بر اساس زندگینامه تازهای که درباره خانواده سلطتنی بریتانیا نوشته شده است، ملکه الیزابت دوم عمیقا از طلاق و جدایی فرزندانش رنجیدهخاطر است. رابرت هاردمن، نویسنده کتاب «ملکه زمان ما: زندگینامه الیزابت دوم»، در کتابش مینویسد: «برای ملکه، مطرح شدن موضوع طلاق همواره ناراحتکننده بوده است.»
شاهزاده ادوارد، پسر ملکه، تنها فرزندی است که تاکنون ازدواج موفقیتآمیز داشته است، درحالیکه شاهزاده چارلز، شاهزاده اندرو، و شاهدخت آن، همگی طلاق گرفتهاند. البته شاهزاده چارلز وشاهدخت آن بعد از جدایی دوباره ازدواج کردند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
طلاق چارلز که اکنون ۷۳ سال دارد از شاهدخت فقید، دایانا، با رسواییهای بسیاری همراه بود. شاهزاده چارلز با کامیلا پارکر بولز، دوشس کورنوال، که حالا همسر او است، رابطهای خارج از عرف برقرار کرد و جدایی چارلز و دایانا در سال ۱۹۹۶ و با وجود رضایتنداشتن قلبی دایانا، در نهایت رقم خورد. یک سال بعد هم دایانا در تصادف رانندگی کشته شد که همین موضوع، به نفرت از چارلز و کامیلا میان طرفداران او دامن زد. البته شاهزاده چارلز پیش از آن که با دایانا ازدواج کند، کامیلا را ملاقات کرده و عاشق او شده بود و با آنکه قصد ازدواج با او داشت، موفق به این کار نشد، چراکه در غیبت هشت ماههاش از بریتانیا، کامیلا با فرد دیگری ازدواج کرده بود.
در هرحال، به گفته یکی از کارکنان کاخ که نام خود را فاش نکرده است، ملکه از طلاق فرزندانش دچار «اضطراب» میشد: «یکبار به ملکه گفتم، این موضوع همهجا رخ میدهد و میتوان گفت مسئلهای رایج است. اما او با غصه و ناراحتی فقط گفت: سه تا از چهار تا!»
اما در این کتاب چارلز انسون، دبیر مطبوعاتی سابق ملکه، او را در مواقع بحرانی طلاق فرزندانش طور دیگری توصیف میکند؛ اینکه ملکه همیشه خودش را خونسرد نگه میداشت، حتی در سال ۱۹۹۲ که ازدواجهای چارلز، اندرو و آن، همه دچار وضعیتهای نابسامانی بودند.
انسون به نویسنده کتاب میگوید: «با آنکه موضوع شرمآوری بود، ملکه با شرایط کنار آمد و پیش رفت. در چنین مواقعی، کار کردن برای کسی که عقبنشینی نمیکند، بسیار اطمینانبخش است. ملکه هرگز کوتهفکر یا تحریکپذیر و حساس نبود و همیشه ثبات داشت.»
نحوه مدیریت ملکه در شرایط سخت، کارکنان او را همیشه تحت تأثیر قرار داده است.
هاردمن در کتابش مینویسد: «این رویکرد ملکه باعث شده است که در میان کارکنان سلطنتی «شترمرغ امپراتوری» لقب بگیرد.»