تادامچی یاماماتو، نماینده ویژه سازمان ملل متحد برای افغانستان، که روز سهشنبه دهم سپتامبر در نشست شورای امنیت ملی سازمان مللمتحد در مورد وضعیت کنونی افغانستان گزارش میداد، اظهار داشت که برای پایان جنگ و خشونت در افغانستان، باید گفتوگوهای صلح مستقیم میان نمایندگان طالبان و حکومت افغانستان آغاز شود. به گفته ماماتو، راه حل بحران (جنگ و خشونتها) کنونی در آن کشور «گفتوگوهای بینالافغانی» است.
آقای ماماتو گفت: «سازمان مللمتحد آماده است تا به روند گفتوگوهای صلح بینالافغانی کمک و از آن پشتیبانی کند تا این روند بتواند صلح و ثبات دائمی را در افغانستان فراهم کند».
ماماتو حملههای ماه اخیر گروه طالبان را در افغانستان، به ویژه شهر کابل، نشانگر یک بحران درازمدت در این کشور میداند. به گفته او: «این بحران دراز مدت در افغانستان به یک راه حل سیاسی نیاز دارد تا کاملا برچیده شود».
آقای ماماتو در گزارشی که در مورد وضعیت کنونی افغانستان به شورای امنیت سازمان مللمتحد ارائه میکرد، افزایش و تلفات غیرنظامیان را در افغانستان، به ویژه در روزهای اخیر، نگرانکننده خواند و افزود: «برای آغاز مذاکرات صلح بینالافغانی و ختم جنگ و خشونتها در افغانستان، باید یک زمینه آتشبس فراهم شود».
وی چندی پیش نیز در مورد وضعیت افغانستان همین نظر را ابراز کرده بود و در این گزارش نیز تاکید کرد که سازمان مللمتحد، برای آغاز و پیشبرد مذاکرات صلح بینالافغانی، آماده هر نوع کمک خواهد بود.
آقای ماماتو همچنین از جامعه جهانی خواست که برای پایان جنگ و خشونتها در افغانستان به کمکهای خود ادامه دهند تا به صلح و ثبات پایدار در آن کشور منجر شود. او همچنین از طرفهای درگیر خواست که از فرصت گفتوگوهای صلح بینالافغانی استفاده کنند و مذاکرات موثر و مستقیمی را آغاز کنند تا بتوانند به نتیجه مثبتی برسند و افغانستان را از مشکلات کنونی آن رهایی بخشند.
در همین حال، روانچی، نماینده دایم ایران در سازمان مللمتحد، نیز بر گفتوگوهای صلح بینالافغانی تاکید کرد و گفت: «مذاکرات صلح برای افغانستان باید بینالافغانی باشد و حکومت افغانستان در این روند نقش مرکزی را داشته باشد و هر نوع توافق صلح با حضور حکومت افغانستان انجام شود». به گفته او: «هیچ کشور دیگری حق ندارد که در مورد افغانستان تصمیم گیرد یا روند صلحی را به پیش ببرد که حکومت افغانستان در آن حضور نداشته باشد».
آقای روانچی از کشورهای منطقهای و بینالمللی خواست که از روند گفتوگوهای صلح بینالافغانی حمایت کنند و اجازه دهند که شهروندان افغانستان، خود در مورد سرنوشتشان تصمیم گیرند.
در میان مردم افغانستان، بهویژه نسل جوان، نیز این نظر طرفداران بسیاری دارد. نورالله جاوید، دانشجوی افغان، در این زمینه میگوید: «وضعیت کنونی افغانستان نسبت به سالهای پیش بسیار حساس و خطرناک شده است؛ مذاکرات در دقیقه نود میان طالبان و آمریکا، توقف شد. انتخابات ریاست جمهوری نزدیک است و طالبان نیز هشدار دادهاند که خواهند جنگید و هماکنون نیز در چندین استان افغانستان جنگ در جریان است. اگر سازمان مللمتحد، کشورهای منطقه و آمریکا، در گفتههای خود صادق هستند، اجازه دهند که خود افغانها با طالبان گفتوگو کنند و تصمیم بگیرند و دیگر به هیچ کشوری اجازه ندهد که این پروسه را به پیش ببرد. طالبان هم هر چه میخواهند واضح و روشن بگویند، اما قتل و خونریزی را متوقف کنند».
احمدشاه، یک دانشجوی دیگر افغان، با ابراز بدبینی نسبت به روند اقدامات و مذاکرات تاکنونی، میگوید: «همه میدانند که سازمان مللمتحد، جامعه جهانی و کشورهای منطقه هر چه میگویند، روی کاغذ است و بس. این کشورها و سازمانها در عمل تا کنون هیچ کدام کار نکردهاند که حد قل برای یک روز هم اگر شده باشد، در افغانستان خون نریزد. اما متاسفانه همانهایی که دم از صلح و ثبات میزنند، طالبان را به این اندازه نیرومند و در سطح جهان مشهورکردند؛ وگرنه طالبان پس از حضور نظامیان جامعه جهانی در افغانستان، بهکلی ختم و نابود شده بودند».
این گفتهها در حالی ابراز میشود که محمد اشرف غنی احمدزی، رییس جمهوری افغانستان، در پی لغو گفتوگوهای صلح میان آمریکا و نمایندگان طالبان توسط دونالد ترامپ، در یک گردهمایی انتخاباتی گفت: «مذاکرات صلح بین الافغانی با طالبان زمانی شروع میشود که این گروه (طالبان) به جنگ و خشونتها در افغانستان پایان دهند».