زوجی که ۱۹ سال پیش از «غیرقابل‌تحمل» بودن صدای بلند سیفون توالت همسایه‌هایشان شکایت کرده بودند، سرانجام در دادگاه ایتالیا پیروز شدند.
راه طولانی این زوج به سمت عدالت توالتی در سال ۲۰۰۳ شروع شد، زمانی که آن‌ها استدلال کردند که اختلال ناشی از توالت جدید همسایه‌شان مانع از خواب مناسب شبانه می‌شود.
بر اساس گزارش‌ها، مخزن آب این توالت در دیوار مجاور تخت آن‌ها با ضخامت تنها ۲۲ سانتی‌متر تعبیه شده بود.
یک قاضی در شهر مجاور لا‌اسپوزا درخواست اولیه آن‌ها برای غرامت و برداشتن توالت را رد کرد.
اما این تصمیم در دادگاه استیناف در جنوا لغو شد. پس از اعتراض چهار برادر صاحب آپارتمان همسایه، نهایتا شکایت در دادگاه عالی ایتالیا رسیدگی شد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
هیئت قضات در آخرین رای دادگاه به «حق احترام به زندگی خصوصی و خانوادگی» این زوج طبق کنوانسیون اروپایی حقوق بشر اشاره کردند و گفتند که توالت پر سروصدا به این معنی است که این زوج قادر به انجام آزادانه عادات روزانه خود نیستند.
تصمیم دادگاه عالی به این معنی است که برادران باید برای هر سالی که از شکایت سپری شده است، ۵۰۰ یورو غرامت بپردازند. این بدان معنی است که اکنون آن‌ها در مجموع تقریبا ده هزار یورو بدهکار‌ند.
ماجرای توالت سرعت فوق‌العاده پایین نظام قضایی ایتالیا را برجسته می‌کند، چیزی که ماریو دراگی، نخست‌وزیر این کشور سال گذشته متعهد به رسیدگی به آن شد.
یکی از روزنامه‌های ایتالیایی اظهار داشت که حل‌وفصل مناقشه توالت بیشتر از زمانی که آلبرت انیشتین برای توسعه نظریه نسبیت خود انجام داد، طول کشید.
روزنامه‌نگار ماسیمیلیانو پارنته در روزنامه میلانی ایل جیورنال می‌نویسد: «اگر فرانتس کافکا امروز شهروند ایتالیایی بود، «محاکمه» (The Trial) را نمی‌نوشت و عوض آن «توالت» را برای توصیف عدالت در کشور ما می‌نوشت.»
او افزود: «در سطح قضایی، ما یک توالت بزرگ و عظیم با گرفتگی غول‌آسا هستیم.»
© The Independent
