جاسیندا آردرن، نخست وزیر نیوزیلند، روز شنبه در مراسم یادبود دومین سالگرد کشتار در کرایست‌چرچ سخنرانی کرد.

در ۱۵ مارس ۲۰۱۹، در یکی از دلخراش‌ترین روزها در تاریخ نیوزیلند، ۵۱ نمازگزار در دو مسجد در شهر کرایست‌چرچ توسط یک فرد مسلح سفیدپوست اهل استرالیا به نام برنتون تارانت، به قتل رسیدند.

روز شنبه خانم آردرن در مقابل چند صد نفر که در میدان كرایست‌كرچ جمع شده بودند، گفت كه در نوشتن متن سخنرانی خود کلمه کم آورده است، زیرا هیچ واژه‌ای نمی‌تواند «آنچه رخ داد، تغییر دهد.»

او گفت: «اما گرچه کلمات نمی‌توانند معجزه کنند‌، اما توانِ ترمیم دارند.»

او گفت که جامعه مسلمانان حتی پیش از آن حملات، هدف نفرت و نژادپرستی بوده است و لازم است که که کلمات را به خدمت تغییرات اجتماعی درآوریم.

آردرن گفت: «از ۱۵ مارس میراثی بدون چون و چرا برای ما باقی مانده است. بیشتر آن دلخراش خواهد بود. میراث آن حادثه، یک ملت اهل مدارا و تکثر است. و برای دست یافتن به این میراث، نه هیچ‌وقت زود است و نه هیچ وقت دیر.»

مشابه مراسم یادبود سال گذشته که به دلیل شیوع کرونا به صورت مجازی برگزار شد، مراسم امسال نیز برای افرادی که نمی‌توانستند خود را به این رویداد برسانند، به صورت مستقیم پخش شد.

اسامی همه ۵۱ نفری که آن روز جان خود را از دست دادند، در آن مراسم با صدای بلند خوانده شد و همچنین از زحمات پلیس و پزشکان تجلیل به عمل آمد.

کی‌ران منیر که همسرش هارون محمود در اثر آن حملات کشته شد، در مراسم سخنرانی کرد. او به جمعیت گفت که عشق زندگی و همزاد خود را از دست داده است. او روز آن حادثه را «تاریک‌ترین روز در تاریخ نیوزیلند» نامید.

او گفت: «نمی‌دانستم که دفعه بعد که او را می‌بینم، جسم و روحش از هم جدا شده‌اند.»

«نمی‌دانستم که تاریک‌ترین روز در تاریخ نیوزیلند طلوع کرده است. آن روز قلب من هزار قطعه شد، درست مثل قلب ۵۰ خانواده دیگر.»

تمل آتاکوکوگو که در جریان حمله به مسجد النور از ۹ گلوله شکایت شده به بدنش جان سالم به در برد، گفت که آن کشتار ناشی از نژادپرستی و جهل است و قلب بازماندگان هرگز مانند گذشته نخواهد بود.

او گفت: «با این حال، آینده در دست ماست. ما ادامه خواهیم داد و در کنار هم با نگاه مثبت‌ زندگی خواهیم کرد.»

در حملات ۱۵ مارس ۲۰۱۹، برنتون تارانت استرالیایی ۴۴ نفر را در مسجد النور هنگام برگزاری نماز جمعه، به قتل رساند. او سپس به مسجد لین‌وود رفت و در آنجا نیز هفت نفر دیگر را کشت.

سال گذشته، تارانت ۳۰ ساله، به ۵۱ فقره قتل، ۴۰ فقره  حمله به قصد قتل، و یک فقره تروریسم اعتراف کرد و به حبس ابد بدون امکان عفو محکوم شد.

پس از آن حملات، نیوزیلند به سرعت قوانین جدیدی را تصویب کرد که (دراختیار داشتن و حمل) مرگ‌بارترین نوع سلاح‌های نیمه اتوماتیک را ممنوع می‌کند.

در دسامبر گذشته، تحقیقات رسمی درباره آن حادثه نتیجه گرفت که به رغم کاستی‌های بخش‌های مختلف دولت،  آن حادثه پیشگیری‌ناپذیر بوده است، زیرا هیچ نشانه‌ای از احتمال وقوع آن وجود نداشت.

با این حال، آن گزارش به تفصیل به عدم موفقیت پلیس در بررسی مجوزهای اسلحه پرداخت، و گفت که ادارات اطلاعاتی نیوزیلند باید بیش از  تهدیدهای افراط‌گرایی اسلامی، بر تهدید برتری‌طلبان سفیدپوست تمرکز کنند.

خانم آردن در آن زمان به علت آن ناکامی‌ها عذرخواهی کرد و گفت که دولت موافقت کرده است که تمام توصیه‌های ارائه شده از سوی گروه تحقیق، از جمله ایجاد سازمان اطلاعات ملی، را اجرا کند.