طبق پژوهش جدیدی نیازهای بیش از ۱۶۰ میلیون زن به خدمات پیشگیری از بارداری در سراسر جهان بی‌پاسخ مانده است.
بر اساس نتایج این پژوهش که بزرگ‌ترین تحقیق در نوع خود است و در نشریه لنست (Lancet) منتشر شده، بیشترین محرومیت مربوط می‌شود به زنان جوان و زنانی که در منطقه جنوب صحرای آفریقا و جنوب آسیا زندگی می‌کنند .
پژوهشگران داده‌های ۱۱۹۲ نظرسنجی را بررسی کردند تا درصد زنان در سن باروری (۱۵ تا ۴۹ ساله) را که از روش‌های پیشگیری استفاده می‌کنند، انواع روش‌های مورد استفاده آنان و میزان نیازهای رفع نشده آنان به خدمات پیشگیری را در سطح ملی ارزیابی کنند.
به علت در دسترس بودن روش‌های پیشگیری «نوین» همچون مصرف قرص‌های خوراکی ضد بارداری، آی‌یو‌دی و عقیم‌سازی مردان و زنان، پیشگیری از بارداری از سال ۱۹۷۰ به این‌سو افزایش یافته است.
سهم زنانی که از روش‌های نوین پیشگیری از بارداری استفاده می‌کنند از ۲۸ درصد در سال ۱۹۷۰ به ۴۸ درصد در سال ۲۰۱۹ رسیده است، اما همچنان عقب‌ماندگی در دسترسی به این خدمات وجود دارد.
از سال ۲۰۱۹ به این‌سو، ۱۶۲ میلیون زن نیازمند به خدمات پیشگیری، به این خدمات دسترسی نداشته‌اند.
دکتر آنی هاکنستاد، پروفسور موسسه معیارها و ارزیابی سلامت دانشگاه واشینگتن و از نویسندگان این مطالعه گفت: «مشاهدات ما نشان می‌دهد از دهه ۱۹۷۰ تاکنون در سطح جهانی گام‌های بلندی برای دسترسی به خدمات پیشگیری از بارداری برداشته شده است، اما همچنان راه زیادی در پیش داریم تا آنجا که بتوانیم مطمئن باشیم با دسترسی به خدمات پیشگیری از بارداری، همه زنان و دختران بزرگسال از جنبه اقتصادی و اجتماعی توانمند می‌شوند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
«نتایج تحقیق ما نشان می‌دهد محل زندگی زنان در جهان و سن آنان هنوز بر استفاده آنان از خدمات پیشگیری از بارداری اثر منفی دارد.»
این مطالعه بر تفاوت‌های چشمگیر بین استفاده از خدمات پیشگیری از بارداری در کشورهای مختلف تاکید دارد.
بیشترین میزان استفاده از خدمات نوین پیشگیری از بارداری در آسیای جنوب شرقی، آسیای شرقی و اقیانوسیه بود (۶۵ درصد) و در این مناطق ۹۰ درصد زنان گفته‌اند نیازهای آنان به این خدمات مرتفع شده است.
کمترین میزان استفاده از خدمات نوین پیشگیری در منطقه جنوب صحرای آفریقا بود (۲۴ درصد) و در این کشورها فقط نیازهای ۵۲ درصد زنان مرتفع می‌شود.
این آمار در سودان جنوبی در پایین‌ترین حد بود و در این کشور فقط ۲ درصد زنان از خدمات نوین پیشگیری استفاده می‌کنند. بیشترین عدد ۸۸ درصد و مربوط به نروژ بود.
گروه سنی نیز در این مورد نابرابری‌هایی ایجاد کرد. در کل جهان، پایین‌ترین میزان رفع نیازها مربوط به زنان و بزرگسالان گروه‌های سنی ۱۵ تا ۱۹ سال و ۲۰ تا ۲۴ سال بود که به ترتیب ۶۵ و ۷۲ درصد براورد شده است.
۱۶ درصد کل نیازمندان به این خدمات، زنان ۱۵ تا ۲۴ ساله‌اند، اما ۲۷ درصد نیازهای این گروه برآورده می‌شود. این رقم معادل ۴۳ میلیون زن جوان است که در سال ۲۰۱۹ به خدمات پیشگیری موردنیاز خود دسترسی نداشتند.
هاکنستاد گفت: «این تحقیق نشان می‌دهد باید به زنان جوان توجه کرد، زیرا عمده زنان ناتوان از دسترسی به خدمات پیشگیری از بارداری در هنگام نیاز در این قشر قرار دارند.»
«پیشگیری از بارداری بیشترین بهره را برای این زنان دارد، زیرا به عقب انداختن بچه‌دار شدن به زنان کمک می‌کند به تحصیل ادامه دهند یا از سایر فرصت‌های آموزشی استفاده کنند و به شغلی با حقوق دست یابند و آن را حفظ کنند.»
«به این ترتیب زن می‌تواند به مزایایی اجتماعی و اقتصادی دست یابد که در طول عمر ماندگار است و محرک اصلی حرکت به سوی برابری جنسیتی بیشتر است.»
تنوع نداشتن روش‌های پیشگیری از بارداری، یک عامل کلیدی برآورده نشدن تقاضا است.
در جنوب آسیا، عقیم‌سازی زنان بیش از نیمی از کل روش‌های مورد استفاده برای پیشگیری از بارداری را تشکیل می‌دهد، اما در کشورهای دارای درآمد بالاتر، کاندوم و قرص‌های خوراکی ضد بارداری غالب بودند.
پروفسور رافائل لوزانو، از دانشگاه واشینگتن و نویسنده این مطالعه می‌گوید: «مطالعه ما مشخص کرد که نه تنها باید امکانات پیشگیری از بارداری در اختیار تمام زنان باشد، بلکه گزینه‌های پیشگیری از بارداری هم مناسب باشد.»
«در ناحیه‌هایی که بیش از حد به یک روش اتکا دارند، به‌ویژه اگر روش‌های پر کاربرد، دائمی باشند، متنوع‌سازی گزینه‌ها می‌تواند به افزایش پیشگیری از بارداری کمک کند.»
«برای آن‌که دسترسی گسترش یابد از سیاست‌گذاران می‌خواهیم با استفاده از این برآوردها، چگونگی تعامل گزینه‌های پیشگیری از بارداری و وضعیت سنی و تاهل در کشورشان را بررسی کنند.»
© The Independent
