نیمفصل اول لیگ برتر با صدرنشینی استقلال به پایان رسید اما چیزی که انگار در فوتبال ایران پایانی ندارد، گله از بحرانهای مالی است.
یکی از مهمترین دغدغههای تیمهای لیگ برتر فوتبال ایران مشکلات اقتصادی حاکم بر فوتبال است. کمتر تیمی را پیدا میکنید که نظم مالی داشته باشد و هفتهای نیست که بازیکنان و مربیان از پرداخت نشدن دستمزدهایشان گله نکنند. در میانه این گله و شکایتها، باشگاههای ورشکسته که مالک دولتی یا شبهخصوصی دارند، صفرهای رقم قراردادها را افزایش میدهند؛ قراردادهایی بیاعتبار که پرداخت آنها همیشه به جنجال کشیده میشود.
استقلال پس از ۱۰ سال، در پایان نیمفصل اول صدرنشین شد. فرهاد مجیدی تیمی بدون شکست ساخت که در ۱۵ بازی، پنج بار دروازهاش باز شد. در ۱۱ دوره از لیگ برتر که با ۱۶ تیم برگزار شده است، فقط پرسپولیس برانکو در لیگ هفدهم بود که توانست نیمفصل را با ۳۶ امتیاز به پایان برساند. استقلال ۱۴۰۰ با ۳۵ امتیاز گامی بلند به سوی قهرمانی برداشته است.
البته استقلال نمایشهای انتقادبرانگیزی هم ارائه کرد؛ بازی چند تن از اعضای آن از جمله آرش رضاوند کیفیت پایینی داشت و با انتقاد هواداران مواجه شد؛ مصدومیت وریا غفوری نیز استقلال را چند هفتهای از کاپیتانش دور کرد اما این تیم نشان داد که انرژی و امیدش برای قهرمانی بزرگتر از مشکلات فنیاش است.
پایان اختلافهای همیشگی مدیریت و کادر فنی از عوامل موثر موفقیت استقلال در نیمفصل اول است. دیگر از اختلافهای خانمانسوزی که استقلال در دوره مربیگری وینفرد شفر، آندرهآ استراماچونی و فرهاد مجیدی در فصلهای گذشته با آن مواجه بود، خبری نبود.
پرسپولیس، قهرمان پنج فصل اخیر لیگ برتر، در نیمفصل اول لیگ ۱۴۰۱-۱۴۰۰ نتوانست به انسجام فنی برسد. پنجره بسته نقل و انتقالها اجازه نداد یحیی گلمحمدی همه یاران مدنظرش را جذب کند و البته فارغ از این، گلمحمدی به نسبت به فصل گذشته در ساختن تیمش موفق نبود. البته پرسپولیس فقط سه امتیاز با استقلال فاصله دارد و این چه بسا در یک هفته اول نیمفصل دوم قابل جبران باشد اما پرسپولیس برای قهرمانی، بیش از آنکه به جبران این سه امتیاز نیاز داشته باشد، باید برای رشد کیفیت فنی بازیهایش اندیشه کند.
در نیمفصل اول، پرسپولیس همواره در معرض اخبار تغییر مدیریت باشگاه بود و سرانجام در پایان نیمفصل مدیرعامل جدید باشگاه انتخاب شد. این وضعیت پرسپولیس را هم سردرگمی کرده بود.
سپاهان با محرم نوید کیا دوران تازهای را آغاز کرده است. این تیم اصفهانی سالها است که از قدرت بهیادماندنی خود در دهه ۸۰ فاصله گرفته اما برنامه این باشگاه اعتماد به چهره ویژه و تاریخی سپاهان برای مربیگری است. محرم نوید کیا لیگ را با ادعاهای بزرگ شروع کرد و نمایشهایی تماشایی ارائه داد اما در هفتههای پایانی نیمفصل، حریفان از پس مهار سبک هجومی او برآمدند.
