رهبر جمهوری اسلامی طبق عادت می‌آید، روی صندلی چوبی می‌نشیند در حالیکه کنارش میز ساده و ساعتی و قابی از تصویر خمینی است تا به با این شکل انقلابی، اسلامی و خالی از رنگ و شادی و مهر، سال نو را و نه نوروز را به مردم تبریک بگوید. می دانم که قیمت کالاها سر به فلک گذاشته است، بیکاری بیداد می‌کند. مشکل تأمین آب و برق وجود دارد و گذران زندگی بسیار دشوار شده، اما ایران تمام نشده است و سال جدید را به امید تغییرات بزرگ و آمدن شادی حقیقی و رفاه و امنیت، آغاز کنیم. حکومتی که فساد از سر و روی آن می‌بارد و در ایران و جهان منزوی شده است، دارد به تاریخ می‌پیوندد؛ همان تاریخی که از تهاجم قوم‌های متجاوز و ضد ایرانی و حاکم بر کشور، ثبت شده است و قوم جمهوری اسلامی نیز بخشی از آن تاریخ خواهد شد. ملی گرایی ایرانیان هیزم آن خرمنی است که دارد ریشه و بُن این حکومت ضد ایران و ایرانی را می‌سوزاند. همان‌گونه که وقایع سال گذشته، قابل پیشبینی نبود و به شکل حیرت انگیزی وضعیت منطقه را به طور کامل دگرگون کرد، این اتفاقات می‌تواند سر زده در خانه ما را نیز بزند.