۱۰ اسفند ۱۳۹۹ (۲۸ فوریه ۲۰۲۱) حدود ساعت ۲۲:۳۰ به وقت دمشق، ده‌ها موشک بالستیک یا هدایت توپخانه‌ای نقطه‌زن شلیک شده از منطقه جولان در شمال اسرائیل و همچنین تعدادی از موشک‌های کروز «دلیله» در دو نوع تهاجم زمینی و سرکوبگر پدافند شلیک شده توسط جنگنده‌های اف-۱۶دی و آی نیروی‌هوایی اسرائیل، برفراز دمشق ظاهر شدند. سامانه‌های پدافند موشکی ارتش سوریه با تمام قوا تلاش کردند تا موشک‌های مورد نظر را ساقط کنند، اما به نظر می‌رسد در این‌کار کاملا موفق نبوده‌اند. اخبار غیر موثق حاکی از آن است که موشک‌ها به چند نقطه در جنوب و شمال‌غرب و غرب دمشق اصابت کرده‌اند که شامل یک مرکز فرماندهی و کنترل سپاه قدس در منطقه سیده زینب دمشق است.
اهداف این حمله برخلاف حملات هفته‌های گذشته نیروی‌هوایی اسرائیل به دمشق، تسلیحات منتقل شده از تهران به این شهر نبودند. به نظر می‌رسد اهداف مهمتری در میان بوده باشد. این امر می‌تواند سرآغاز کوچکی باشد برای پاسخ نظامی نیروی دفاعی اسرائیل به حمله منتسب به نیروی‌دریایی سپاه به کشتی تجاری «هلیوس‌رِی» در دریای عمان که در ساعت ۰۰:۱۰ بامداد به وقت تهران روز جمعه ۸ اسفند ۱۳۹۹ (۲۶ فوریه ۲۰۲۱) صورت گرفت. حمله‌ای که پیشتر مقامات دفاعی اسرائیل اعلام کرده بودند که توسط دو موشک ضد کشتی صورت گرفته است. حالا گفته می‌شود که احتمالا از مین چسبان (Limpet Mine) نیز جهت انفجار در سطح بدنه این کشتی استفاده شده است.
به دنبال انتشار گزارش تکمیلی بازرسان اسرائیلی، در رابطه با حمله به کشتی تجاری هلیوس‌رِی و تایید نقش نیروی‌دریایی سپاه در آن، ژنرال آویو کوخای، رئیس ستاد مشترک اسرائیل بعد از ظهر امروز در جریان یک مراسم نظامی جهت تجلیل از پرسنل واحد ۸۲۰۰ ارتش دفاعی اسرائیل، نقش نیروی دریایی سپاه در این حمله را تائید کرد. پس از افشای نقش سپاه در این حمله، جلسه‌ای با حضور نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، وزیر دفاع بنی گانتز و همچنین ریاست موساد و شین بت (سرویس اطلاعات داخلی) و اعضای شورای امنیت ملی اسرائیل برگزار شد. روزنامه یدیعوت آخرونت به نقل از یکی از مقامات امنیتی اسرائیل که در این نشست شرکت داشت گفت که اسرائیل از برنامه سپاه جهت انجام حملات بیشتری علیه کشتی‌های تجاری این کشور مطلع است و به همین دلیل پاسخ سختی برای حمله (به کشتی هلیوس‌ری) در نظر گرفته است.
با توجه به اظهارات این مقام اسرائیلی که نامش ذکر نشده به نظر می‌رسد که حمله هوایی گسترده نیروی دفاعی اسرائیل به جنوب و شمال‌غرب دمشق ممکن است دست‌کم آغازی باشد برای یک پاسخ تمام‌عیار نظامی به حمله نیروی دریایی سپاه به کشتی تجاری هلیوس‌رِی، در آبهای دریای عمان. بسیاری از کارشناسان نظامی و مقامات دولتی اسرائیل معتقدند که پاسخ اصلی به این حمله توسط نیروی دریایی اسرائیل و آن هم از طریق حمله‌ای مشابه البته با ابعادی بسیار شدیدتر به یک یا چند کشتی نظامی و غیرنظامی ایران در آبهای بین‌المللی در روزهای آینده رخ خواهد داد.
