درحالی که ولید، یک داماد فلسطینی، مشغول سر و سامان دادن خانه و آمادگی برای عروسی اش بود؛ صدای مهیبی از بام خانه به گوش خانواده رسید. این صدا ناشی از یک موشک منفجر نشده بود که هنگام برخورد با طبقه بالایی ساختمانی که هیبه، خواهر ولید با چهار فرزندش زندگی می کردند، سوراخ بزرگی را در آن ایجاد کرد.
پسر 13 ساله خانم هیبه که از سه جنگ گذشته جان سالم به در برده است، اولین کسی بود که این علامت هشدار را شنید و مفهوم آن را دقیقا می دانست یعنی یک حمله در شرف وقوع اسرائیل.
آنها فقط لحظات کوتاهی وقت برای خروج از ساختمان داشتند پیش از اینکه منطقه در آتش و دود حمله قرار گیرد.
ولید که 26 ساله عمر دارد مانند اغلب جوانان غزه بیکار است و توانایی فراهم کردن خانه ای برای خود ندارد. او زمانی قادر به ازدواج شد که خواهر او بخشی از خانه خود را جدا کرد تا ولید و همسر او در آن جا زندگی کنند.
اکنون تمام چیزی که از آن خانه باقی مانده است، یک تپه ای از مخروبه و خاکستر است. تنها رنگی که در میان این ویرانه نظر را جلب می کند، یک ماشین رنگ پریده آبی و زرد پلاستیکی و بقایای از یک خرس اسباب بازی با رنگ قرمز روشن است.
ولید که در کنار خانه همسایه که بخشی از نیز آن ویران شده بود، ایستاده بود, گفت: "قرار بود تا یک هفته ای دیگر ازدواج کنم اما اکنون حتی فکر کردن به آن نا ممکن است. می ترسم دیگر هرگز قادر به ازدواج نباشم." او افزود: "حالا خواهر من، فرزندانش و همه ای ما بی خانمان هستیم و در کنار این ویرانی در چادر بسر می بریم. نمی دانم چه زمانی ممکن است این ساختمان دوباره بازسازی شود."
ساختمانی که خواهر ولید زندگی می کرد در تنش های اخیر میان گروه های مسلح موجود در غزه و اسرائیل، مورد حمله قرار گرفت. اسرائیل ادعا دارد که شماری از دفاتر امنیتی حماس؛ گروهی از جنگجویان فلسطینی که اداره این حوزه را در دست دارند، در این ساختمان بوده است.
در هفته گذشته پس از پرتاب یک موشک از غزه که منجر به ویران شدن یک خانه و زخمی شدن هفت اسرائیلی از جمله یک کودک شد، اسرائیل غزه را مورد حمله هوایی قرار داد. در پاسخ به این حمله، گروه های مسلح فلسطینی در غزه، اسرائیل را موشک باران کردند. در نتیجه، بیم آن می رفت که این تنش منجر به درگیری های بزرگتری میان دو طرف شود.
هر چه در این مجموعه از ساختمان ها که خانواده های غیر نظامی در آن زندگی می کردند و ولید قصد داشت در این جا تشکیل خانواده دهد به نابودی کشیده شد و همه بی خانمان شدند. با وجود همه ای این دشواری ها، خانواده ولید نمی خواهند در تظاهرات روز شنبه در مرز اسرائیل شرکت کنند.
همین گونه تظاهرات عادی که دقیقا یک سال پیش در مخالفت با محاصره ده ساله اسرائیل که غزه را از لحاظ اقتصادی فلج کرده بود، باعث وقوع یک بحران انسانی بزرگ تری شد.
معترضان در نوار غزه همچنین خواستار بازگشت به سرزمین های نیاکان خود هستند که در جریان جنگ های سال 1940 که منجر به تشکیل دولت اسرائیل شد، از آن اخراج شده بودند.
در حال حاضر، بیش از نیمی از جمعیت 2 میلیون نفری غزه در زیر خط فقر زندگی می کنند، خانه ها در هر 24 ساعت کمتر از شش ساعت برق دارند. بیش از 97 درصد آب موجود در غزه قابل آشامیدن نیست و متأسفانه فهرست مشکلات در غزه رو به افزایش است.
البته تظاهرات و اعتراض های که در گذشته منجر به مرگ صدها نفر شد، برای خانواده ولید کاملا بی معنی بوده و هیچ سودی در پی نداشت.
سازمان ملل متحد اسرائیل را مرتکب جنایات جنگی در واکنش به این اعتراضات می داند. بیش از 260 فلسطینی در اعتراضات جان خود را از دست دادند و بیش از 6000 نفر از مردم فلسطین توسط نیروهای اسرائیلی مجروح شدند.
ارتش اسرائیل مدعی است که اعتراض کنندگان از خشونت کار می گیرند، از مواد انفجاری استفاده می کنند و بار ها تلاش کردند از خط مرزی اسرائیل تجاوز کنند. اسرائیل کار دیگری نمی کند فقط در تلاش است تا از خود دفاع کند.
ولید با اشاره به این اعتراضات می گوید: " این اقدامات هیچ ارمغانی برای مردم نداشته بلکه دشواری های بیشتری را به بار آورده است. افراد بسیاری مانند ما هستند که همه چیز خود را از دست دادند. این عملکرد را نمی توان دست آورد دانست."
سازمان پزشکان بدون مرز، هفته گذشته هشدار داد که سیستم بهداشتی غزه در حال فروپاشی است و دیگر ظرفیت درمان افراد زخمی و بیماران را ندارد.
صبح روز شنبه، ساعت ها قبل از آغاز راهپیمایی، محمد سعد، جوان فلسطینی 20 ساله با شلیک گولوله نیرو های اسرائیلی که شرق غزه را زیر آتش گرفته بودند، درگذشت. در آن روز نهاد های کمک رسان و بیمارستان های شاهد صحنه های زیادی از آسیب و کشتار بودند.
برادر ولید که در کنار خرابه های منزل خانوادگی ایستاده بود افزود: "به نظر او مردم مقصر نیستند. آن ها این کار را به منظور گریز از واقعیت تلخ انجام می دهند. برای مردم چیز دیگری باقی نمانده است جز این که خود را در خط مرزی اسرائیل پرتاب کنند." او افزود: “در عین حال، این اعتراضات به نظر من فقط باعث درد و رنج بیشتری می شود. در این اعتراضات ما قربانی می دهیم اما هیچ آرامش و شادی به دست نمی آوریم."
برادر ولید می گوید: "من می خواهم که راهپیمایی ها بدون ارتباط با احزاب و جناح های سیاسی باشد، ملت فلسطین به گونه ای واحد در عشق و همبستگی در اعتراضات شرکت کنند. آن زمان ما می توانیم پیام صلح آمیز خود را به جامعه بین المللی برسانیم که ما نیاز به همکاری و کمک داریم."
اندیپندنت
تاریخ نشر: 31 مارس 2019
نویسنده: بیل تریو
برگردان متن انگلیسی به فارسی: شفیق انصاری
