حامد کرزی، رئیس جمهوری پیشین افغانستان، در مصاحبه‌ با خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت: «فرار اشرف غنی باعث شد توافق صلح با طالبان از بین برود و این گروه وارد کابل شوند.» او همچنین گفت: «پس از فرار غنی، از من خواستند که قدرت را در دست بگیرد، اما قبول نکردم.»

آسوشیتدپرس نوشت: قرار بود عصر روز سقوط کابل (۲۴ مرداد) یا فردای آن روز، حامد کرزی با جمعی از سیاستمداران دولت ساقط شده افغانستان به دوحه، قطر، سفر کنند و با رهبران طالبان در مورد انتقال قدرت سیاسی به توافق برسند. اما فرار اشرف غنی، معادله صلح با طالبان را بر هم زد. کرزی در این مورد گفت: «ما و عبدالله عبدالله، رئیس شورای مصالحه ملی، پیش از سقوط کابل، آماده رفتن به دوحه بودیم تا توافق صلح را با طالبان نهایی کنیم و رهبران طالبان نیز در دوحه منتظر ما بودند.»

حامد کرزی در این مصاحبه ادعا کرد: «اگر اشرف غنی فرار نمی‌کرد، به نفع توافق صلح با طالبان و نظام پیشین بود، اما با تصمیمی‌ که او برای ترک افغانستان گرفت، تمام برنامه‌های صلح ناکام ماند.»

کرزی افزود:«اگر اشرف غنی فرار نمی‌کرد و در قدرت باقی می‌ماند، راهی برای انتقال صلح‌آمیز قدرت وجود داشت، چون یک روز پیش از سقوط کابل، مذاکرات صلح با طالبان را آغاز کرده بودیم و در حالی نهایی شدن بود.»

کرزی گفت که پس از فرار غنی، از او (کرزی) خواسته شد که قدرت را در دست بگیرد، اما او از این کار خودداری کرد. کرزی در این مورد گفت: «پس از فرار اشرف غنی، رئیس محافظت ارگ [کاخ] ریاست جمهوری از من خواست که قدرت را در دست بگیرم و وارد ارگ شوم، اما نپذیرفتم، چون از لحاظ قانونی صلاحیت این کار را نداشتم.»

او دلیل ورود طالبان به کابل را نبودن حتی یک مقام امنیتی نظام پیشین خواند و گفت که پس از فرار غنی، تمام مسئولان نهادهای امنیتی، شامل بسم‌الله محمدی وزیر دفاع و فرمانده نیروهای انتظامی از کابل خارج شده بودند. 

رئیس جمهوری پیشین افغانستان از رهبران طالبان که ناقضان آشکار حقوق بشر به‌شمار می‌روند، خواست که به حقوق و آزادی‌های مردم احترام بگذارند و به زنان و دختران اجازه دهند به کار و تحصیل ادامه دهند. او از جامعه جهانی نیز خواست با طالبان تعامل کنند.

طالبان از از زمان تصرف افغانستان به دنبال کسب مشروعیت بین‌المللی است. اما تا امروز این هدف به دلیل نقض فاحش حقوق بشر از سوی طالبان محقق نشده و سازمان ملل نیز از پذیرفتن نماینده طالبان برای کرسی افغانستان خودداری کرده است.

حامد کرزی که اکنون با خانواده‌اش در کابل و زیر حکومت طالبان زندگی می‌کند، از همه افغان‌ها به‌ویژه سیاستمداران آن کشور خواست که از اشتباه‌های گذشته درس بگیرند و برای صلح و آرامش وطن متحد شوند و تلاش کنند افغانستان را از وضعیت موجود نجات دهند. 

بیست سال پس از استقرار مجدد نظام جمهوری در افغانستان، کابل در ۲۴ مرداد ۱۴۰۰ بار دیگر به دست طالبان سقوط کرد و نظام ۲۰ ساله آن کشور از هم پاشید. این در حالی بود که دولت ساقط شده افغانستان در حال مذاکره و جنگ با طالبان بود. طالبان در این مدت توانسته بود شماری از استان‌های افغانستان را تصرف کنند و نیروهایشان را تا حومه‌های شهر کابل برسانند، اما تاکید داشتند که تا توافق نهایی صلح در دوحه و انتقال مسالمت‌آمیز قدرت، وارد پایتخت نمی‌شوند. اما در حالی که کسی تصورش را نمی‌کرد، طالبان داخل کاخ ریاست‌جمهوری شدند و قدرت را تصاحب کردند.

اکنون بیش از چهار ماه است که طالبان در قدرت است و دولت جدیدش را نیز اعلام کرده است، اما هنوز نتوانسته‌اند در داخل افغانستان مشروعیت مردمی و بیرون از آن کشور مشروعیت سیاسی، به دست آورند.

جامعه جهانی، به‌ویژه ایالات متحده آمریکا، ورود طالبان به کابل و اعلام امارت اسلامی را خلاف توافق‌نامه صلح می‌داند و آن را به رسمیت نمی‌شناسد. آمریکا تاکید دارد تا زمانی که طالبان به حقوق زنان، آزادی بیان و رسانه‌ها، و تعهدهای بین‌المللی احترام نگذارد، با این گروه وارد تعامل نخواهد شد.