دوشنبه ششم دیماه، گروهی از زنان افغانستان در نشستی در کابل، از بیتوجهی و سکوت جامعه جهانی در برابر نقض حقوق زنان افغان از سوی طالبان و دستورات تبعیضآمیز آن گروه در برابر زنان افغان، انتقاد کردند.
زنان معترض با سر دادن شعار «آرزوهای ما را آتش زدید، ما را آتش نزنید»، از طالبان خواستند که زنان را از حقوق اساسیشان محروم نکنند و اجازه دهند که زنان نیز مانند مردان از حق انسانی برخوردار باشند. آنان از جامعه جهانی نیز خواستند که صدای زنان افغان را بشنوند و از آنان حمایت کنند.
آنان در ادامه وضعیت مردم افغانستان، بهویژه زنان افغان را تحت حاکمیت طالبان نگرانکننده خواندند و با صدور یک قطعنامه ۱۰ مادهای، از کشورها و سازمانهای حامی حقوق بشر خواستند که به طالبان فشار آورند تا به حقوق اساسی زنان افغان و سایر مردم توجه کنند.
در قطعنامه که از سوی «سازمان مشارکت سیاسی زنان افغانستان» منتشر شد، آمده است که زنان افغان باید به حقوق اساسیشان دستیابند، مدارس دخترانه در سراسر افغانستان دوباره باز شوند، زنان افغان در ساختار نظام سهیم باشند، و از ترورهای هدفمند جلوگیری شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آنان همچنین خواستار برداشته شدن محدودیتهای وضعشده بر زندگی و کار زنان شدند و از عمران خان، نخستوزیر پاکستان، خواستند به دلیل سخنان توهینآمیزی که در مورد زنان و فرهنگ افغانستان ایراد کرده است، عذرخواهی کند.
سازمان مشارکت سیاسی زنان افغانستان در این قطعنامه تاکید میکند که برای جلوگیری از فاجعه و تداوم بیثباتی در افغانستان، طالبان باید به خواستهای مردم، بهویژه زنان افغان احترام بگذارند و جامعه جهانی نیز باید خواستهای آنان را حمایت کند و اجازه ندهد که طالبان زنان را از اساسیترین حقوقشان محروم کنند.
زنان افغانستان در حالی بار دیگر جامعه جهانی را به خاموشی و بیتوجهی در برابر مردم افغانستان به ویژه زنان متهم میکنند که طالبان بهتازگی با صدور فرمانی، محدودیتهای تازهای بر زندگی روزمره زنان وضع کردهاند.
طالبان پس از ورود به کابل در پانزدهم اوت ۲۰۲۱ (۲۴ مرداد)، در اولین اقدام خود دختران را از رفتن به مدارس و دانشگاهها منع کردند و زنان شاغل در ادارت دولتی را نیز خانهنشین کردند. با گذشت هر روز، قوانین طالبان در مورد زندگی روزمره مردم، به ویژه زنان افغان، بیشتر و سختگیرانهتر میشود. طالبان برای هر فرمان و مقرراتی که برای اعمال محدودیت بر زنان صادر میکنند، توجیه دینی میتراشند و ادعا میکنند که در تلاش برای اجرای قوانین شریعت هستند.
با تمام تلاشهای فراوان طالبان برای مهار اعتراضات مردم در بیش از چهار ماه گذشته، گروههای مدنی و فعالان حقوق زنان، همچنان به اقدامات تبعیضآمیز طالبان طالبان اعتراض میکنند و جامعه جهانی را در قبال نقض ارزشهای انسانی از سوی طالبان، مسئول میدانند.