دانشمندان گمان می‌کنند شواهدی از یک قمر عظیم را که در فراسوی منظومه شمسی ما در حال گردش به دور یک سیاره است، مشاهده کرده‌اند.

با وجود مشاهده بیش از ۱۰ هزار سیاره فراخورشیدی یا [اصطلاحا همان] سیارات خارج از منظومه شمسی، هیچ مدرک قطعی مبنی بر وجود قمر پیرامون هیچ یک از این سیارات پیدا نشده است. پژوهشگران در این بررسی جدید بر این باورند که برای چنین کشفی نامزدی یافته‌اند.

اگر این موضوع تایید شود، اَبَرماه تازه کشف شده که دور یک سیاره در ابعاد مشتری در حال گردش است، نخستین «قمر فراخورشیدی» است که تاکنون یافته شده است. اما این موضوع ممکن است تا مدت زمانی طولانی تایید نشود. 

البته این کشف جدید در واقع دومین قمر فراخورشیدی است که پیدا شده است. نخستین گزینه چهارسال پیش کشف شد؛ اما هنوز درانتظار تایید به سر می‌برد و همین سرنوشت ممکن است برای گزینه جدید کشف شده نیز رقم بخورد. 

این کشف در مقاله‌ای با عنوان «بررسی قمر فراخورشیدی ۷۰ سیاره فراخورشیدی سرد و بزرگ و گزینه پیشنهادی جدید کپلر-۱۷۰۸بی-آی (Kepler-1708b-i) در مجله «نیچر آسترونومی» (Nature Astronomy) منتشر شده است. 

این قمر تا این لحظه رازآلود در مدار کپلر-۱۷۰۸بی، سیاره‌ای که در فاصله پنج هزار و ۵۰۰ سال نوری از زمین واقع شده، در گردش است. این قمر از گزینه پیشنهادی قبلی که به دور سیاره‌ای مشابه در گردش است،  کمی کوچک‌تر است؛ هرچند که این دو قمر ویژگی‌های مشترک بسیاری دارند.

دانشمندان حدس می‌زنند هر دو آن‌ها احتمالا از گاز تشکیل شده‌اند و هر دو ممکن است خود زمانی سیاره بوده باشند؛ تا زمانی که به مدار سیارات بزرگ‌تر از خود کشیده شده‌اند.

هر دو آن‌ها تا ستاره خود هم فاصله زیادی دارند که به معنای آن است که بعید است از مدار خارج شوند. با در نظر گرفتن سیارات دوردست و غول‌پیکرمنظومه شمسی خودمان -مشتری و زحل- که به همین دلیل قمرهای زیادی دارند -حدود ۱۰۰ تا- دانشمندان انتظار دارند که موضوع به همین صورت باشد.

احتمالا قمرهای دیگر عادی‌تر و معمولی‌تر در اطراف سیارات دوردست وجود دارند که ممکن است به ماه آرام‌تر و کوچک‌تر ما بیشتر شبیه باشند؛ اما به طور کلی، مشاهده آن‌ها اصولا دشوارتر است.

دیوید کیپینگ که این پژوهش را هم درباره گزینه پیشنهادی قمر جدید و هم قدیمی سرپرستی کرده است، می‌گوید: «نخستین کشف‌ها در هر پژوهش و بررسی معمولا عجیب و غریب‌اند.»

«[این‌ها تازه قمرهای] بزرگی‌اند که در واقع کشف آن‌ها با حساسیت محدود [ابزارهای مشاهداتی] ما ساده است.»