شامگاه یازدهم بهمن‌ماه سال ۱۳۹۶، ماموران سرویس اطلاعاتی اسرائیل (موساد)، ‌تنها شش ساعت و نیم زمان داشتند تا اسناد و اطلاعات مربوط به سابقه فعالیت‌های هسته‌ای ایران را از گاوصندوق‌های یک مرکز تجاری در منطقه شورآباد در تهران خارج کنند. سه ماه بعد بنیامین نتانیاهو، ‌نخست‌وزیر اسرائیل بخشی از این آرشیو را در یک نشست مطبوعاتی به نمایش گذاشت و سپس در مجمع عمومی سازمان ملل از سایتی در تورقوز‌آباد سخن گفت که فعالیت‌های مشکوک هسته‌ای در آن انجام شده است.

واکنش همراه با تمسخر مقامات جمهوری اسلامی به ادعای نتانیاهو در تب و تاب فضای مجازی که «تورقوزآباد» را به سخره گرفته بود، گم شد.

اما اکنون گزارش رویترز نشان می‌دهد که بر خلاف طنازی‌های وزیر امور خارجه ایران و معاون او، نتانیاهو در مورد «تورقوزآباد» آدرس غلط نداده بود. این خبرگزاری بریتانیایی به نقل از دیپلمات‌ها می‌گوید، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی منتظر دریافت پاسخی از سوی ایران است که  نمونه‌های اورانیوم غنی شده به دست آمده در سایت تورقوزآباد را توضیح دهد.

هرچند رد اورانیوم غنی شده در این سایت مربوط به فعالیت‌های هسته‌ای ایران در گذشته است، درخواست توضیح از تهران نشان می‌دهد که این موضوع برای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اهمیت داشته است. آن هم در زمانی که ایران سومین مرحله از روند کاهش تعهدات هسته‌ای خود در چارچوب برجام را آغاز کرده و می‌گوید احتمالا در گام چهارم نظارت بر سایت‌های هسته‌ای را محدود می‌کند. 

ردپای موساد در ایران

مقامات تهران پس از امضاء توافق هسته‌ای در سال ۲۰۱۵ و موفقیت در مختومه کردن پرونده ابهامات در فعالیت‌های هسته‌ای مربوط به گذشته، تصمیم گرفتند اسناد مربوط به این فعالیت‌ها را در یک ساختمان بی‌ارتباط به برنامه‌های هسته‌ای، بایگانی کنند.

گزارش‌ نیویورک‌تایمز حاکی از آن است که موساد از همان آغاز این ساختمان را زیر نظر گرفت و دو سال بعد در عملیاتی چند ساعته موفق شد ۵۵ هزار صفحه سند، ۵۵ هزار فایل دیجیتال و ۱۸۳ لوح فشرده را با ذوب کردن در گاوصندوق‌ها بیرون بکشد. موساد ادعا می‌کند، اطلاعات‌اش از این مرکز به اندازه‌ای دقیق بود که می‌دانست در هر یک از ۳۶ گاوصندوق موجود در این ساختمان چه اسنادی قرار دارد.

البته مقامات جمهوری اسلامی این اسناد را جعلی و ساختگی توصیف می‌کنند و هیچگاه توضیح روشنی در مورد این ادعای اسرائیل که می‌گوید اسناد را از تهران به سرقت برده، ‌ارایه نکردند. اما سابقه فعالیت‌های قبلی موساد علیه برنامه‌های هسته‌ای ایران تردید‌ها در مورد اینکه ماموران سرویس اطلاعاتی اسرائیل به این آرشیو دسترسی پیدا کرده باشند را کاهش می‌دهد.

اخیرا موضوع پرونده سازی برای بیش از ۱۰۰ نفر در ماجرای ترور دانشمندان هسته‌ای در ایران، توجه‌ها را جلب کرده است. پس از آنکه مازیار ابراهیمی از متهمان ترور دانشمندان هسته‌ای، در گفتگو با بی‌بی‌سی فارسی، اطلاعاتی را در مورد اتهام‌های جعلی علیه خود افشا کرد، سخنگوی دولت به طور تلویحی به بی‌گناهی آنها اشاره کرده و گفت از این افراد عذرخواهی شده است. مازیار ابراهیمی هفت سال قبل به همراه ۱۲ نفر دیگر در یک برنامه تلویزیونی به نام کلوب ترور، ادعا کرد که به اسرائیل رفته، ‌آموزش دیده و سپس برای ترور چهار دانشمند هسته‌ای بین سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۰ به کشور بازگشته است. 

جمهوری اسلامی از آغاز تاکید داشت که موساد در ترور دانشمندان هسته‌ای نقش داشته، اما با روشن شدن ابعاد پرونده مازیار ابراهیمی،‌ اکنون پرسش اینجاست که اگر برای او و دیگر متهمان پرونده‌سازی شده و اتهامات جعلی بوده، پس چه کسی یا کسانی این ترورها را انجام داده‌اند.

نتانیاهو فقط آدرس نمی‌دهد

برخی بر این باورند نتانیاهو، تکرار تجربه‌ای مانند توافق هسته‌ای یا نزدیک شدن ایران به آمریکا را برای امنیت اسرائیل تهدید می‌داند و به همین دلیل است که می‌کوشد از طریق فعال نگهداشتن لابی‌های خود در آمریکا و اروپا و همچنین  گردآوری اطلاعات جاسوسی و خرابکاری، از عادی‌سازی روابط تهران با جامعه بین‌المللی جلوگیری کند.

برای نخست‌وزیر کشوری که به طور روزانه از سوی مقامات جمهوری اسلامی به نابودی تهدید می‌شود، چنین واکنشی غیر طبیعی نیست. اما آنچه طبیعی به نظر نمی‌رسد این است که نتانیاهو تنها آدرس نمی‌دهد؛ اسرائیل آشکارا با منافع جمهوری اسلامی در عراق، سوریه، لبنان و حتی در داخل تهران درگیر می‌شود و در مقابل تهران به رغم همه تهدیدهایی که در مورد با خاک یکسان کردن اسرائیل مطرح می‌کند، استدلال قانع‌کننده‌ای برای پرونده‌هایی مانند ترور دانشمندان هسته‌ای، سرقت آرشیو هسته‌ای، ارتباط مداحان با موساد و … ارایه نمی‌دهد.