درج نشان استقلال و پرسپولیس در بازار پایه فرابورس با آب‌وتاب، و به تعبیر رئیس سازمان خصوصی‌سازی با عنوان طلسم‌شکنی، اعلام شد. اما اولین پیام سازمان خصوصی‌سازی به‌جای اعلام یک فرصت سرمایه‌گذاری در بازار بورس، دعوت از هواداران برای کمک مالی به این دو باشگاه است، آنچه با اساس سرمایه‌گذاری در بورس در تضاد است.

حسین قربان‌زاده، رئیس سازمان خصوصی، با این توییت ورود عجولانه و پرماجرای استقلال و پرسپولیس به بازار بورس را اعلام کرد: «‏طلسم ۲۴ ساله شکست. امروز باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس نزد سازمان بورس ثبت شدند. حرکت به سوی حاکمیت شرکتی مطلوب، شفافیت عملکردی، انضباط مالی، و مشارکت مردم و هواداران در این دو باشگاه آغاز شد.» ولی او خبر را دقیق منتشر نکرده است. استقلال و پرسپولیس دو شرکت زیان‌آور، بدون امکان دسترسی به درآمدهای بدیهی خود مثل حق پخش تلویزیونی، در بورس رها شده‌اند تا از این پس همچنان با پول هواداران اداره شوند، اما هواداران هیچ دخالتی در تصمیم‌گیری‌های این دو شرکت نداشته باشند.

به ادعای سازمان خصوصی‌سازی، پذیره‌نویسی برای سهام استقلال و پرسپولیس از دو هفته دیگر آغاز می‌شود. اما پذیره‌نویسی برای دو شرکتی که بدهی‌های کلان دارند و در هر فصل ورزشی یک بار ورشکست می‌شوند، از عجایب بورس در ایران است.

نصیب هواداران از خرید سهام استقلال و پرسپولیس احتمالا جز زیان چیزی نخواهد بود، و رئیس سازمان خصوصی‌سازی به این زیان واقف است. او با آگاهی از این موضوع، هواداران را به فعالیتی از سر علاقه‌مندی به باشگاه محبوب خود، یعنی به خرید سهام دعوت می‌کند، و وعده می‌دهد که این پول‌ها در باشگاه هزینه خواهد شد. پیش‌ترها نیز استقلال و پرسپولیس بارها با اعلام شماره حساب، از هواداران کمک گرفته‌اند. این بار نیز در قبال دریافت آن کمک‌ها، سهام دو شرکت زیان‌آور به هواداران واگذار می‌شود.

برای این ماجرای زیان‌بار یک عنوان پیدا شده است: خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس و ورود به بورس.

بسیاری از هواداران فوتبال نه فعالان بازار بورس‌اند و نه اطلاعات دقیقی از این بازار دارند. بنابراین، شاید به ذوق سهام‌داری در باشگاه محبوب خود، اقدام به خرید سهام کنند. سازمان خصوصی‌سازی اطلاعات دقیقی درباره وضعیت بحرانی اقتصاد این دو باشگاه و سوءمدیریت دولتی حاکم بر این دو باشگاه نمی‌دهد، اگرچه هواداران فوتبال در ایران با این بحران‌های تحمیل شده به باشگاه‌داری آشنا هستند، و شاید با مرور تاریخ سوءمدیریت، عاقبت ورود این دو باشگاه به بورس را پیش‌بینی می‌کردند.

وحید روشن‌قلب، سرپرست مدیریت بر نظارت بازار اولیه سازمان بورس، درباره استقلال و پرسپولیس هشداری در لفافه داده است: «شرکت‌هایی که در بازار پایه معامله می‌شوند، شرایط سودآوری مداوم و شفافیت اطلاعاتی کامل را ندارند، و لزوما شرکت‌های سوددهی نیستند. افرادی که تمایل به انجام معامله در بازار پایه دارند، قبل از انجام معاملات باید نسبت به تکمیل بیانیه ریسک اقدام کنند و آگاهی کافی را در این مورد داشته باشند.»

استقلال و پرسپولیس، مثل هر شرکتی که اطلاعات مالی شفاف ندارد، در بازار پایه فرابورس خواهند بود. شفافیت مالی برای استقلال و پرسپولیس با مدیریت دولتی- و ناسازگار با شرایط حرفه‌ای فوتبال- نمی‌تواند پدید بیاید. پیش‌تر نیز در دهه‌های اخیر دولت در حکم مالک این دو باشگاه هرگز برای ایجاد شفافیت مالی در استقلال و پرسپولیس کوششی نکرد و حتی رقم قرارداد بازیکنان این دو باشگاه همیشه پنهان مانده است. درآمدها و هزینه‌های دیگر نیز هیچ‌گاه به هواداران گزارش نمی‌شود.

با واگذاری ده درصد از سهام استقلال و پرسپولیس (۵ درصد به هواداران و ۵ درصد به بازیکنان و مربیان سابق این دو باشگاه) قدرت مدیریت همچنان در دست دولت می‌ماند و کمتر هواداری باور می‌کند که دولت از مدیریت بر این دو باشگاه پرهوادار دست بردارد. به گفته سازمان خصوصی‌سازی، اهلیت خریداران سهام انبوه بررسی می‌شود، و این یعنی سهام پرشماری را به سرمایه‌گذاران خصوصی احتمالی، بدون وابستگی‌های دولتی و حاکمیتی مرسوم در ایران، واگذار نخواهند کرد.