حکومت افغانستان تصمیم گرفته است که پس از تخریب سینما پارک، اینبار به وضعیت نابهسامان سینمای کابل ننداری نیز رسیدگی کند و از سینماگران، فرهنگیان و مردم این کشور خواسته است که طرحهایشان را برای خروج این سینما از وضعیت کنونی به حکومت بسپارند.
امرالله صالح، معاون اول ریاست جمهوری افغانستان هفته گذشته به شهرداری کابل دستور داد تا سینما پارک را تخریب کند و به جای آن یک مرکز بزرگ فرهنگی بسازد. تخریب سینما پارک از سوی شهرداری کابل آنهم به دستور آقای صالح با واکنشهای تند صحرا کریمی، رئیس افغان فیلم، سینماگران، فرهنگیان و شهروندان این کشور مواجه گردید. آقای صالح، پس از این واکنشها اینبار باز هم به تخریب سینمای کابل ننداری اشاره کرد اما از سینماگران، فرهنگیان و شهروندان افغان خواست تا برای بهبود سینما کابل ننداری از وضعیت کنونی، طرح و نظراتشان را به شکل کتبی به حکومت بسپارند.
معاون اول ریاست جمهوری افغانستان یک روز پس از تخریب سینما پارک در پاسخ به منقتدانش نوشت: «ما به همه یازده روز وقت دادیم و اعلام کردیم که سینمای پارک شهرنو را که غیر قابل ترمیم است و فرسوده شده است برای احداث مرکز فرهنگی جدید تخریب میکنیم، هیچ کس سندی به ما مبنی بر این که این عمارت جزیی از آثار تاریخی است ارائه نکرد.»
حالا که آقای صالح، تصمیم گرفته است به وضعیت سینمای کابل ننداری رسیدگی کند پرسشی از سینماگران، فرهنگیان و شهروندان افغانستان در صفحه رسمی فیسبوکش نوشته و پرسیده است: «به نظر شما کابل ننداری که سالهاست بیکار و باطل مانده است چه شود؟»
او غیر مستقیم به منتقدانش گفت: «امیدوارم که پیشداوری نکنید و با خونسردی نظر بدهید. ما نظر داریم که براساس نظریات شما کابل ننداری را از حالت کنونیاش درآوریم.»
شاهحسین مرتضوی، مشاور ارشد فرهنگی رئیس جمهور افغانستان نیز در پیوند به تصمیم امرالله صالح، معاون اول ریاست جمهوری این کشور و واکنشها در رابطه با تخریب سینمای پارک شهرنو در صفحه فیسبوکش نوشت: «حالا که قرار است درباره سرنوشت کابل ننداری تصمیم گرفته شود بهتر است با درس از اقدام درباره سینمای پارک این بار متولیان اصلی امور فرهنگی، سینمایی، تئاتر و هنر دیدگاه و نظریات خود را به صورت مکتوب با مردم شریک شوند.»
آقای مرتضوی گفت: «صدای همه اهالی و فرهنگ شنیده شود. امید است با شروع به کار شورای عالی فرهنگی و سرمایه بشری که اکنون روش کار آن نهایی شده است، فضا برای همکاری و تعامل سازنده اهالی فرهنگ بیشتر از هر وقتی مساعد شود و مشکلات و چالشهای فرهنگی در شورا به صورت بنیادی و همهجانبه بررسی شود.»
رامین انوری، از علاقهمندان سینما در این کشور میگوید: «من مخالف ویرانی سینما پارک بودم، اما متاسفانه آن را خراب کردند. سینما پارک، جزیی از آثار تاریخی و فرهنگی افغانستان به ویژه کابل زیبای ما بود، اما بیمشورت ویرانش کردند. اکنون که برای تخریب و یا نوسازی سینما کابل ننداری تصمیم گرفته شده است، باید حکومت نظریات سینماگران، فرهنگیان و مردم افغانستان به ویژه شهروندان کابل را در نظر گرفته سپس اقدام کند. به نظر من، سینما کابل ننداری نباید ویران شود، باید دوباره نوسازی شود و اگر سینما ساخته نمیشود یک مرکز فرهنگی بسازند. ما طرفدار تخریب سینمای کابل ننداری نیستیم.»
شیراز فیضی، ساکن کابل گفت: «سینماها نباید در افغانستان به ویژه پایتخت (کابل)، ویران شود. ما فیلمهای خوب افغانی با داستانهای آموزنده داریم و باید در این سینماها به نمایش گذاشته شود، هم برای دولت سود است و هم باعث رشد سینمای ما. دولت نباید جاهای تاریخی و فرهنگی را تخریب کند، باید به گونه که در گذشته بود آنها را حفظ و نوسازی کند. من از رئیس افغان فیلم، فرهنگیان، سینماگران و مردمی که برای تخریب سینمای پارک اعتراض کردند، میخواهم که حالا برای نجات سینمای کابل ننداری طرحهای خوبشان را بفرستند، در غیر این صورت سرنوشت سینمای کابل ننداری با سرنوشت سینمای پارک یکی خواهد بود و اگر ویران شود انتقاد، سر و صداها و نالهها و فریادها چارهای کار نخواهد بود.»
سینمای کابل ننداری در سال ۱۳۴۳، در زمان ظاهرشاه، رئیس جمهور پیشین افغانستان ساخته شد. در آن زمان در این سالن هم فیلم و هم تئاتر به روی صحنه میرفت و دومین سالن تئاتر در سطح آسیا نیز به شمار میرفت. در حال حاضر این سینما به ویرانه مبدل شده است و دیدن فیلم و برنامههای تئاتر در آن تعطیل شده است.