هشت زندانی در ایران در خطر اجرای مجازات قطع انگشت‌های دست قرار دارند. سازمان عفو بین‌الملل در گزارشی، که روز ۱۰ ژوئن ۲۰۲۲ در وبسایت این سازمان منتشر شد، از جامعه جهانی خواست تا از تمام ظرفیت‌های دیپلماتیک موجود به‌منظور جلوگیری از اجرای حکم قطع یدِ این هشت زندانی، که دست‌کم سه نفر آن‌ها جرم‌شان را به‌واسطه شکنجه پذیرفته‌اند، جلوگیری کنند.

عفو بین‌الملل می‌گوید با توجه به اطلاعاتی که در اختیار این سازمان مدافع حقوق بشر قرار گرفته است، مقام‌های قضایی جمهوری اسلامی ایران به این هشت زندانی اطلاع داده‌اند که حکم آن‌ها در روزهای آتی، و به‌وسیله دستگاهی موسوم به «گیوتین»، اجرا خواهد شد.

در هفته گذشته برخی فعال‌های حقوق بشر، نسبت به احتمال اجرای حکم این هشت زندانی هشدار داده بودند. آرش صادقی، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق، در روز سیزدهم خرداد ۱۴۰۱ متن دادنامه سه زندانی به‌ نام‌های هادی رستمی، مهدی شرفیان و مهدی شاهیوند، که به‌منظور اجرای حکم «قطع ید» از زندان ارومیه به تهران منتقل شده‌اند را منتشر کرد.

زندانی‌های مورد نظر، بر اساس متن این دادنامه، به تشریح شرایط زندگی‌ مرارت‌ بارشان پرداخته‌اند. به‌عنوان مثال، هادی رستمی اظهار می‌کند به‌واسطه نداشتن توانایی مالی کافی برای تامین هزینه‌های بیماری «صعب‌ العلاج» فرزندش تن به سرقت داده است. او همچنین می‌گوید از سوی مامورهای پلیس آگاهی شکنجه شده و او را وادار به اعتراف اجباری کرده‌اند. بنابر اظهارات این زندانی و وکیل مدافعش، امیر دادگستر، او از «ترس اجرای حکم قطع دست» تا به‌حال دو بار اقدام به خودکشی کرده است. با این‌حال، مامورهای اجرای احکام در روز ۲۹ دی ۱۴۰۰ در حالی‌که رستمی، به دلیل «بلعیدن شیشه شکسته»، دچار خونریزی داخلی بود، ۶۰ ضربه شلاق به او زدند.

آرش صادقی روز دوازدهم خرداد ۱۴۰۱ نیز اعلام کرده بود که مامورهای اجرای احکام در زندان اوین، با استفاده از دستگاه موسوم به گیوتین، حکم قطع ید یک زندانی دیگر را اجرا کردند.

دیانا الطحاوی، قائم مقام مدیر منطقه خاورمیانه و شمال آفریقایِ سازمان عفو بین‌الملل، می‌گوید حکم قطع ید «نوعی شکنجه» به حساب می‌آید و اجرا شدن آن در ایران یادآور این نکته «تکان‌دهنده» است که نظام قضایی حاکم بر این کشور به‌واسطه قوانین کیفری‌اش «شکنجه» را، که با توجه به قوانین بین‌المللی ممنوع است، به امری قانونی بدل کرده است. به گفته الطحاوی اجرای حکم قطع ید نه تنها «مجازات» نیست بلکه «حمله‌ای به کرامت انسانی» محسوب می‌شود. به‌گفته او مقام‌های قضایی جمهوری اسلامی ایران نه تنها باید حکم قطع انگشت‌های این هشت زندانی را متوقف کنند، بلکه باید با تجدید محاکمه این هشت نفر، آن‌ها را بدون توسل به تنبیه بدنی مجازات کنند.