زبولان سمنتوف فردی است که تا به امروز توانسته یهودیت را در افغانستان زنده نگه دارد.

این مرد ۶۱ ساله، تاریخ زنده چهل سال جنگ، خشونت، تعصب و نفرت‌پراکنی در زادگاهش بوده است. هیچ اتفاقی حتی سقوط کابل به دست طالبان در دهه ۹۰ میلادی نتوانست زبولان سمنتوف را به ترک شهر و دیارش و مهاجرت وادار کند. او ماند تا از کنیسه اجدادی‌اش در کابل محافظت کند و یهودیت را در بدترین شرایط در کشورش زنده نگه دارد تا گذشته غنی با تنوع مذهبی و نژادی افغانستان، خاکستر نشود.  

تمام اعضای خانواده زبولان سال‌ها است افغانستان را ترک کرده و در نقاط مختلف جهان از جمله اسرائیل مسکن گزیده‌اند.

اما او بین خانواده و وطن، افغانستان را انتخاب کرد تا روزی وضعیت کشورش بهتر شود و خانواده‌اش بازگردد. حالا شاید زمان جدایی از خانواده به سر رسیده باشد اما نه آن‌گونه که زبولان انتظار داشت در افغانستان.

آقای سمنتوف نیز سرانجام می‌خواهد وطنش را ترک کند. همسر زبولان و دو دخترش در دو دهه گذشته در اسرائیل زندگی کرده‌اند. او می‌گفت که اراده خدا است که نتوانسته از افغانستان دل بکند. ترس از بازگشت طالبان، اما تمام محاسبات سمنتوف را به هم زده است.

نگرانی او از سال ۲۰۱۸ بیشتر شد که آمریکا گفت‌وگوهای صلح خود را با طالبان شروع کرد و احتمال بازگشت طالبان به کابل بالا گرفت. هرچه گفت‌وگوها پیشرفت کرد، زبولان بیشتر به فکر ترک وطن افتاد.

او قصد دارد در آستانه خروج نیروهای خارجی و تلاش‌ها برای رسیدن به توافق صلح با طالبان که زمینه بازگشت این گروه را به حکومت فراهم خوهد کرد، افغانستان را ترک کند.

زبولان به خبرگزاری‌ها گفته است که بعد از مراسم مهم مذهبی روش هشانا و یوم کیپور که در ماه سپتامبر فرا می‌رسد افغانستان را ترک خواهد کرد.

او می‌گوید: «تصمیم ترک وطن دشوار است. اگر طالبان برگردند، آنها با سیلی ما را به حاشیه خواهند راند.»

او درباره روند صلح اخیرا گفته بود: «گفت‌وگوهای صلح مردم را نگران کرده است که اگر طالبان بازگردند و مثل گذشته رفتار کننند، مردم واقعا نگران خواهند شد.»

افغانستان جمعیت قابل توجهی از پیروان یهودیت داشت که در قرن بیستم به ۴۰ هزار نفر می‌رسیدند.

اما با افزایش خشونت‌ها و تعصبات قومی و مذهبی تعداد آنها روز به روز کاهش یافت.

شرایط زندگی برای سایر اقلیت‌های مذهی مانند سیک‌ها و هندوها نیز تنگ‌تر شده است. از جمله جامعه هندو و سیک افغانستان از دویست هزار نفر در دهه ۱۹۸۰ میلادی به چند صد خانواده کاهش یافته است. آنها نیز بارها مورد حملات خشونت‌بار و رفتارهای تبعیض‌آمیز قرار گرفته اند. اخیرا نمایندگان جامعه سیک و هندوی افغانستان هشدار دادند که اگر شرایط زندگی شان بهتر نشود، به صورت گروهی راه مهاجرت در پیش خواهند گرفت.

گروه‌های مسلح اسلامگرا عبادتگاه‌ها و رهبران مذهبی پیروان ادیان سیک و هندو را هدف و برخی از شهروندان آنها را برای گرفتن باج گروگان گرفته‌اند.

نگرانی از چشم‌انداز توافق با گروهی که سابقه رفتارهای نژادی و تعصب قومی داشته است، آینده را برای اقلیت‌های قومی و مذهی افغانستان تیره و تار کرده است.

چنانچه حتی زبولان سمنتوف پس از ۶۱ سال زندگی در افغانستان به رویترز گفته است: «اگر شرایط کشور بدتر شود، من فرار خواهم کرد.»