در حالی که پادشاهی مشروطه به‌عنوان گزینه‌ای برای بازگرداندن حق حاکمیت ملی، لااقل در دوران گذار از جمهوری اسلامی، هر روز نیرومندتر می‌شود، بعضی هم‌میهنان همچنان می‌کوشند تا با تخطئه این گفتمان، به ادامه وضع موجود کمک کنند. آیا می‌توان نظر آنان را تغییر داد؟ برای آنان که مخالفت خود با پادشاهی مشروطه را مدیون ناآگاهی یا بدفهمی‌اند، پاسخ «آری» است. اما برای آنان که دشمنی با کل مفهوم مشروطیت را به نوعی دین یا مذهب می‌پندارد، پاسخ چیزی جز «نه» نیست. در این مقاله، روی سخن ما با گروه نخست است. در یک گفت‌وشنود اخیر با چند تن از آنان، بحث با این جمله از سوی یکی از شرکت‌کنندگان آغاز شد: من مشکلی با مشروطیت ندارم، مخالفت من با سلطنت است! بدین منوال، کل مفهوم پادشاهی مشروطه خلاصه می‌شود در سلطنت، بی‌آنکه خلاصه‌کننده دقیقا بداند سلطنت چیست. توضیح بدهیم: سلطنت بخشی از مجموعه‌ای است که به اتفاق یک دولت‌ــ‌ملت را تشکیل می‌دهند. به عبارت دیگر، عامل سلطنت در همه نظام‌های سیاسی‌ــ از پادشاهی گرفته تا جمهوری در همه انواع آن و البته استبداد و نظم تورانی‌ــ حضور دارد. سلطنت به معنای سلطه است یا کنترل که سومین مرحله از تشکیل یک دولت‌ــ‌ملت به شمار می‌رود‌؛ روندی که با فتح یک سرزمین مشخص آغاز می‌شود، با غلبه بر آن ادامه می‌یابد و سپس با تسلط یا سلطنت تحکیم می‌شود و سرانجام با گذر از مرحله حاکمیت، به مرحله دولت می‌رسد. ✍️به قلم استاد امیر طاهری #نظام_پادشاهی #خانواده_سلطنتی_ایران #پادشاهی_مشروطه #تمدن_ایران #ایندیپندنت_فارسی