چگونه دولت اسرائیل از نقش سپاه در حمله به هلیوس‌رِی اطمینان حاصل کرد؟
پیش از انتشار گزارش نهایی کارشناسان و بازرسان اعزامی اسرائیلی به امارات متحده عربی که از کشتی هلیوس‌رِی در دبی بازدید به عمل آوردند، مقامات دفاعی اسرائیل از مورد اصابت قرار گرفتن این کشتی توسط دو موشک ضد کشتی شلیک شده از آبهای ایران سخن به میان آوردند. موشک‌هایی که ابتدا مقامات اسرائیلی تصور می‌کردند توسط نیروی دریایی ارتش ایران شلیک شده باشد، اما در نهایت مشخص شد که حداقل یکی از دو سوراخ ایجاد شده در سطح بدنه کشتی مورد نظر به علت انفجار مین چسبان (Limpet Mine) صورت گرفته است، سلاحی تولید شده توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ایران که نیروهای ویژه نیروی دریایی سپاه تنها کاربرانش در ایران هستند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پیشتر نیروی دریایی سپاه از مین‌های چسبان جهت حمله به دو کشتی تجاری عربستانی، یک کشتی تجاری نروژی و یک کشتی تجاری اماراتی که در نزدیکی بندر فجیره لنگر انداخته بودند در بامداد ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ مصادف با ۱۲ مه ۲۰۱۹ استفاده کرده بود. حملاتی که منجر به غرق شدن کشتی‌ها نشد و بیشتر در راستای نا‌امن سازی آبهای آن منطقه برای کشتی‌های تجاری صورت گرفته بود. یک هفته طول کشید تا سرانجام در تاریخ ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۸ بازرسان و کارشناسان آمریکایی به نقش ایران و بخصوص نیروی‌دریایی سپاه در این حملات پی بردند و پس از آن مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا این مسئله را در یک نشست خبری اعلام کرد.
پس از آن در تاریخ ۲۲ خرداد ۱۳۹۸ مصادف با ۱۲ ژوئن ۲۰۱۹ بار دیگر نیروی‌دریایی سپاه دست به حمله‌ای مشابه علیه دو کشتی تجاری دیگر زد. در آن تاریخ دو نفتکش دیگر به نام‌های کوکوکا کوراجِس (Kokuka Courageous) و فرانت آلتِیر (Front Altair) با استفاده از مین‌های چسبان در خلیج عمان و در نزدیکی تنگه هرمز مورد حمله واقع شدند که منجر به انهدام کامل یکی از آنها به علت آتش‌سوزی شدید شد.
در جریان این حمله شماری از مین‌های چسبان بر روی بدنه کشتی کوکوکا کوراجِس عمل نکرد و از آنجا که مدرکی برای نقش سپاه در این حملات بود، گروهی از اعضای نیروی‌دریایی سپاه سوار بر قایق تندرو خود را به کشتی رساندند و با زحمت توانستند یکی از مین‌ها را از روی بدنه جدا کنند درحالی که فیلم آنها در حین این عمل توسط یک پهپاد اِم کیو-۹ رییپِر (MQ-9 Reaper) نیروی هوایی ایالات متحده ضبط شد. پرواز این پهپاد باعث وحشت آنها شده و موجب شد تا تلاش کنند آن را با یک موشک دوش‌پرتاب «میثاق ۲» ساقط کنند که البته در این کار موفق نبودند، زیرا پهپاد در ارتفاع بسیار زیاد و خارج از برد موشک زمین به هوایشان پرواز می‌کرد. علاوه بر این فیلم، نیروهای آمریکایی موفق شدند سند دیگری شامل یک تکه از آهنربای مین جدا شده از بدنه کشتی کوکوکا کوراجِس به دست آوردند که اثبات کننده نقش سپاه در حمله به این دو نفتکش در تاریخ ۲۲ خرداد ۱۳۹۸ بود.
آیا حمله هوایی به دمشق پاسخ اسرائیل به حمله سپاه به کشتی هلیوس‌رِی بود؟
حمله گسترده نیروی دفاعی اسرائیل به دمشق می‌تواند دست‌کم آغازی باشد برای یک پاسخ نظامی تمام عیار به حمله نیروی‌دریایی سپاه به کشتی تجاری اسرائیلی هلیوس‌رِی. حمله‌ای که احتمال دارد در جریان آن ده‌ها نفر از اعضای سپاه قدس و شبه‌نظامیان وابسته به آن در منطقه سیده زینب دمشق کشته شده باشند.
همچنین بر اساس فیلم‌های تهیه شده توسط مردم محلی به نظر می‌رسد که علاوه بر جنوب دمشق، منطقه‌ای در غرب یا شمال‌غرب این شهر و در نزدیکی پادگان لشکر چهارم زرهی ارتش سوریه نیز که پیشتر در سال جاری مورد هدف حملات نیروی هوایی اسرائیل واقع شده بود، در این حمله مورد اصابت موشک واقع شده باشد.
دقیقا مشخص نیست پاسخ اصلی ارتش اسرائیل به حمله سپاه به این کشتی تجاری کی و چگونه صورت پذیرد، اما آنچه مشخص است این است که بر اساس گفته‌های یک مقام امنیتی اسرائیلی به خبرنگار روزنامه یدیعوت آخرونت ممکن است عملیات تلافی‌جویانه اصلی بدون اعلام رسمی و بطور مخفیانه صورت بگیرد. بنابراین این امر می‌تواند به شکل یک حمله سایبری توسط واحد ۸۲۰۰ ارتش دفاعی اسرائیل به زیرساخت‌های کشتیرانی ایران صورت پذیرد، یک انفجار در یکی از بنادر ایران و یا حمله به یک نفتکش، کشتی تجاری و حتی نظامی ایران در آبهای بین‌المللی.
