بسیاری از فعالان مدنی، خبرنگاران، مدافعان حقوق بشر و کارکنان ادارات دولتی افغانستان و نیز سایر افرادی که با تسلط طالبان بر افغانستان احساس خطر می‌کنند در تلاش‌اند تا هرچه زودتر از افغانستان خارج شوند و در این میان، برخی از افراد و شبکه‌های تبهکار با به دام انداختن افراد موردنظر خود به بهانه خروج از افغانستان، آنان را شکنجه می‌کنند و به قتل می‌رسانند.

یکی از منابع امنیتی در تماس با  ایندیپندنت فارسی، اطلاعاتی را در مورد فرد ناشناسی که با افراد و خانواده‌ها تماس می‌گیرد و به آنان وعده‌ کمک برای خروج از افغانستان می‌دهد، در اختیار ما گذاشت. براساس اطلاعات این منبع، فرد مذکور که عضو یکی از شبکه‌‌‌‌های تبهکار است، به زبان انگلیسی صحبت می‌کند و در تماس با افراد مختلف به آنان آدرس مکان مشخصی را می‌دهد تا با حضور در آنجا، روند انتقالشان از افغانستان را سازماندهی کند. افراد و خانواده‌ها پس از حضور در مکان تعیین شده، شکنجه و سپس کشته می‌شوند.

به گفته این منبع، شماره زیر یکی از چندین شماره‌ تلفنی است که افراد انتقام‌جو از طریق آن با افراد تماس می‌گیرند و آنان را به دام می‌اندازند: ۰۰۹۳۰۷۷۲۲۲۲۲۲۲

در تازه‌ترین مورد، چهار فعال مدنی زن در شهر مزارشریف، به شکل مرموزی به قتل رسیده‌اند و اجسادشان در گودالی در حومه شهر انداخته شده است. اعضای خانواده فروزان صافی، یکی از این قربانیان، به ایندیپندنت فارسی گفتند که او پس از دریافت تماس‌های مکرر از کسانی که ادعا می‌کردند به او برای خروج از افغانستان کمک می‌کنند، ناپدید شده است. مهندس عبدالحی صافی، پدر فروزان، به ایندیپندنت فارسی گفت که دخترش در پی تماسی در بعدازظهر چهارشنبه، ۲۷ اکتبر، از خانه خارج و ناپدید شده است. ساعاتی بعد، جسد فروزان صافی و سه زن جوان دیگر که از فعالان مدنی مزارشریف بودند، در گودالی در جنوب شهر مزارشریف پیدا شد.

در همین حال، برخی از منابع در کابل نیز می‌گویند که در چند هفته اخیر، گروه‌هایی در حال تهیه فهرستی از زنان جوان و مجرد برای خارج کردن آنان از افغانستان‌اند. سمیه صدف، زن جوان ۲۳ ساله‌ای که در کابل زندگی می‌کند، به ایندیپندنت فارسی گفت: «یک خانم و آقا که خود را نماینده یک سازمان مدافع حقوق زنان معرفی می‌کنند، اخیرا فهرستی از زنان مجرد تهیه کرده و به آنان وعده داده‌اند که آنان را بدون دریافت وجهی، به خارج از افغانستان منتقل می‌کنند.»

 سمیه می‌گوید که تهیه کنندگان این فهرست، افراد موردنظر خود را از طریق رسانه‌های اجتماعی می‌یابند و خود او نیز از طریق پیام‌گیر فیس‌بوک، برای پیوستن به گروهی که قرار است از افغانستان خارج شوند، دعوت شده است. زمانی که سمیه جزئیات برنامه، هویت مدیران این برنامه و اسناد رسمی آنان را جویا شده است، از گروه تماس و هماهنگی در واتساپ، اخراج شده است.

سمیه می‌گوید که برای جان زنان و دخترانی که از ترس اوضاع کنونی افغانستان می‌خواهند به هر طریق ممکن از افغانستان خارج شوند، نگران است. به باور او، گروه‌های تبهکار که در پی کشتار فعالان مدنی و مدافعان حقوق بشرند، به آسانی می‌توانند این افراد را شکار کنند.