معاون رئیس‌جمهوری ایران: در افغانستان دولت مستقری نیست که حقابه را پیگیری کند

سلاجقه گفت ایران ناچار است برای دستیابی به حقابه‌ هیرمند، از ظرفیت‌های بین‌المللی استفاده کند

سلاجقه گفت، طالبان به وعده‌هایی که می‌دهند عمل نمی‌کنند-عکس:خبرگزاری جمهوری اسلامی

در ادامه واکنش‌های مقام‌های جمهوری اسلامی ایران به عملی نشدن حقابه ایران از رود هیرمند، علی سلاجقه، معاون رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان محیط زیست ایران، روز شنبه ۱۲ شهریور، به خبرگزاری ایرنا گفت: «متاسفانه دولت مستقری در افغانستان نیست تا موضوع [حقابه ایران از هیرمند] را دنبال کند.»

سلاجقه افزود رئیس‌جمهوری در مورد حقابه هامون از هیرمند، دستور ویژه داد و ابتدا نماینده ویژه رئیس‌جمهوری در امور افغانستان موضوع را پیگیری کرد، سپس رایزنی‌ها در این زمینه آغاز شد.

سلاجقه با اشاره به سفر هیئت‌هایی از ایران به افغانستان برای گفت‌وگو در مورد تامین حقابه ایران از هیرمند گفت: «به نظر می‌رسد دست‌هایی در کار است که به هیئت حاکمه افغانستان [طالبان] اجازه نمی‌دهد به تعهداتشان در قبال ایران عمل کنند.»

معاون رئیس‌جمهوری ایران افزود طالبان بحث آمار بارش‌ها و مخازن آبی ایران را مطرح کرده‌اند و می‌گویند که به اطلاعات مقام‌های ایرانی اعتقادی ندارند، درحالی‌که همواره سنجنده‌هایی در قالب ایستگاه‌های آب‌سنجی در منطقه فعال است.

سلاجقه گفت ایستگاه‌هایی در ایران و افغانستان فعال‌اند که میزان بارش‌ها را مشخص می‌کنند و در دو کشور از داده‌های آن‌ها استفاده می‌‎شود. این مقام جمهوری اسلامی ایران تصریح کرد: «داده‌های این ایستگاه‌ها کاملا قابل‌ سنجش و راستی‌آزمایی‌اند، اما متاسفانه این تفکر در افغانستان وجود ندارد.»

طالبان حرف می‌زنند، اما به آن عمل نمی‌کنند

علی سلاجقه گفت در تمامی نشست‌هایی که میان مقام‌های ایرانی و سران گروه طالبان در مورد حقابه ایران از هیرمند برگزار شد، طالبان گفتند در بحث حقابه ایران به تفاهم‌نامه میان دو کشور و تامین ۲۶ مترمکعب بر ثانیه و ۸۵۰ میلیون مترمکعب بر سال متعهدند، اما به آن عمل نمی‌کنند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

سلاجقه با اشاره به سخنان مولوی امیر خان متقی، وزیر خارجه طالبان که اوایل ژوئیه گفته بود افغانستان به حقابه ایران که در معاهده سال۱۳۵۱ مشخص شده‌، پایبند است، گفت: «این حرف‌ها را می‌زنند، اما در عمل باز هم اجرا نمی‌کنند.»

طالبان اوایل ژوئیه آب سد کمال‌خان را به سمت ایران رها کردند، اما حسن کاظمی قمی گفت آب رها‌ شده به دلیل اشتباهاتی که طالبان انجام داد، به شوره‌زارها ریخت.

سلاجقه، معاون رئیس‌جمهوری ایران، با اشاره به ریختن آب به شوره‌زار گودزره در نیمروز گفت: «بعد از سفری که وزیر نیرو به افغانستان داشت، بازهم آن‌ها [طالبان] آبی را رها کردند، اما آن را به سمت منطقه گودزره در افغانستان منحرف کردند و اصلا آبی به ایران و سمت هامون نیامد.»

سلاجقه افزود ایران ناچار است در مورد دسترسی به حقابه‌اش از هیرمند، از ظرفیت‌های بین‌المللی استفاده کند. او در این مورد گفت: «اولین سیاست ما این است که نشست‌های دوجانبه می‌تواند موضوع را حل کند. ما با افغانستان نقاط اشتراک زیادی داریم، اما اکنون در تصمیم‌های هیئت حاکمه فعلی افغانستان، یک نابسامانی وجود دارد. از این‌رو، تلاش می‌کنیم از ظرفیت‌های بین‌المللی استفاده کنیم.»

معاون رئیس‌جمهوری ایران، با اشاره به خشک‌سالی مداوم، قطع شدن آب هیرمند و خشکیدن هامون در سال‌های اخیر، گفت: «اولویت اصلی ما تامین آب شرب استان است.»

در سال‌های اخیر، موضوع حقابه ایران از رود هیرمند، از موضوع‌های تنش‌زا میان دولت‌های افغانستان و جمهوری اسلامی ایران بوده است. اشرف غنی که در دوران ریاست‌جمهوری‌اش، سدهای کمال‌خان و سلما را در جنوب افغانستان و در مسیر رود هیرمند افتتاح کرد، خطاب به مقام‌های جمهوری اسلامی ایران گفت پس از این آب افغانستان را به هیچ کسی رایگان نمی‌دهد. غنی گفت به توافقنامه‌ای که سال ۱۳۵۱ میان دولت‌های وقت افغانستان و ایران امضا شده، پایبند است، اما آب اضافی به کشورهای همسایه افغانستان نمی‌دهد.

در اسفند ۱۳۵۱ و پس از تنش‌های مداوم میان ایران و افغانستان بر سر آب هیرمند، امیرعباس هویدا، نخست‌وزیر وقت ایران به افغانستان سفر کرد و در دیدار با موسی شفیق، نخست‌وزیر وقت افغانستان، معاهده‌‌ای را در مورد آب هیرمند امضا کرد که در آن حقابه ایران مشخص شد. این معاده در سال ۱۳۵۲ در پارلمان وقت ایران تصویب شد.

ایران در سال‌های اخیر به صورت پیوسته دولت‌های افغانستان را متهم می‌کند که به معاهده حقابه ایران از هیرمند عمل نمی‌کنند. این موضوع در یک‌سال گذشته که طالبان بر افغانستان مسلط شدند، از مسائل مهم در دیدار‌های میان مقام‌های ایرانی و طالبان محسوب می‌شود، اما از سخنان معاون رئیس‌جمهوری ایران چنین به نظر می‌رسد که تمامی این گفت‌وگوها بی‌نتیجه بوده است.