در گذشته تصور می‌شد که تنها زنان دچار این بیماری می‌شوند، اما اکنون پزشکان معتقدند تازه پدرها نیز با این افسردگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
یک نظرسنجی جهانی نشان می‌دهد که ۲۶ درصد از مردانی که تازه پدر شده‌اند، در سه تا شش ماه اول پس از تولد نوزادشان، با افسردگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
مردانی که موفق به برقراری ارتباط با نوزادان خود نمی‌شوند یا در طول یا بعد از پایان بارداری شریک زندگی خود احساس بی‌ارزش بودن می‌کنند، ممکن است گرفتار افسردگی حین یا پس از زایمان (PND) شوند.
گزارشی در مجله «انجمن پزشکی آمریکا» نشان داد که ۱۰ درصد از مردان در سراسر جهان از سه‌ماهه اول بارداری همسرشان تا شش ماه پس از تولد نوزاد علائم افسردگی را نشان می‌دهند. این رقم در سه تا شش ماه پس از تولد نوزاد به ۲۶ درصد افزایش می‌یابد.
این گزارش ۴۳ مطالعه بر روی بیش از ۲۸ هزار پدر در سراسر جهان را بررسی کرده است و نتایج آن سال گذشته منتشر شد.
این رقم بیش از دو برابر میزان افسردگی است که به‌طور معمول در مردان مشاهده می‌شود و بیشتر از تعداد زنانی است که از PND رنج می‌برند که به‌طور گسترده بین ۱۰ تا ۲۰ درصد است.
دکتر یوآنیس دلیپالاس، روانپزشک سوئدی که در دبی مشغول به کار است، در این مورد به نشریه نشنال می‌گوید که تشخیص داده نشدن بیماری پدرها در گذشته بسیار معمول بوده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
دکتر دلیپالاس می‌گوید: «اغلب از مردان انتظار می‌رود که قوی و تامین‌کننده زندگی باشند و آن‌ها اجازه ندارند که افسرده شوند یا احساس حقارت یا چیزی شبیه به آن را داشته باشند.»
اما امروزه ننگ‌انگاری پیرامون بیماری‌های روانی شروع به از بین رفتن کرده است. مردان بیشتری در مورد احساساتشان صحبت می‌کنند و مطالعات اخیر از مشکل گسترده افسردگی در پدران دارای فرزندان کوچک، پرده برداشته است.
در حالی که تنها ۱۰ درصد از مردان در طول سه‌ماهه اول بارداری شریک زندگی خود تا شش ماه پس از تولد نوزادشان دچار افسردگی می‌شوند، بیش از ۸۶ درصد در برهه‌ای از پنج سال اول زندگی فرزندشان، با افسردگی مواجه خواهند شد.
افسردگی پس از زایمان در مادران اغلب به دلیل تغییرهای هورمونی ایجاد می‌شود و علت افسردگی پدران نیز می‌تواند نوسان‌های هورمونی باشد.
ممکن است تستوسترون کاهش یابد و استروژن و پرولاکتین که معمولا هورمون‌های زنانه‌اند، افزایش می‌یابند. همچنین کورتیزول، هورمون استرس، نیز می‌تواند افزایش یابد.
توضیحات اجتماعی یا روان‌شناختی نیز دراین‌باره وجود دارد. برای مثال انتظار تولد نوزاد می‌تواند فشار زیادی را بر مردان وارد کند، زیرا آن‌ها باید نیازهای زندگی او را تامین کنند و این می‌تواند افسردگی را تشدید کند.
مردانی که در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی سابقه ابتلا به بیماری‌های روانی را دارند بیشتر احتمال دارد که ازپی‌ان‌دی (PND) پدرانه رنج ببرند.
استرس‌های رابطه، مانند احساس نادیده گرفته شدن یا رها شدن مردان از طرف شریک زندگی‌شان به دلیل حضور نوزاد، می‌تواند بر احساس بی‌ارزشی بیفزاید.
علائم افسردگی پس از زایمان پدرانه با احساس بی‌حوصلگی یا داشتن کمی استرس متفاوت است.
هر پدری که از افسردگی طولانی‌مدت و مداوم، احساس بی‌ارزشی، عصبانیت، کاهش میل جنسی و تمایل به افراط در رفتارهای پرخطری مانند سوءمصرف مواد رنج می‌برد، ممکن است مبتلا به پی‌ان‌دی شده باشد.
در این شرایط، با توجه به شدت بیماری، باید از یک روانشناس یا یک روانپزشک کمک حرفه‌ای گرفت.
همچنین مردان باید تشویق شوند که از احساسات خود صحبت کنند، زیرا گاهی اوقات شنیده شدن بسیار مفید است.
