آیا مصالحه بر سر برگزیت در گرو یک همه‌پرسی است؟

آنها رقص آرام خودرا از سرگرفتند، اما مسلم بود که بدون کنار آمدن نامحتمل‌ترین شریکان در جهان - ترزا می و جرمی کوربین، متوقف می‌شود.

امید به مو فقیت پس از آن افزایش یافت که هم محافظه‌کاران و هم حزب کارگر در انتخابات محلی هفته پیش در انگلستان تلفاتی را تحمل کردند. روی استیوارت، جدیدترین عضو کابینه، گفت دو طرف «فقط اندکی باهم فاصله دارند .» اما به گفته یک منبع حزب کارگر، بیشتر مانند « یک میلیون» مایل احساس می‌شود.

به‌رغم تیترهای روزنامه‌ها در باره توافق با ترتیبات موقت تا انتخابات عمومی در ۲۰۰۲، حزب کارگر اصرار دارد که مِی کوتاه نیامده است. این حرف با نکته‌ای همراه است: توافق خروج یک موافقت انتقالی را تا دسامبر ۲۰۲۰ شامل می‌شود.

کسی باور نمی‌کند که یک معامله تجارتی درازمدت می‌تواند تا آن زمان تکمیل شود، بنابراین انتقال ممکن است دو سال دیگر تمدید شود تا از وارد شدن ایرلند جلوگیری به عمل آید. محافظه‌کاران به احتمال زیاد اجازه نخواهند چنین اتفاقی بیافتد. مِی بیشتر از کوربین به معامله نیاز دارد. در حالی که یک توافق موجب انشعاب خواهد شد.

در مورد دو حزب، مِی چیز زیادی ندارد که از دست بدهد زیرا او به هر حال رفتنی است.

نمایندگان محافظه کار شمشیر داموکلس را بالای سرش نگاه داشته‌اند و تهدید می‌کنند اساسنامه و مقررات حزب را دوباره بنویسند تا آن که بتوانند رای اعتماد دیگری در مورد او ترتیب دهند- به جای آن که مجبور باشند تا دسامبر صبر کنند، یک سال پس از آخرین کوشش برای وادار ساختن مِی به استعفاء قرار بود سر گراهام بریدی، رییس کمیته۱۹۲۲، در باره تلاش‌هایش برای ترغیب مِی به تهیه یک « نقشه راه» جهت خروجش به نمایندگان محافظه کار گزارش دهد.

می در تلاش است حرکتی به سوی عملی ساختن برگزیت پیش از انتخابات پارلمان اروپا که دولت سرانجام پس از هفته‌ها مقاومت برای ۲۳ می تائید کرد نشان دهد.

او امیدوار است در دور نگاهداشتن گرگ‌های محافظه‌کار از ساختمان شماره ۱۰ داونینگ استریت پیشرفتی صورت گیرد و حتی تلفات انتخاباتی حزب محافظه‌کار محدود شود. اما امکان دارد در هر دو جبهه مایوس شود.

برعکس، کوربین می‌تواند اجازه دهد مذاکرات ادامه پیدا کند. به مردم نشان می‌دهد که آمادگی دارد. میزان محبوبیت او وقتی پیشنهاد نشستی زودتر با می را مطرح ساخت پایین آمد.

کوربین ممکن است وسوسه شود مذاکرات را تا آنجا که امکان دارد طولانی کند، تا محافظه کاران شکست خرد کننده‌ای را در برابر حزب برگزیت نیگل فاراگ تحمل کنند.

برخلاف می، کوربین نیاز ندارد روی معامله‌ای که شکاف‌ها در حزب او را عمیق‌تر خواهد کرد قمار کند. گفته می‌شود دو سوم نمایندگان حزب کارگر خواهان همه پرسی « حرف آخر» هستند ، اما کوربین علاقه‌ای ندارد.

به گفته بسیاری از نمایندگان حزب کارگر، معامله برگزیت که می و کوربین با آن موافقت کردند، هرگز به تصویب مجلس عوام نخواهد رسید مگر این که یک همه پرسی بخشی از آن باشد. اما بسیاری از محافظه‌کاران می‌گویند توافق اگر با همه پرسی همراه باشد هرگز رأی نخواهد آورد.

روشن نیست آیا نمایندگان حزب کارگر به اندازه‌ای که برای تصویب توافق بدون همه‌پرسی کافی باشد، و برای بیرون راندن مخالفان یک اتحادیه گمرکی لازم است، رأی خواهند داد یانه. بنابراین، حتی اگر دو رهبر به توافق برسند، شکل‌گیری اکثریت در مجلس عوام تضمین شده نخواهد بود.