در پی امضای سند همکاری‌های ایران و چین که روز گذشته توسط محمدجواد ظریف و وانگ یی، وزیر خارجه چین، رسید، وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی متن ۵ صفحه‌ای این سند را منتشر کرد.

در این متن که با عنوان «برنامه همکاری جامع ایران و چین» منتشر شده، ابتدا به شرح زمان‌بندی اقدامات صورت گرفته تا رسیدن به امضای این سند اشاره شده است. بر همین اساس در سند آمده است که در تاریخ سوم بهمن ۱۳۹۴، پیشنهاد تنظیم برنامه همکاری بلندمدت ۲۵ ساله، از سوی ایران به‌طرف چینی پیشنهاد شده است. این در حالی است که مقام‌های تهران پیش‌تر مدعی شده بودند که شی جین پینگ، رئیس‌جمهوری چین، در سال ۲۰۱۶ و در جریان سفر به تهران این پیشنهاد را مطرح کرده است.

برخلاف برخی ادعاهای مطرح شده، در سراسر این سند هیچ عدد و رقمی مبنی‌بر سرمایه‌گذاری چین در ایران به چشم نمی‌خورد و تنها به‌ کلی گویی‌های رایج در سایر دیدارهای دیپلماتیک بسنده شده است.

همچنین، در بخشی بر همکاری «در عرصه‌های مختلف دفاعی» تأکید شده است که نشان می‌دهد قرار است ایران با چین همکاری‌های نظامی داشته باشد.

اما در این سند و در مقایسه با بیانیه مشترک طرفین در سال ۹۴ که با عنوان «مشارکت جامع راهبردی جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین» منتشر شد، جزئیات کمتری به اطلاع عموم رسیده است.

در بیانیه مشترک سال ۹۴، در بندهای ۹ و ۱۰ ذکر شده بود که طرفین توافق خود در خصوص توسعه تبادلات سرمایه‌گذاری و تجاری را اعلام کرده و موافقت می‌کنند که بر اساس «یادداشت تفاهم تقویت همکاری‌های سرمایه‌گذاری جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین» همکاری‌های ملموس در زمینه اقتصادی، بانکی، سرمایه‌گذاری متقابل، فاینانس، معادن، حمل و نقل، ارتباطات، فضایی، صنایع تولیدی، توسعه بندرها، بهبود و توسعه شبکه راه‌آهن، راه‌آهن سریع‌السیر، کشاورزی، منابع آبی، حفاظت از محیط‌زیست، امنیت غذایی، بیابان‌زدایی، شیرین کردن آب دریا، استفاده صلح‌آمیز از انرژی اتمی و انرژی‌های تجدیدپذیر را تقویت نموده و در زمینه تبادل تجربیات و فناوری آموزش نیروی انسانی همکاری می‌نمایند.»

همچنین، طرف چینی از مشارکت ایران به‌عنوان کشور «عضو مؤسس» در بانک سرمایه‌گذاری زیرساخت آسیا تقدیر می‌کند، و «دو طرف مایل‌اند همکاری خود در زمینه‌های مربوطه را تقویت نموده و به طور مشترک برای پیشرفت و شکوفایی منطقه آسیا تلاش نمایند.»