هم‌زمان با افزایش تعداد کشورهایی که ویروس آبله میمون در آن‌ها مشاهده شده است، مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌های اروپا اعلام کرد که اگر شیوع کنونی این بیماری کنترل نشود، خطر بومی شدن آبله میمون در اروپا وجود دارد. 

به گزارش استات نیوز، آژانس بهداشت اتحادیه اروپا تاکید کرد که اگر انتقال ویروس آبله میمون از فرد به فرد ادامه یابد و این ویروس به گونه‌های جانوری در منطقه و حیات وحش اروپا برسد، ممکن است به عنوان بیماری مشترک انسان و حیوان ریشه‌دار شود.

این سازمان با اشاره به اینکه احتمالا جوندگان از جمله سنجاب‌ها می‌توانند میزبان‌ و انتقال‌دهنده ویروس آبله میمون باشند، تاکید کرد: «در حال حاضر در مورد اینکه چه حیواناتی می‌توانند پذیرنده و منتقل‌کننده ویروس آبله میمون باشند، اطلاعات کمی وجود دارد،؛ اما به لحاظ نظری، ممکن است حیوانات خانگی نقش ناقل را ایفا کنند.»

ویروس آبله میمون تاکنون تنها در کشورهای غرب و مرکز آفریقا بومی محسوب می‌شد؛ به همین دلیل شیوع کنونی این بیماری در خارج از آن محدوده کارشناسان را متعجب کرده است. در سال‌های پیش، تنها چند مورد محدود ابتلا به آبله میمون در ایالات متحده، بریتانیا، اسرائیل و سنگاپور شناسایی شد؛ اما تعداد مبتلایان هیچ‌گاه به میزان کنونی نرسید.

تعداد موارد ابتلا در شیوع فعلی ویروس آبله میمون به‌سرعت در حال تغییر است و کشورهای بیشتری از مشاهده مبتلایان به این بیماری خبر می‌دهند. تاکنون ۱۱ کشور در اروپا و همچنین ایالات متحده، کانادا، اسرائیل و استرالیا موارد تاییدشده را گزارش کرده‌اند.

ماریا ون کرخوف، سرپرست واحد بیماری‌های نوظهور و بیماری‌های مشترک انسان و دام در سازمان بهداشت جهانی، روز دوشنبه گفت که در حال حاضر کمتر از ۲۰۰ مورد تاییدشده و مشکوک وجود دارد. به گفته او، به نظر می‌رسد در حال حاضر این ویروس بین مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند در حال گسترش است؛ اگرچه ممکن است در آینده با نظارت بیشتر، شواهد دیگری هم آشکار شود.

در کشورهایی که آبله میمون بومی است، اعتقاد بر این است که این ویروس هنگام شکار یا آماده کردن گوشت حیوانات برای تهیه غذا از حیوانات آلوده به انسان منتقل می‌شود. پس از ورود ویروس به بدن انسان، انتقال به افراد دیگر ممکن است از طریق بزاق آلوده، غشای مخاطی چشم، بینی یا گلو یا تماس پوستی و ارتباط جنسی رخ دهد. برخی از کارشناسان معتقدند که انتقال ویروس آبله میمون از طریق تماس با لباس یا ملحفه‌های آلوده نیز ممکن است.