در محاکمه ۱۴ نفر به اتهام حملات مرگ‌بار به دفتر روزنامه فکاهی شارلی ابدو و فروشگاه یهودیان در پاریس، بیوه فراری مرد مسلح داعشی و مربی این مرد مقصر شناخته شدند و به ۳۰ سال حبس محکوم شدند. 

این حکم  به سه ماه محاکمه عوامل سه روز کشتار شش سال پیش پاریس، پایان داد. پیش از این داعش و القاعده مشترکاً مسؤولیت آن را به عهده گرفته بودند. 

طی برگزاری جلسات دادگاه فرانسه دستخوش حملات جدیدی شد و طی آن متهمان دچار کرونا شدند و شاهدان در مورد وقایع خونبار و هولناکی شهادت دادند که همچنان فرانسه دچار آن است. 

حیات بومدین همسر پیشین امدی کولیبالی، قاتل یک افسر پلیس و سپس چهار نفر دیگر در فروشگاه یهودیان، از جمله کسانی بود که غیابی حکم محکومیت گرفت. 

دو مردی هم که این زن را مخفیانه از فرانسه خارج کردند و گمان می‌رود مرده باشند به صورت غیابی محاکمه شدند. 

یازده نفر دیگر هم در دادگاه حضور داشتند که همگی مقصر شناخته شدند و احکام حبس مختلفی برای آن‌ها صادر شد، از چهار سال حبس برای جرایم ساده گرفته تا ۳۰ سال حبس برای علی‌رضا پولات که گفته‌اند دستیار کولیبالی ضدیهودی سرسخت و عامل حمله به فروشگاه بوده است. 

درحملات ژانویه ۲۰۱۵ در مجموع ۱۷ نفر جان باختند. 

هر سه مهاجم (برادران سعید و شریف کواشی و امدی کولیبالی) به دست پلیس از پا درآمده‌اند. بومدین به سوریه گریخت و گمان می‌رود هنوز زنده باشد. پلیس همان زمان این زن بیوه را مظنونی «مسلح و خطرناک» خواند. 

طبق گزارش ویدیویی پلیس قضایی، مأموران تحقیق در کل ۳۷ میلیون بیت داده‌ تلفنی بررسی کردند. 

چند نفر که در روزهای قبل از حمله با کولیبالی تماس تلفنی داشتند یا نامه‌نگاری کرده بودند، از جمله مردانی بودند که دستبندزده پشت جایگاه‌های بسته دادگاه در میان مأموران مسلح و ماسک‌زده ایستاده بودند. آن‌ها گفتند تمام این تماس‌ها ارتباطات عادی بین آشنایان بوده است.

 بیوه‌های شریف و سعید کواشی نیز جزو شاهدان دادگاه بودند، برادران کواشی که به دفتر شارلی ابدو حمله کرده و هیئت تحریریه نشریه را بقتل رساندند. این برادران گفته‌اند این اقدامشان انتقام‌جویی از این روزنامه بابت انتشار چند سال پیش کاریکاتورهایی از حضرت محمد بود. پیش‌تر در دفترهای این روزنامه بمب‌گذاری شده بود، دفترهای روزنامه هیچ تابلوی نشریه بر سردر ساختمان نصب نشده بود و سردبیران آن ۲۴ ساعته محافظت می شدند. 

در مجموع ۱۲ نفر در این حمله جان باختند. اولین قربانی فردریک بواسو بود که در بخش تاسیسات روزنامه کار می‌کرد. نفر بعدی که براداران کواشی گرفتار کردند کورین ری بود، کاریکاتوریستی که رفته بود پایین سیگار بکشد. آن دو او را وادار کردند از پله‌ها بالا برود و رمز در ورودی را وارد کند. این خانم وحشت‌زده نظاره‌گر شلیک این افراد به اعضای تحریریه حاضر در جلسه بود. او تا سال‌ها از این که بسیاری مرده‌اند و فقط او زنده مانده دچار عذاب وجدانی فلج‌کننده بود. 

او در این دادگاه گفت: «مرا نکشتند، اما اتفاقی که برایم افتاد مطلقاً هولناک بود، تا آخر عمر باید با این خاطرات زندگی کنم.» 

روز بعد کولیبالی پس از ناکامی در حمله به انجمن یهودیان در حومه مونتروژ با شلیک به پلیسی جوان، او را کشت. آن موقع برادران کواشی فراری بودند و فرانسه در بهت و وحشت فرو رفته بود. 

کولیبالی با تفنگ، تپانچه و مواد منفجره وارد یک خواروبارفروشی یهودی شد. او با دقت به یکی از کارکنان و یکی از مشتریان فروشگاه شلیک کرد. پس از کشتن مشتری دوم به صندوق‌دار دستور داد کرکره‌های مغازه را پایین بکشد. 

اولین قربانی یوهان کوهن بر زمین افتاده بود و کولیبالی رو به حدود ۲۰ گروگان داخل مغازه کرد و از آنان پرسید: «راحتش کنم یا نه؟» 

بنا بر شهادت صندوق‌دار زاری سیبونی، کولیبالی به رغم التماس‌های افراد تیر خلاص به آن فرد زد و خطاب به جمعیت گفت: «شما هم یهودی هستید هم فرانسوی و من از هر دو گروه متنفرم.» 

پلیس چاپخانه‌ای را که برادران کواشی آن جا هم گروگان‌گیری کرده بودند، محاصره کرد و سرانجام هر سه مهاجم تقریباً هم‌زمان در حمله‌های پلیس جان باختند. 

این اولین حمله در اروپا بود که داعش مسؤولیت آن را به عهده گرفت. چند ماه بعد در همان سال دوباره پاریس هدف حمله‌ای مرگبارتر قرار گرفت. 

طبق گزارش‌ها هنگامی که کولیبالی برای کمک به بمب‌گذار متروی پاریس سماین ایت علی بلقاسم برای فرار از زندان، طبق نقشه‌ای به زندان افتاده بود، بومدین در خانه‌اش زندگی می‌کرد. بنا بر گفته‌ها بومدین اصالتاً الجزایری است. 

به نوشته روزنامه لوموند بومدین گفت وقتی در تعطیلات همراه کولیبالی برای دیدن فرد تندرویی به نام جمال بقل به روستا می‌رفته تمرین تیراندازی با کمان می‌کرده‌اند. جمال بقل مدعی بود اسامه بن لادن را در افغانستان دیده است و با هم نقشه بمب‌گذاری انتحاری کشیده‌اند. 

بنا بر گزارش‌ها بومدین در بازجویی‌ها گفته دوست‌پسرش و سایر تندروهایی که با آن‌ها زندگی می‌کردند، الگوی او در «مطالعه مستمر کتاب‌های مذهبی» بوده‌اند. 

شش هفته پس از آغاز این دادخواهی، در ماه اکتبر یک معلم فرانسوی سر کلاس، کاریکاتورهای حضرت محمد را به دانش‌آموزان نشان داد و بحث آزادی بیان را مطرح کرده بود و به همین علت پناهجوی چچنی ۱۸ ساله‌ای سر این معلم را برید. 

هشت هفته پس از آغاز این دادخواهی نیز یک جوان تونسی مسلح به چاقو با همراه داشتن قرآن به مراسم مذهبی کلیسایی در شهر نیس در جنوب فرانسه حمله کرد و سه نفر را کشت.