غزل رنجکش، معترضی که در جریان خیزش مردمی ۱۴۰۱ از ناحیه چشم آسیب دید، با انتشار ویدیویی در اینستاگرام از ترک ایران خبر داد و نوشت: «با وجود تمام روزهای تاریکی که در زادگاهم گذراندم، عاشقانه دوستش داشتم و اگر می‌توانستم، تا آخرین لحظات زنده بودنم، می‌ماندم. اما نشد، اجازه ندادند.» غزل رنجکش، دانشجوی حقوق که در ۲۴ آبان ۱۴۰۱ در اعتراضات سراسری هدف گلوله‌های ساچمه‌ای نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی قرار گرفت و بینایی چشم راستش را از دست داد، در ادامه نوشت: «در ده روز جسم و روحم را روی کولم گذاشتم و مقدمات فرار را چیدم؛ می‌نویسم فرار چون با وجود تمام روزهای تاریکی که در زادگاهم گذروندم، عاشقانه دوستش داشتم و اگر می‌تونستم، تا آخرین لحظات زنده بودنم، می‌ماندم، اما نشد.» پیش از این، بانو یاسمن، همسر شاهزاده رضا پهلوی، با انتشار پیامی در اینستاگرام حمایتش را از غزل رنجکش اعلام کرده بود. بانو یاسمن با انتشار عکس‌های این دانشجوی حقوق نوشته بود: «این غزل رنجکش است. جمهوری اسلامی چشم او را گرفت، اما قدرتش را نه. ما چشم‌های غزل خواهیم شد و او الهام‌بخش ما خواهد بود.»