جایی که مردان عضو گروه «برادری آلفای بخش کاب» نیز داوطلبانه می‌کوشند رأی‌دهندگان را به پای صندوق‌ها بکشانند. آنان به رأی‌دهندگان آب می‌دهند و صف‌ها را منظم نگه می‌دارند. 

آنتونی لگرون از اعضای این گروه محلی که دو نفر دیگر از اعضای دانش‌آموخته این گروه هم همراهی‌اش می‌کنند می‌گوید: «یکی از شعارهای گروه برادری ما این است که: آینده از آن رأی‌دهندگان است.»

«ما این جا به مردم آب می‌دهیم و سعی می‌کنیم صف‌ها را مرتب نگه داریم. می‌خواهیم همه از حق رأی خود استفاده کنند.» 

آقای لگرون نیز متوجه تغییراتی شده که در دوره ترامپ رخ داده است. او می‌کوشد مثبت‌نگر باشد. 

او می‌گوید: «به نظرم دونالد ترامپ به عنوان تأثیرگذارترین رییس جمهور تاریخ ایالات متحده شکست خواهد خورد.» و می‌افزاید تأثیرگذاری نه به این معنی که اثر خوبی بر زندگی سیاه‌پوستان گذاشته، بلکه به این معنی که باعث شده این قشر واکنش گسترده‌ای نشان دهند. 

«او به ما یاد داد که سعی کنیم بیش از پیش از کار دولت سر در بیاوریم. حالا آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار بیشتری هستند که فعال شده‌اند و می‌خواهند نامزد انتخابات شوند.»