پرسش از خودم
من از خودم موضوعی را پرسیده‌ام که جوابش را نمی‌دانم. سؤال این است: وقتی حماس اسرائیلی‌ها را از پیر و جوان و کودک و سالم و بیمار کشت، آقای خامنه‌ای گفت «بازو و پیشانی حماسی‌ها را می‌بوسم»، حالا که اسرائیل زده فلسطینی‌ها را کشته و لت و پار کرده، - از نظر انسانی و جدا از دعواهای سیاسی و مذهبی -، نباید ایشان بگوید «دست و بازوی نتنیاهو و همکارانش را هم می‌بوسم.»؟
آیا خون بچه‌ها و پیرسال های یک طرف رنگین‌تر از کشته‌های قرینه آن طرف است؟
یک صحنه از جنگ:
***
ملت‌ها با هم دعوا ندارند
بیچاره ملت فلسطین، بیچاره ملت اسرائیل، با این حزب و آن دولت. شک ندارم که نه آحاد دولت اسرائیل دوست دارند همتاهایی فلسطینی‌شان سال‌ها آواره و بی خانمان در آرزوی بازگشت به خانه و کاشانه خود، سرگردان باشند و کتک بخورند، نه آحاد ملت فلسطین با همه مضیقه‌ها و آزارهایی که می‌بینند، ذره‌ای دلشان با جنایت‌های تروریستی حماس همراه است. حماس نه رحم دارد، نه آبرو. حماس، نه دولت فلسطین است، نه ملت فلسطین.
سال‌ها پیش اول بار که خبر شدم کلیه یک مرد فلسطینی را به یک مرد اسرائیلی پیوند زده‌اند، این را نوشتم. به امید صلح.
پیوند فلسطینی و اسرائیلی مبارک
***
***
