رهبران نظامی و غیرنظامی در پاکستان ادعای عمران خان، نخست‌وزیر پیشین آن کشور مبنی‌بر این‌که «توطئه خارجی» باعث برکناری او شده است را رد کردند.

گزارش کمیته امنیت ملی پاکستان چند روز پس از آن منتشر شد که عمران خان آمریکا را به توطئه برای سرنگونی دولتش با رای عدم اعتماد پارلمان متهم کرد. او چند روز پیش از برکناری، برخلاف توصیه آمریکا، به مسکو سفر کرده بود.

شورای امنیت ملی در مورد محتوای یک تلگراف سیاسی که اسد مجید، سفیر پیشین پاکستان در ایالات متحده از سفارت این کشور در واشینگتن به اسلام‌آباد فرستاده بود و در آن ایالات متحده نظرش را در مورد سفر عمران خان به مسکو گفته بود، بحث کرده است.

حزب تحریک انصاف پاکستان مدعی شد که در همین تلگراف‌ها بوده که واشینگتن ظاهرا پاکستان را «تهدید کرده است» اگر عمران خان برکنار نشود، با «پیامدهایی» روبه‌رو خواهد شد.

دفتر شهباز شریف، نخست‌وزیر جدید پاکستان نیز اعلام کرد: «شورای امنیت ملی پس از بررسی مکاتبه‌ها، ارزیابی دریافتی و نتیجه‌گیری ارگان‌های امنیتی به این نتیجه رسید که هیچ توطئه خارجی در کار نبوده است و هیچ مدرکی برای تایید این ادعا پیدا نکرد.» و در ادامه افزود سازمان اطلاعات هیچ‌گونه شواهدی در  تایید این ادعا نیافته است.

با این حال، حزب عمران خان خواستار تحقیق‌های قضایی در مورد این موضوع شده است.

ایالات متحده که این اتهام‌ها را رد کرده بود، از بیانیه شورای امنیت ملی پاکستان استقبال کرد.

جالینا پورتر، معاون سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده، گفت: «ما از این بیانیه استقبال می‌کنیم. همچنین مایلم تاکید کنم که ایالات متحده برای همکاری دیرینه‌اش با پاکستان ارزش قائل است و همیشه پاکستان قوی، مرفه و دموکراتیک را برای منافع ایالات متحده حیاتی می‌داند.»

پاکستان در ماه آوریل، چند روز پس از آن که عمران خان به مسکو رفت تا با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه در روز حمله روسیه به اوکراین ملاقات کند، در آشفتگی سیاسی فرو رفت.

بلافاصله پس از آن، ائتلاف حاکم او منشعب شد و یک اپوزیسیون مشترک تازه تشکیل شد. سرانجام این اتفاق به رای عدم اعتماد به عمران خان و برکناری او در ۱۰ آوریل منجر شد.

شهباز شریف، برادر نواز شریف، نخست‌وزیر سابق پاکستان و رهبر حزب مسلم لیگ شاخه نواز، پس از عمران خان بر مسند نخست‌وزیری این کشور نشست.

آقای خان اولین نخست‌وزیر پاکستان بود که با رای عدم اعتماد برکنار شد و به صف نخست‌وزیران پاکستان پیوست که دوره پنج ساله آن‌ها پیش از موعد به پایان رسید.