بلندترین صداها راجع به تمام جوانب بحث خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا دارای دو وجه مشترک هستند: همگی متقاعد شده‌اند که افکارعمومی آگاه هستند و همگی باور دارند که هواداران‌شان در اکثریت هستند. اما در دیدگاه‌های‌شان به طور معمول افسانه‌هایی را پیش‌فرض گرفته‌اند و به آن‌ها متوسل می‌شوند در حالی که شواهد بسیار گویاتر هستند. بنابراین بر اساس جدیدترین نظرسنجی به رد کردن چهار افسانه از آن افسانه‌ها می‌پردازیم.
افسانه اول: «مردم آن قدر از کل فرایند د‌ل‌زده شده‌اند که فقط می‌خواهند خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا انجام شود».
در اجلاس هفته پیش حزب محافظه‌کار هم شعار «خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را انجام دهید» سیطره داشت. گرچه احساس دل‌زدگی به رای‌دهندگان دست داده است به نظر بیش‌ترشان رسیدن به نتیجه‌ای درست(خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا یا باقی ماندن) مهم‌تر از تصمیم‌گیری سریع است.
در بررسی آماری جدید گروه اوپینیوم از رای‌دهندگان می‌پرسیدند آیا با این گزاره موافق هستند: «مهم نیست بریتانیا چگونه یا با چه شرایطی از اتحادیه اروپا خارج شود به شرطی که هر چه زودتر این کار را انجام دهد». فقط یک‌سوم رای‌دهندگان موافق بودند.
افسانه دوم: «نظر رای‌دهندگان راجع به خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا از همه‌پرسی سال ۲۰۱۶ عوض نشده است».
درست است که بیش از ۸۰ درصد می‌گویند اگر همه‌پرسی جدید برگزار شود همان رای قبلی را می‌دهند اما در میان بخش اقلیت نیز شمار بیش‌تری از آن‌هایی که به خروج رأی داده بودند در قیاس با رای‌دهندگان به باقی ماندن دچار تردید شده‌اند.
آمار نظرسنجیها اندکی با هم فرق دارند اما طبق میانگین آمارگیری‌های اخیر ترجیح دادن باقی ماندن در اتحادیه اروپا به نسبت پایدار ۵۳ به ۴۷ درصد رسیده است. یعنی از سال ۲۰۱۶ به بعد پنج درصد تغییر رای به سمت باقی ماندن در اتحادیه اروپا رخ داده است. در شمار کمی از انتخابات عمومی تغییر رای بیشتر از این بوده است.
تغییر دادن رای خروج از اتحادیه اروپا بیش از همه در رای‌دهندگان زیر ۵۰ سال طبقه کارگر، پرستاران نظام خدمات بهداشت ملی و مادران صاحب بچه‌های کم سن وسال رخ داده است. سه سال پیش این رای‌دهندگان به امید رسیدن به شغل‌های پردرآمدتر و افزایش اعتبار خدمات عمومی به خروج رای دادند و اکنون همان‌ها نگران اثر منفی خروج از اتحادیه اروپا در این دو زمینه هستند.
طبق نظرسنجی گروه «یوگاو» محافظه‌کارانی که در سال ۲۰۱۶ به خروج رای دادند هم‌چنان سفت و محکم خواهان خروج از اتحادیه اروپا هستند اما بیش از یک‌چهارم از رای‌دهندگان طرف‌دار حزب کارگر به خروج، اکنون از باقی ماندن در اتحادیه اروپا حمایت می‌کنند یا تصمیم نگرفته‌اند به کدام گروه رای بدهند.
افسانه سوم: «اگر در همه‌پرسی جدید رای‌دهندگان را به تکرار رای قبلی‌شان ترغیب کنیم خروج از اتحادیه اروپا بار دیگر رای بیش‌تری خواهد آورد».
این ادعا در واقع پیش‌فرض شعار غیررسمی «دوباره به آن‌ها بگو» است اما واقعیت این است که صحت ندارد.
از سال ۲۰۱۶ تا کنون دو و نیم میلیون نفر نوجوان به سن رأی دادن رسیده‌اند. شمار مشارکت در این رده سنی پایین است اما آن‌هایی که رأی می‌دهند قویاً خواهان ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا هستند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
طی همین مدت دو میلیون نفر بریتانیایی هم چشم از جهان فروبسته‌اند. در سال ۲۰۱۶ دو به یک رأی‌دهندگان مسن به نفع خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا رأی داده بودند.
با در نظر گرفتن این دو عامل جمعیت‌شناختی و در نظر گرفتن تفاوت مشارکت می‌توان گفت که اگر امروز همه‌پرسی انجام شود حتی اگر یک نفر از رأی‌دهندگان نظر قبلی‌اش را عوض نکند رأی به باقی ماندن ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار بیشتر می‌شود و رأی به خروج ۸۰۰ تا ۹۰۰ هزار کمتر. سه سال قبل رأی به خروج کمی کمتر از ۱/۳ میلیون رأی داشت یعنی اگر همه‌پرسی امروز برگزار شود رأی به باقی ماندن تنها بر اساس عوامل جمعیت‌شناختی خواهد بود.
افسانه چهارم: «رأی‌دهندگان دوست ندارند همه‌پرسی دیگری برگزار شود».
بسیاری گمان می‌کنند نظر اکثریت در مورد برگزاری همه‌پرسی جدید همان واکنش «براندا» از بریستول به آغاز انتخابات عمومی سال ۲۰۱۷ است که گفته بود «شوخی می‌کنید کی حوصله دارد رأی بدهد». اما این طور نیست.
به هر حال از دو حال خارج نیست تصمیم نهایی درباره خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را یا باید نمایندگان مجلس بگیرند یا کل رأی‌دهندگان. طبق تازه‌ترین نظرسنجی گروه یوگاو حدود دو به یک رأی‌دهندگان می‌گویند تصمیم‌گیری در مورد خروج بدون توافق بریتانیا از اتحادیه اروپا باید از طریق همه‌پرسی صورت گیرد نه مجلس نمایندگان. در مورد خروج همراه با توافق با بروکسل هم بیش از نسبت دو به یک چنین نظری دارند.
© The Independent
