تازه‌ترین ارزیابی از شکل ارتش آینده بریتانیا که مدت‌ها انتظارش می‌رفت و به عنوان مهم‌ترین بررسی از زمان جنگ سرد توصیف شده بود، تصویری از ارتشی کوچک‌تر اما سریع‌تر است که توانایی‌هایش شامل ایفای نقشی مدرن‌تر مثل حفاظت از کابل‌های دریایی یا ماهواره‌های مسلح آماده نبرد در فضاست. 

واحد‌های ارتش از نظر تعداد افراد کوچک‌تر اما دارای تجهیزاتی بهتر است. بخش عمده تجهیزات کنونی با سلاح‌های مدرن‌تر جایگزین خواهد شد، اما نگرانی‌های نیز پیرامون تاخیر در تغییر شکل ارتش وجود دارد که اغلب ناشی از مراحل تدارکاتی است.  

از تعداد افراد ارتش ده هزار نفر کاسته و به ۷۲ هزار نفر محدود خواهد شد که از جنگ با اسپانیا در سال ۱۷۱۴ تاکنون سابقه نداشته است. هفت لشگر ارتش به چهار لشگر کاهش خواهد یافت. بیش از ۷۰ تانک «چَلِنجِر» ویژه میدان جنگ انبارخواهد شد. اسکادران متشکل از ۶۰۰ زره‌پوش نیز از دور خارج می‌شود در حالی که جایگزین آن، «باکسِر» هنوز در دست تولید است.  

ناوچه‌ها و ناوشکن‌های نیروی دریایی در طول دهه جاری  به دو تا ۱۷ عدد کاهش خواهد یافت اما در پایان دهه ۲۰۲۰ بار دیگر به ۲۰ ناوچه و ناوشکن افزایش می‌یابد. هدف نهایی افزایش تعداد آن‌ها به ۲۴ کشتی است. 

در نیروی هوایی سلطنتی، کلیه ۱۴ هواپیمای باربری «سی ۱۳۰» هرکولیس تا سال ۲۰۲۳ از سرویس خارج شده‌اند و جای خود را به هواپیماهای «اِی ۴۰۰ ام» خواهد داد. با ورود جنگنده‌های «اف ۳۵» و یک هواپیمای جدید که بخشی از پروژه تولید جنگنده‌های بریتانیایی موسوم به «تِمپِست» است،  ۹ فروند هلی‌کوپتر‌های «چینوُک» و بیست «پوما» از دور خارج خواهند شد. 

اما هرچند تسلیحات غیراتمی ارتش بریتانیا کاهش می‌یابد اما قرار است سلاح‌های اتمی این کشور با تغییری معکوس در سیاست گذشته دولت پیرامون کاهش تسلیحات اتمی، تا چهل درصد افزایش داده شود.   

دولت بریتانیا می‌گوید باید حق خود را در استفاده از تسلیحات اتمی برای واکنش در مقابل حملات از جمله حملات شیمیایی، بیولوژیکی و حتی سایبری حفظ کند.  

آینده ارتش بریتانیا در نظریه «گرایش هند و منطقه اقیانوس آرام» مستتر است که خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا یا به گفته طرفداران برگزیت «بریتانیای جهانی» جست‌وجو برای اتحاد با کشورهای خارج از اروپا و بازگشت به شرق سوئز را برای این کشور ممکن کرده است. 

در اواخر سال جاری ناو هواپیمابر «کویین الیزابت» به همراهی با کشتی‌های تدارکاتی و جنگنده‌های «اف ۳۵» ساخت آمریکا بر عرشه‌اش، نخستین سفر دریایی خود را به قصد آب‌های اقیانوس آرام در جنوب آسیا آغاز خواهد کرد.  

