باستان‌شناسان پس از یافتن پیکره‌ای فلزی از عصر آهن در بریتانیا، می‌گویند احتمال دارد مدل موی پشت بلند در بریتانیای باستان رایج بوده باشد.

تصور می‌شود پیکره کوچک فلزی کشف شده که تنها پنج سانتی‌متر طول دارد، بخشی از یک ابزار پخت و پز باشد. این قطعه در سال ۲۰۱۸ در حفاری‌های باستانی در کمبریج شایر در ملک ویمپول تحت اختیار «نشنال تراست» کشف شده است.

مدل موی این پیکره، پس از پاکسازی به وضوح خود را نشان داد. مو در بالا و دو طرف و در پشت سر کوتاه است. این پیکره همچنین یک تورک، نوعی گردن آویز تزیینی، در دست دارد.

باستان‌شناسان در ابتدا  تصور می‌کردند که این پیکره، خدای باروری سلتیک به نام «سرنونس» است اما اینک این فرضیه را کنار گذاشته‌اند. حالا تصور این است که این پیکره می‌تواند نمادی از یک خدای ناشناخته باشد.

شانون هوگان، باستان‌شناس نشنال تراست، گفت: «این مصنوعات مربوط به قرن اول میلادی است و اگرچه احتمالا در دوره رومی‌ها ساخته شده است، اما ویژگی‌های آشکارا سلتیکی مانند چشم بیضی‌شکل دارد. مدل مو و سبیل او روشن است. این ممکن است انعکاسی از مد روز یا شیوه خاص به تصویر کشیدن این خدای خاص باشد.»

این اثر باستانی در حین حفاری سه ماهه در سال ۲۰۱۸ در منطقه‌ای به نام لامپ هیل پیدا شد. مشخص شد که این مکان، یک آبادی پررونق بوده که در طول قرن‌ها چندین بار تغییر کرده است. شواهد حاکی است که این منطقه از قرن اول پیش از میلاد تا  قرن اول پس از میلاد رونق داشته است.

کارشناسان گفتند شواهدی حاکی از آن است که در قرن سوم ( پس از میلاد مسیح) در این منطقه کشاورزی می شده است.

کریس تاچر از موسسه باستان‌شناسی شرق آکسفورد، اضافه کرد: «یافته‌هایی از این دست‌ بینشی نادر و جذاب از زیبایی‌شناسی و نمادشناسی در آخرین عصر آهن ارائه می‌دهد. احتمالا هرگز نخواهیم دانست که آیا مدل موی او انعکاسی از مد آن زمان بوده است یا نه. با این حال، ما فکر می‌کنیم این پیکره فلزی با ترکیبی شامل در دست داشتن یک تورک که نشانه جایگاه اجتماعی بالاست و دسته ملاقه ای که احتمالا برای مخلوط کردن دارو یا موم نوشتن بوده از نفوذ و قدرت صاحب آن خبر می داده است. این واقعیت که این اثر در سایتی با شواهد و مدارک دیگر مبنی بر مرکزیت آن در این منطقه یافت شده است، نکته بسیار جالب توجهی است.»