روز پنجشنبه، ۲۸ شهریور سال ۱۳۹۸، برای نخستین بار مسابقات نقاشی محیط زیست، توسط ریاست اطلاعات و ارتباطات عامه ملی محیط زیست دولت جمهوری اسلامی افغانستان، در یکی از مدارس شهر کابل برگزار شد و در آن برنامه، شاه زمان میوندی، مدیرکل اداره ملی محیط زیست، مسئولان وزارت معارف، استادان و آموزگاران مدارس، و جمع کثیری از دانشآموزان شرکت کردند.
در آن برنامه، شماری از دانشآموزان مدارس شهر کابل به یک رقابت نقاشی در مورد محیط زیست پرداختند و خواستند نشان دهند که برای حفظ محیط زیست شهرشان احساس مسئولیت میکنند. در پایان آن برنامه، از دانشآموزانی که در آن رقابت توانسته بودند بهترین نقاشی را در مورد محیط زیست، رسم کنند، تقدیر و ستایش شد و جوایزی نیز به آنان تعلق گرفت.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
گفته شد که هدف از برگزاری این رقابت نقاشی برای محیط زیست در شهرکابل و در میان دانشآموزان مدارس، جلب توجه شهروندان کابل، به ویژه دانشآموزان و نوجوانان، به آلودگی محیط زیست بوده است تا آنان در این مورد توجه کنند و نگذارند که آب و هوای شهر یا محیط اطرافشان با جمع شدن زبالهها آلوده شود و زندگی را برای آنان دشوارتر کند.
شاه زمان میوندی، مدیرکل اداره ملی محیط زیست، با اشاره به آلودگیهای زیستمحیطی، تغیرات اقلیمی، آلودگی هوا، آب و زمین، گفت: «استفاده از ذغال سنگ، افزایش وسایط نقلیه در شهر کابل، عدم استفاده از فلترهای تصفیه دود در ساختمانهای بلند، استفاده نادرست از آبهای زیر زمینی، و عدم مدیرست درست زبالهدانیهای شهری، از جمله مشکلات جدی برای محیط زیست در کشور است». او همچنین تغییرات اقلیمی را تهدیدی جدی برای همه شهروندان دانست، و افزود: «باید برای سازگاری و این تغییر آماده باشیم».
آقای میوندی، «از شهروندان افغانستان، بهویژه ساکنان شهر کابل» خواست که «به حفظ محیط زیستشان توجه جدی داشته باشند و خود را در برابر پاکی و صفای شهرشان مسئول بدانند، دست به دست هم دهند و در برابر آلودگی هوا مبارزه کنند».
میوندی، دانشآموزان مدارس را «سفیران محیط زیستی» شهر و چهار جانب محلههای ایشان خواند، و گفت: «شما باید خود را در حفظ پاکی محیط زیستتان مسئول بدانید و دیگران را نیز تشویق کنید، تا باشد که همه با هم، در یک فضای پاک و دور از آلودگی هوا زندگی کنیم».
سوسن شهنواز، بانوی نقاش که در این محفل شرکت کرده است و مشغول ترسیم دانشآموزی است که زبالههایی را جمعآوری میکند و در داخل سطل میاندازد، در پاسخ به پرسش ما درباره علت ترسیم آن نقاشی،، میگوید: «ما میخواهیم که با این نقاشی خود به همه پیام دهیم که به حفظ محیط زیستشان توجه داشته باشند و زباله را در جاهایی که از طرف شهرداری کابل تعیین شده است، بیندازند، نه در هر جا و مکانی که دلشان خواست».
بانو شهنواز میگوید: «نقاشی یگانه وسیلهای است که پیام را روشن و واضح به همه میرساند و تلاش داریم که از اینگونه نقاشیها در بیشتر جاهای دیگر نیز بکشیم تا مردم در برابر حفظ آب، هوا و محیط زیستشان، خود را مسئول بدانند».
شهاب قدسی، یک شرکتکننده دیگر که مشغول ترسیم نقشی روی دیوار است، در همین زمینه میگوید: «ما در این مورد پیامهای زیادی داشتیم و اکنون میخواهیم با ترسیم چنین نقاشیهایی که حامل پیامی برای حفظ محیط زیست است، مردم را از این طریق آگاه کنیم که به محیط زندگی خود توجه کنند، و خود را شهروندانی آگاه و مسئول بدانند».
آقای قدسی، از شهروندان کابل نیز خواست که زبالههایشان را در هر جایی که دلشان خواست نیندازند، و به جاهایی ببرند که از طرف شهرداری مشخص شده است، تا با این کارشان به حفط محیط زیست همه کمک شود.
نادر جمالزاده، از ساکنان شهرکابل، در مورد بیشتر شدن زباله و آلودگی هوا در این اواخر، به خبرنگار ایندیپندنت گفت: «متاسفانه در این سالهای اخیر زمین پر از زباله و آسمان کابل پر از دود و غبار شده است. حکومت و شهروندان نیز در این مورد چنان توجهی که باید داشته باشند، ندارند. هر کس هر چیزی را خواست آتش میزند و کثافات را هر جا خواست میاندازد. دولت هم در برابر این مرگ تدریجی خاموش است و میخواهد با چند تن از کارمندان پاکسازی علیه آن مبارزه کند، که ممکن نیست».
آقای جمالزاده، هشدار داد که «اگر همه ما در مورد پدیده کشنده آلودگی آب و هوا و بیشتر شدن آلودگی ، اقدام دستهجمعی نکنیم، باید منتظر مرگها خاموشانه یکدیگر باشیم».
پایتخت افغانستان، کابل، از جمله پایتختهای کشورهای جهان بهشمار میرود که آب و هوای آن در سالهای اخیر بیشتر آلوده شده است و مسئولان، مکررا در آن زمینه هشدار میدهند.