ماشین جعل، تحریف، دروغ و عددسازی جمهوری اسلامی برای بی‌اهمیت جلوه دادن اعتراض‌های سراسری در ایران و نفی بسیاری از واقعیت‌های جامعه بار دیگر در ایران شتاب گرفته است. علی خامنه‌ای روز دوشنبه، پس از ۱۸ روز سکوت، زبان به سخن گشود و تعداد معترضان در خیابان‌های ایران را «اندک» توصیف کرد. او همچون گذشته، نه‌تنها حاضر نشد تغییرات جامعه را بپذیرد و به خواسته‌های مردم اعتنا کند، بلکه از دستگاه سرکوب نظام هم به طور مطلق دفاع کرد.

خامنه‌ای اعتراض‌های گسترده مردمی در نفی قانون حجاب اجباری را هم منکر شد و گفت: «دعوا سر باحجاب و بدحجاب نیست؛ خیلی از کسانی هم که حجاب کامل ندارند، جزو هواداران جدی جمهوری اسلامی‌اند.»

او در روز روشن، هم خواسته خرد و کلان جامعه ایران برای تغییر را نفی و پنهان کرد و هم کوشید از جامعه ایران تصویری باب میل خود و نظام جمهوری اسلامی ارائه دهد.

در ایران، حجاب اجباری یکی از نماد‌ها و شاخص‌های مهم در سنجش دینداری و حتی شمار حامیان جمهوری اسلامی است و برای همین به اصلی تغییرناپذیر، حیثیتی و ناموسی برای کلیت نظام ایدئولوژیک روحانیون شیعه حاکم بر این کشور تبدیل شده است. از این رو است که مقام‌های جمهوری اسلامی به هر ترتیب و روشی که شده، می‌خواهند این نماد را در جامعه ایران حفظ کنند و آن را نشانه بارز مشروعیت خود در میان مردم جلوه دهند.

تازه‌ترین ادعای محسن اراکی، عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه، مبنی بر اینکه «۹۵ درصد جامعه ایران باحجاب‌اند»، آشکار می‌‌کند که روحانیون شیعه حاکم بر ایران کشور چطور با عددسازی و تحریف واقعیت‌های ایران، می‌خواهند روایت خود را بر صدر بنشانند. اراکی پس از این عددسازی، از سایر زنان «بی‌حجاب یا بدحجاب» که به ادعای او فقط پنج درصد جامعه زنان را تشکیل می‌دهند، خواست حق «۹۵ درصد زنان باحجاب» در جامعه را رعایت کنند.

روزنامه کیهان که زیر نظر علی خامنه‌ای اداره می‌شود، در شماره روز سه‌شنبه، ۱۲ مهر خود، ادعایی فراتر از اراکی مطرح کرد و نوشت: «۹۹ درصد مردم ایران انقلابی‌اند.»

این روزنامه بیش از «۹۰ درصد» جامعه ایران را «ارزشی» خواند و نوشت این‌ها کسانی‌اند که در آیین‌های اسلامی شرکت می‌کنند و به آن‌ها احترام می‌گذارند و «حجاب» هم یکی از آن‌ها است.

تمام این ادعاها که بیش از چهار دهه است مدام تکرار و بازتوزیع می‌شوند تا جامعه ایران را «انقلابی و مذهبی و هوادار» جمهوری اسلامی معرفی کنند، با بسیاری از نظرسنجی‌ها و یافته‌های رسمی نهاد‌های مختلف دولتی و حاکمیتی از وضعیت جامعه ایران آشکارا در تضادند.

مرکز پژوهش‌های مجلس یکی از جمله نهاد‌هایی است که سال ۱۳۹۷ با انتشار گزارشی، اعلام کرد طبق تعریف شرعی حجاب، ۷۰ درصد زنان جامعه ایران «بدحجاب» محسوب می‌شوند. این گزارش می‌گوید تنها ۱۳ درصد زنان به صورت سنتی حجاب‌ دارند؛ واقعیتی که تمام ادعاهای دستگاه‌ تبلیغات جمهوری اسلامی در مورد اقبال به حجاب را رد می‌کند.

کتاب وضعیت‌سنجی پوشش و آرایش ایرانیان که سال ۱۳۹۲ منتشر شد، هم نشان می‌دهد بیش از ۶۰ درصد ایرانیان «بدحجاب»اند.

گمان، گروه مطالعات افکار سنجی ایرانیان، هم اواخر تابستان ۱۳۹۹ نتایج نظرسنجی «نگرش ایرانیان به دین» را منتشر کرد که در آن، ۵۰ هزار نفر شرکت داشتند و ۵۷ درصد آن‌ها گفته‌ بودند به حجاب اعتقاد ندارند و بیش از ۷۲ درصد با الزامی بودن حجاب در عرصه عمومی‌ مخالفت کردند. 

این آمار‌ها و نظرسنجی هم تایید می‌کنند که میان آنچه در جامعه ایران می‌گذرد، با آنچه مقام‌های جمهوری اسلامی به تصویر می‌کشند، فرسنگ‌ها فاصله است و همین موضوع خشم مردم ایران از اصرار روحانیون شیعه حاکم بر ایران مبنی بر انکار واقعیت‌های جامعه را بیشتر کرده است.

نتایج این خشم عمومی که این روز‌ها در قالب خیزشی ملی، بروز کرده، کلیت نظام جمهوری اسلامی را هدف قرار داده و خواستار گذار از سیستمی است که برای مردم و خواسته‌های آن‌ها احترام و اهمیتی قائل نیست و سیاست‌های چهار دهه گذشته آن به عقب‌ماندگی ایرانیان در بسیاری از حوزه‌ها منجر شده است.