آزمایش روی لایههای داخلی یخهای فلات تبت نشان میدهد که ویروسهای ۱۵ هزار ساله همچنان در دل کوههای یخی این منطقه زنده ماندهاند.
پژوهشگران میگویند که بیشتر ویروسهایی که در دو نمونه (از یخهای منطقه) یافت شدهاند، «هیچ شباهتی به ویروسهایی که تاکنون شناخته شدهاند، ندارند.»
به گفته هیئت نیمهدولتی تغییرات آبوهوایی آیپیسیسی، فلات تبت که گاه آن را «سومین قطب» کرهزمین هم مینامند، از سال ۱۹۷۰ بیش از یک چهارم از لایههای یخی خود را به دلیل بحران آبوهوایی از دست داده است.
کشف ویروسهای باستانی میتواند به شناخت پژوهشگران از نحوه دگرگونی آنها در طول قرون و هزارهها و در جریان تغییر شرایط محیطی کمک کند.
تیم محققان برای ارزیابی محتوای لایههای یخی تبت برای نخستین بار از روش «بسیار تمیز» تجزیه و تحلیل میکروب و ویروس - بدون آلوده کردن آنها- استفاده کرده است.
ژی پینگ ژونگ، نویسنده ارشد این گزارش و پژوهشگر مرکز تحقیقات آبوهوایی دانشگاه دولتی بِرد پولار ایالت اوهایو، میگوید: «این کوههای یخی با خاک و انواع گازها و همراه آنها تعداد زیادی ویروس به تدریج شکل گرفتهاند. روی کوههای یخی غرب چین به اندازه کافی مطالعه نشده است. هدف ما استفاده از این اطلاعات برای درک محیط زیست گذشته است. ویروسها بخشی از این زیستبومها بودهاند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
تیم پژوهشگران در جریان تجزیهوتحلیل لایههای یخ به ساختار ژنتیکی ۳۳ ویروس برخوردند که تنها چهار ساختار آن از قبل شناخته شده بود و ۲۸ ویروس دیگر کاملا ناشناختهاند؛ اما به گفته آنها، تمرکز این ویروسها در یخ بسیار کمتر از تعداد آنها -برای مثال- در همان مقدار خاک یخنزده یا آب دریا است.
دانشمندان همچنین کشف کردهاند که بقای ویروسها به دلیل وجود یخ بوده است.
متیو سالیوان، یکی دیگر از نویسندگان این گزارش و استاد میکروبیولوژی دانشگاه دولتی اوهایو و رئیس مرکز ایالتی علوم میکروبیوم، میگوید: «اینها ویروسهاییاند که در محیطهای بسیار سخت رشد کردهاند. این ویروسها ژنهایی دارند که به کمک آنها میتوانند سلولها را در محیطهای سرد آلوده کنند. این ژنی عجیب و باورنکردنی است و نشان میدهد که چگونه ویروس میتواند در شرایط بسیار دشوار زنده بماند. جدا کردن این ساختارها هم آسان نیست و روشی که ژی پینگ برای ضدعفونی کردن داخل لایههای یخی و مطالعه روی میکروبها و ویروسها به کار برده است، به ما کمک میکند تا ساختار ژنتیکی آنها را در محیطهای یخزدهای چون مریخ، ماه یا صحرای آتاکاما (بیابانی در شیلی که محیط آن به کره مریخ شباهت دارد) دنبال کنیم.»
تحقیقات پژوهشگران روی محیط زیست و دادههای مرتبط با ویروسهای شناخته شده نشان میدهد که منشا این ویروسها احتمالا خاک یا گیاه بوده است نه جانور و انسان .
مطالعه روی ویروسهای داخل کوههای یخی نسبتا جدید است و تاکنون تنها دو پژوهش دیگر برای شناسایی ویروسهای داخل لایههای کوههای قدیمی یخ انجام شده است.
لانی تامسون، یکی دیگر از نویسندگان ارشد این گزارش و استاد برجسته زمینشناسی دانشگاه اوهایو، میگوید که با توجه به تغییرات آبوهوایی، مطالعه روی ویروسهای داخل لایههای یخی یک زمینه علمی در حال توسعه است.
او گفت: «ما در مورد ویروسها و میکروبها در شرایط سخت زیست محیطی و اینکه در آنجا چه میگذرد، اطلاعات چندانی نداریم. درک و ثبت (دادهها) بسیار مهم است؛ باکتریها و ویروسها به تغییرات آبوهوایی چه واکنشی نشان میدهند؟ هنگامی که -مثل امروز- از یک دوره یخبندان به دوره گرما وارد می شویم، چه اتفاقی میافتد؟»
این گزارش در نشریه «مایکروبیوم» (Microbiome) منتشر شده است.
© The Independent