مقامات ارتش همچنین روی عملیات مقابله با شورش و اغتشاش تمرکز خواهند کرد. ارتش یک بریگاد عملیات ویژه برای ماموریت‌های برون‌مرزی ایجاد می‌کند که همراه با هنگ «رِینجِر» در برخوردها شرکت کرده و در شماری از پایگاه‌های بین‌المللی به افراد آموزش‌های نظامی خواهد داد. نقشی مشابه هم برای افراد واحد ویژه نیروی دریایی موسوم به «رویال مارین» در نظر گرفته شده که عنوانش در آینده به «نیروی کماندوی سلطنتی آینده» تغییر خواهد کرد.

گزارش فرماندهی ارتش تحت عنوان «دفاع در عضر رقابت» ضمن اشاره به این تغییرات خاطرنشان می‌کند که ارزیابی‌های پیشین «بیش از حد بلندپروازانه و با محدودیت بودجه بود که واحدهای ارتش را با تجهیزات ناکافی بیش از حد تحت فشار می‌گذاشته است.» 

این گزارش می‌گوید «ارزیابی فراگیر نیروهای ارتش» حاکی از یک «راهبرد جدید و افزایش بودجه است که نیروهای کم‌قابلیت را به واحدهایی کارآمد تبدیل کرده و آن را برای خطرات دهه ۲۰۲۰ و فرای آن مدرنیزه می‌کند.»   

بن والاس، وزیر دفاع بریتانیا این گزارش را «یک ارزیابی صادقانه از آن چه توانایی انجامش را داریم و آن چه انجام خواهیم داد» توصیف کرده است. 

او در جریان ارائه این گزارش گفت: «ما برخی جنبه‌ها را از رده حارج می‌کنیم تا بتوانیم سیستم‌ها و برخوردهایی نوین را جایگزین آن کنیم. ما روی باارزش‌ترین جنبه ارتش سرمایه‌گذاری خواهیم کرد و آن افرادی هستند که در نیروهای مسلح خدمت می‌کنند.» 

اما بی‌تردید کاهش بودجه ارتش با انتقادات شدیدی روبه‌رو خواهد شد. لرد ریچاردز «هِرست موُنسوُ»، فرمانده کل سابق نیروهای مسلح بریتانیا هشدار داد که برنامه‌های مدرنیزه کردن ارتش نباید «به بهای قابلیت‌های غیرهسته‌ای آن تمام شود». 

لرد ریچاردز به رادیو تایمز گفت: «شما باید در شرایطی که ممکن است تعداد کمتر و نابرابر افراد ارتش برای معارضان بالقوه جالب شود، حجم بیشتری از قابلیت‌های سنتی خود را حفظ کنید.   

من به روسیه و چین فکر می‌کنم… آن‌ها همچنان نفرات بسیاری (در ارتش‌های خود) دارند، و اگر ما تنها فناوری پیشرفته داشته باشیم و آن‌ها نیم میلیون سرباز که می‌توانند از مرزهایتان رد شوند، در آن صورت این قابلیت‌های فنی چندان به کار نخواهد آمد. 

اگر دشمن احساس کند در کفه سبک‌تری از شما قرار گرفته، یا قابلیتش به دلیل آن که شما هم مشابه‌اش را دارید خنثی شده، برای رسیدن به هدف به دنبال یافتن راه دیگری برخواهد آمد، و این راه دیگر می‌تواند به گونه‌ای غیرمترقبه تعداد نفرات باشد که ما بی‌تردید از آن بی‌بهره‌ایم.»  

مخالفان طرح‌های جدید ارتش از جمله جان هِیلی، سخنگوی حزب اقلیت کارگر در امور دفاعی می‌گویند: «میان بلندپروازی‌های دولت و اقداماتش شکاف عمیقی وجود دارد.» آقای هیلی افزود: «کاهش بیشتر بودجه ارتش می‌تواند قابلیت نیروهای ما را برای استقرار در خارج ازمرزهای کشور، حمایت از متحدان، مقاومت و دفاع ملی به شدت محدود کند.»