سپاهان با ۲۹ امتیاز و بهعنوان تیم سوم، نیمفصل را به پایان رساند و برای زنده کردن امیدهای قهرمانی در نیمفصل دوم کار سختی در پیش دارد. نوید کیا باید با ایدههایی تازه نیمفصل دوم را شروع کند و پیگیری تغییرها در تیم او از موضوعهای جالب ادامه فصل است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
گلگهر سیرجان با مربیگری امیر قلعهنویی و هزینههای گزاف، فصل را با ادعای حضور در جمع مدعیان آغاز کرد و نتایجش نیز تحسینبرانگیز بود اما تخلف این باشگاه در استخدام بازیکن خارجی با مدارک جعلی، به کسر امتیازهای این تیم در سه بازی مقابل استقلال، سپاهان و پیکان منجر شد که بازیکن اهل گابن گلگهر -اریک بابو باگناما- در آنها به میدان رفته بود.
کسر این امتیازها از گلگهر تیمی در میانه جدول ساخت. قلعهنویی در پایان نیمفصل تیمش را به رتبه هشتم رساند و این یعنی گلگهر بهسختی میتواند در ادامه لیگ به جمع مدعیان بازگردد یا نامزد کسب سهمیه فرضی لیگ قهرمانان باشد. باشگاهی که تازه سرمایهگذاری در فوتبال را آغاز کرده است، به دلیل عواقب تخلف خود شاید برای فصلهای آینده باید بیشتر به سلامت اداری فکر کند.
آلومینیوم اراک با مربیگری رسول خطیبی و مس رفسنجان با مربیگری محمد ربیعی، پدیدههای نیمفصل اول بودند. هر دو تیم با پشتیبانی کارخانههای مالک آنها از کمشمار تیمهاییاند که ثبات مالی دارند. آلومینیوم و مس سابقه چندانی در لیگ برتر ندارند اما برخلاف عرف شکننده بودن تیمهای کمسابقه در لیگ برتر، توانستند خود را به جمع مدعیان فصل برسانند.
آلومینیوم و مس به ترتیب تیمهای چهارم و پنجم جدول لیگ برترند. البته صنعت مس حالا تراکتورسازی را هم در لیگ برتر دارد. تراکتور که در نیمفصل اول، بدترین دوران خود در لیگ را پشت سر گذاشت و تیم سیزدهم جدول است، شاید با سرمایهگذاری جدید مس سونگون در نیم فصل دوم، خود را از این وضعیت نجات دهد. بحرانهای مالی در دوره مالکیت محمدرضا زنوزی -با ادعای سرمایهگذار خصوصی متمول- از تراکتور تیمی ناامید برجای گذاشت.
نفت مسجدسلیمان و صنعت نفت آبادان اگرچه در مالکیت وزارت نفتاند، با بحرانهای مالی مواجهاند. وزارت نفت از حدود یک سال پیش تمام تیمهای تحت مالکیتش را به حال خود رها کرد و این تیمها اینک به وضعی آشفته اداره میشوند. نفت مسجد سلیمان از نامزدهای سقوط است و نفت آبادان خود را در میانه جدول حفظ کرده است. بحرانهای مالی در نیمفصل دوم میتواند آنها را بیشتر با مسائل داخلی درگیر کند و بر نتایج آنها تاثیر بگذارد.
نساجی و هوادار، دو تیم خصوصی لیگ برتر، با انگیزههایی نامعلوم در فوتبالی که برای باشگاهها درآمدزا نیست، باشگاهداری میکنند. فولاد خوزستان با تغییر مدیریت و با انتخاب عبدالله ویسی خود را از رقابت بالای جدول دور کرد. شاید بازگشت جواد نکونام به این تیم بتواند قهرمان فصل گذشته جام حذفی را به جایگاهی بهتر از هفتم برساند.
ذوبآهن هم دیگر یک تیم قدرتمند اصفهان نیست اما خوشحال است که خود را از منطقه خطر سقوط در جدول نجات داده است. پیکان با مربیگری مجتبی حسینی، نسبت به چهار سال اخیر بهترین عملکرد را داشت و دیگر خطر سقوط را احساس نمیکند؛ تیمی جوان که با کاستن از هزینهها، به کیفیت فنی بهتری هم رسیده است.
فجرسپاسی شیراز و پدیده مشهد از نامزدهای سقوط به لیگ دسته یکاند. پدیده که آشفتهترین دوران را پشت سر میگذارد و تیمی بدهکار با مالکیت موقت است؛ فجرسپاسی هم کیفیتی ندارد که برای بقا در لیگ برتر کافی باشد. زمین ورزشگاه حافظیه نیز آنچنان نامرغوب است که کار را برای فجرسپاسی در بازیهای خانگی سختتر میکند.