هواداران محیط زیست به نخستوزیر ژاپن هشدار دادهاند که تا وقتی ژاپن نهنگها را که در مقابله با بحران آبوهوایی نقش کلیدی دارند، میکشد، المپیک توکیو نمیتواند سازگار با محیط زیست تلقی شود.
به لطف قولهایی مانند استفاده ۱۰۰ درصدی از انرژیهای تجدیدپذیر و وسایل نقلیه برقی، به این مسابقات که از روز جمعه آینده آغاز میشود، لقب سازگارترین با محیط زیست داده شده است.
مدالهای طلا، نقره و برنز این المپیک را از فلزات بازیافتی خواهند ساخت، سکوها از جنس پلاستیک بازیافتیاند و به تماشاگران در ظروفی از جنس کاغذ بازیافتی غذا میدهند؛ اما هواداران محیط زیست در نامهای خطاب به یوشیهیده سوگا، نخستوزیر ژاپن، نوشتهاند که این کشور با شکار تجاری نهنگ که «بیرحمانه و ضد پایداری زیست محیطی» است، به نابودی شماری از مهمترین پاسداران محیط زیست کرهزمین کمر بسته است.
بر اساس این نامه که شش سازمان زیست محیطی آن را امضا کردهاند و در اختیار ایندیپندنت هم قرار گرفته است، نهنگها در جذب و ذخیرهسازی گاز زیانبار گلخانهای دیاکسید کربن نقشی کلیدی ایفا میکنند؛ گازی که عامل اصلی ایجاد شرایط اضطراری آبوهوایی است.
بر اساس این نامه که به امضا جامعه انسانی بینالملل، سازمان حفاظت از نهنگ و دلفین، موسسه تحقیقات زیستمحیطی، سازمان «فور پاو» (Four Paws)، موسسه رفاه حیوانات و موسسه خیریه اورکا رسیده است، یک راه کمک نهنگ به محیط زیست این است در عمق زیاد غذا میخورد و نزدیک به سطح آب مدفوع میکند و به این ترتیب برای پلانکتونهای گیاهی یا فیتوپلانکتونهای ساکن در سطوح بالایی و آفتابگیر آب مواد غذایی حیاتی را تامین میکنند. ۳۵ درصد از کل دیاکسید کربنی که انسانها در جهان تولید میکنند را همین فیتوپلانکتونها جذب میکنند.
بنا بر این نامه، نهنگها دهها تن کربن در بدن خود ذخیره میکنند و بنابراین وقتی میمیرند و لاشه آنها کف دریا فرومینشیند، به طورمتوسط ۳۳ تن کربن را طی صدها سال به جای امن و بیخطری انتقال میدهند و بنابراین ژاپن باید از شکار تجاری نهنگ دست بردارد.
ژاپن از سال ۲۰۱۹، بعد از دهها سال شکار بیرویه که نسل این حیوان را در آستانه انقراض قرار داد، وقتی نتوانست ممنوعیت انجمن بینالمللی شکار نهنگ (آی.دبلیو.سی) را لغو کند، شکار تجاری نهنگ را از سر گرفت.
ژاپن که شکار سالانه نهنگ را به اسم «شکار علمی نهنگ» توجیه میکند، در آن سال ۳۳۱ نهنگ شکار کرد و گویا آمار شکار سال گذشته این کشور نیز همین تعداد بوده است.
هم انجمن بینالمللی شکار نهنگ و هم دیوان بینالمللی دادگستری، «شکار علمی نهنگ» را محکوم کردهاند.
این سازمانهای حفظ محیط زیست هشدار دادهاند: «در بزنگاه اساسی کوششهای جهانی برای مقابله با فروپاشی فاجعهبار آبوهوایی قرار داریم و رویدادهای بینالمللی مشهور مانند المپیک سکوی مهمی برای ترویج فعالیتهای حفاظت از محیط زیست فراهم میکنند. ژاپن که از اندکشمار کشورهای جهان است که همچنان به شکار تجاری بیرحمانه و ضد پایداری زیست محیطی ادامه میدهد، تا وقتی تعهداتش را به اقیانوسها هم بسط ندهد نمیتواند به مدال طلای فعالیتهای زیستمحیطی دست یابد. کشتار نهنگها نه تنها تحمیل رنجی عظیم به جانوران است، بلکه به معنای کشتار یکی از مهمترین پاسداران محیط زیست سیاره ما است.»
نویسندگان این نامه با اشاره به نقش کلیدی نهنگ در فراهم کردن غذا در زیستبومهای دریایی افزودند: «حفاظت از این مخلوقات با شکوه نه تنها از نظر اخلاقی، بلکه از لحاظ زیستشناختی هم عقلانی است. نهنگ ارزش زیستشناختی ذاتی دارند.»
به گفته محققان قبل از آن که شکار صنعتی نهنگ آغاز شود، نهنگهای بیدندان سالانه تا یک میلیون و ۹۰۰ هزار تن کربن جذب میکردند اما کشتار و فراوری گوشت نهنگ سبب شد کربن موجود در بدن آنها به جو بازگردد.
کلیر باس، مدیر اجرایی جامعه انسانی بینالملل بریتانیا، میگوید: «این غولهای اقیانوس در حفظ سلامت اقیانوسها و آبوهوا نقشی حیاتی دارند و ژاپن به جای آنکه آنها را با نیزههای انفجاری از پای درآورد، باید به کشورهایی بپیوندد که دست در دست هم میکوشند از نهنگها و زیستگاههایشان حفاظت کنند.»
سفارت ژاپن در لندن هنوز به پرسش ایندیپندنت در این باره پاسخ نداده است.
© The Independent