پس از آن که تحقیق جدیدی نشان داد در جفت جنین تازه‌مادرها ریزپلاستیک وجود دارد، محققان پیدا شدن این مواد مصنوعی را در نمونه‌های بافتی نسبتاً کوچک «بسیار نگران‌کننده» خواندند. 

زنان مورد تحقیق در ایتالیا در مراحل زایمان هیچ شکایتی نداشتند و اثرات این ذرات ریزپلاستیک هنوز مشخص نیست اما کارشناسان معتقدند پلاستیک می‌تواند باعث لطمه دیدن دستگاه ایمنی در حال رشد جنین از اثرات مواد شیمیایی زیان‌بار شود. 

به گفته محققان متخصص طب اطفال بیمارستان فاته‌بنی‌فراتلی شهر رم و دانشگاه صنعتی دله‌مارچه، «وجود پلاستیک در بدن باعث می‌شود در قابلیت خودتشخیصی دستگاه ایمنی، حتی در مورد مواد غیرآلی، اختلال پدید آید. یعنی نوزاد به صورت اندامگانی جلوه می‌کند که نه تنها فقط دارای یاخته‌های انسانی است بلکه تلفیقی از اندامی زیستی و غیرآلی است.»

آنتونیو راگوسا نویسنده اصلی این تحقیق و رییس بخش زنان و زایمان بیمارستان فاته‌بنی‌فراتلی می‌گوید: «این مادران خیلی ترسیده بودند.» 

این گروه تحقیقاتی در چهار جفت از شش جفت جنینی که این زنان بعد از زایمان به بیمارستان هدیه داده بودند، ۱۲ قطعه ریزپلاستیک پیدا کردند. 

فقط از سه درصد بافت هر جفت نمونه‌برداری کرده بودند و بنابراین می‌توان گفت تعداد کل قطعات ریزپلاستیک خیلی بیشتر است. 

دکتر راگوسا می‌گوید: «اولین بار که ریزپلاستیک‌ها را در این جفت‌ها دیدم بسیار تعجب کردم.»

در این مقاله تحقیقاتی آمده است که تمام ریزپلاستیک‌ها دارای رنگ‌دانه بودند؛ «مشخص شد که سه نمونه پلی‌پروپلین رنگ‌آمیزی شده از خانواده پلیمرهای گرمانرم هستند و رنگ ۹ نمونه دیگر احتمالا رنگ‌دانه‌های مورد استفاده در روکش‌های مصنوعی، مواد رنگی، چسب‌ها، مشمع، جوهر اثرانگشت، پلیمرها، مواد آرایشی و فراوردهای مراقبت شخصی هستند.» 

به گفته این محققان تولید سالانه پلاستیک در سده گذشته به ۳۲۰ میلیون تن در سال رسیده است که بیش از ۴۰ درصد آن در مواد بسته‌بندی یک‌بار مصرف به کار می‌رود و بنابراین در افزایش پسماندهای پلاستیکی اثر بسیاری دارد. 

بدن انسان ریزپلاستیک درون یاخته‌های خود را جسمی خارجی تلقی می‌کند و واکنش ایمنی موضعی انجام می‌دهد. 

به گفته این محققان ریزپلاستیک همچنین می‌تواند در نقش حامل سایر مواد شیمیایی دارای اثرات زیان‌بار مثل آلاینده‌های محیط‌زیستی و افزودنی‌های پلاستیکی عمل کند و سپس آن‌ها را آزاد کند. 

محققان برای آن که مطمئن شوند جفت‌های تحت بررسی آن‌ها بعد از خروج از بدن به مواد پلاستیکی آغشته نشده‌اند، آزمایش‌ها را در محیطی عاری از پلاستیک انجام دادند. 

پزشکان متخصص زایمان و ماماها هنگام کمک به زایمان زنان از دستکش‌های پنبه‌ای استفاده کردند. در اتاق زایمان هم برای روکش تخت بیماران ملحفه‌های پنبه‌ای استفاده کردند و برای آن که با هیچ ماده پلاستیکی تماس نداشته باشند، بند ناف را هم با قیچی‌های فلزی بریدند. متخصصان آسیب‌شناسی هم فقط از دستکش‌های پنبه‌ای و چاقوهای فلزی استفاده کردند. 

این محققان می‌گویند: «با توجه به نقش بسیار مهمی که جفت در پشتیبانی از رشد جنین دارد و واسط بین آن و محیط بیرون است حضور این ذرات (پلاستیکی) خارجی که می‌توانند زیان‌بار باشند خیلی نگران‌کننده است.»