شکار غیرقانونی و ظالمانه پرندگان و حیوانات آزاد در افغانستان از دیر زمان جریان دارد، اما طالبان نسبت به همه در زمینه شکار آنان پیشتازند. طالبان در بیست سال گذشته نیز در مناطق تحت کنترل خود پرندگان و حیوانات زیادی را با شلیک گلوله جنگی یا با تفنگ‌های شکاری شکار کرده‌اند بدون آن‌که به گوشت یا پوست آن نیاز داشته باشند؛ فقط برای این‌که تفریح کنند یا عکس یادگاری بگیرند!
چند روز پیش، سه جنگجوی طالبان پرنده‌ای نایاب را در محل نامعلومی شکار کردند. طالبان پس از شکار این حیوان، عکس خود و پرنده شکار شده را در صفحه‌های شبکه‌های اجتماعی منتشر کردند.
شماری از شهروندان افغانستان شکار پرندگان و حیوانات افغانستان را طبق قانون جرم می‌پندارند و از طالبان که دست به چنین «تفریح و خوشگذرانی» (شکار) می‌زنند، انتقاد کردند. این افغان‌ها با نشر تصویر سه شکارچی طالب در کنار پرنده شکار شده می‌گویند که آدم‌ها در افغانستان مصونیت نداشتند، اکنون پرندگان و حیوانات نیز مصونیت خود را از دست داده‌اند، و طالبان برای خوشگذرانی حتی دست به کشتار چیزهایی می‌زنند که نه به آن‌ها ضرر می‌رساند و نه به گوشت و پوست آنان نیازی است.
حمیرا قادری، استاد دانشگاه و نویسنده افغان، با نشر تصویر پرنده شکار شده، به شکارچیان طالب نوشت: «به شما نگفتند که دین اسلام دین مهربانی است؟ به شما نگفتند که در دین اسلام بر مهربانی با حیوانات تاکید شده است؟»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بانو قادری به طالبان گفت: «در هوا حیوانات را شکار می‌کنید و در زمین انسان‌ها را.»
صمیم نادری نیز نوشته است: «در بیست سالی که گذشت، اکثریت طالبان در افغانستان به برق، تلفن، و اینترنت دسترسی نداشتند. در غیر آن، مانند شکار این پرنده بیچاره، چه شکارهای ظالمانه دیگرِ آنان را می‌دیدم. باور داریم که پس از این، از دست طالبان، آدم در زمین و پرنده در هوا آرام نخواهد بود.»
جاوید نوشته است: «[اگر این] رذالت نیست، چیست؟ پرنده‌ای را شکار کردند که نه گوشتش را نیاز داشتند و نه تهدیدی برای جانشان بود. نشان می‌دهد هر کار که [به] طالبان لذت بدهد انجام می‌دهد، به‌ویژه کشتن، که سال‌ها تجربه آن را دارند.»
شکیب صمدی نوشت: «انسان‌ها فرار کردند، حالا نوبتِ پرندگان است. طالب به زن، طفل، و انسان‌های بی‌گناه رحم نکرد، چه رسد به حیوانات که کسی هم نیست پرسانش را بکند [مراقبشان باشد]... به خدا قسم، من تمام امیدم را از افغانستان از دست دادم؛ خداوند رهبران دزد، خائن، وطن‌فروش، و ظالم این سرزمین را بیشتر از این خار و ذلیل بسازد؛ مردم را بر باد ساختند [دادند].»
باید گفت که در بیست سال گذشته، در افغانستان نیز شکار حیوانات و پرندگان در مناطق تحت کنترل طالبان صورت می‌گرفت، اما در سال‌های گذشته، دولت آن کشور تلاش کرد که با هماهنگی بزرگان منطقه، از شکارچیان بخواهد که از شکار پرندگان و حیوانات زیبا و نایاب افغانستان دست بردارند تا از از انقراض نسل آنان جلوگیری شود. اما در عمل دیده می‌شد که این تلاش‌ها هم نتیجه‌بخش نبود و شکارچیان باز هم به شکار پرندگان و حیوانات ادامه دادند.
دولت افغانستان نیز هشدار داده بود که هیچ‌کس حق شکار حیوانات و پرندگان آزاد را ندارد، و در غیر این صورت، با متخلفان برخورد قانونی خواهد شد. این هشدار دولت در مناطق تحت کنترلش تا حدّ زیادی جان حیوانات و پرندگان را از دست شکارچیان حفظ کرد، اما در مناطق زیر تسلط طالبان، تغییر چشم‌گیری در این زمینه صورت نگرفت.
اکنون، با رسیدن دوباره طالبان به قدرت، باور بر این است که اگر دولت جدید آنان دست شکارچیان، به‌ویژه جنگ‌جویانشان را از شکار حیوانات و پرندگان کوتاه نکند، ممکن است تا چند سال آینده نسل بیشتر پرندگان و حیوانات نایاب و زیبای افغانستان نابود شود، که جبران آن غیرممکن خواهد بود.
