شماری از فعالان زن و دانشجویان صبح سه‌شنبه ۲۶ مهر (۱۸ اکتبر)، با راه‌اندازی یک گردهمایی در نزدیکی دانشگاه کابل، به اخراج دختران دانشجو از این دانشگاه و خوابگاه آن، اعتراض کردند. معترضان با سر دادن شعار «تحصیل خط قرمز ما است»، از رئيس دانشگاه خواستند در تصمیمش مبنی بر اخراج دختران تجدیدنظر کند. این اعتراض خیابانی پس از دقایقی، با خشونت و تهدید طالبان متوقف شد.

یکی از معترضان که نخواست نامش فاش شود، به ایندیپندنت فارسی گفت: «چند دقیقه پس از شعار دادن ما، گروه بزرگی از افراد طالبان ما را محاصره کردند و با توهین و تحقیر شدید، برای دقایقی ما را همچون گروگان نگه داشتند و سپس با تهدید به مرگ، ما را مجبور کردند محل را ترک کنیم.»

او افزود که افراد طالبان زنان معترض را تهدید کرده‌اند که اگر منطقه را ترک نکنند، به تجمع آنان حمله انتحاری خواهد شد. این زن معترض همچنین گفت: «یک فرمانده طالبان به ما گفت که عامل بی‌ثباتی کشور شمایید و اگر دست از این کار (مبارزات آزادی خواهی) نکشید، تک‌تکتان را با گلوله می‌کشیم.»

در دو هفته گذشته، حدود ۴۰ تن از دختران دانشجوی هزاره‌تبار از خوابگاه دانشگاه کابل اخراج شدند. برخی از این دختران، بدون هیچ  دلیل قانونی، علاوه بر خوابگاه، از دانشگاه نیز اخراج شده‌اند. پس از آنکه شمار زیادی از دختران خوابگاه دانشگاه کابل، با خوردن غذای خوابگاه مسموم شدند، مدیران دانشگاه و خوابگاه به دختران هشدار داده بودند که اگر موضوع را رسانه‌ای کنند، از خوابگاه و حتی دانشگاه اخراج خواهند شد.

مسمومیت غذایی در خوابگاه دانشگاه کابل زمانی اتفاق افتاد که دختران دانشجو قصد داشتند به منظور دادخواهی برای قربانیان حمله تروریستی به مرکز آموزشی کاج در منطقه هزاره‌نشین غرب کابل، اعتراض خیابانی برپا کنند. این اعتراض‌ها که از کابل شروع شدند، تا هرات، بلخ، بامیان و برخی نقاط دیگر افغانستان نیز گسترش یافتند. طالبان هم برای جلوگیری از گسترش اعتراض‌ها میان دختران دانشجو ساکن خوابگاه دانشگاه کابل که اغلب دختران هزاره‌اند، به روش‌های مختلف متوسل شدند.

زنان معترض در تظاهرات سه‌شنبه، بر حق تحصیل و کار زنان تاکید کردند و از طالبان خواستند درهای مدارس متوسطه و دبیرستان‌ها را به روی دختران بگشایند و به دلایل مختلف مانع تحصیل دختران در دانشگاه نشوند. معترضان در قطعنامه‌ خود پس از این تظاهرات، از وزارت تحصیلات عالی و رئیس دانشگاه کابل، خواستار تجدید نظر در اخراج دختران دانشجو شدند.

اعتراض‌های خیابانی زنان در افغانستان در یک سال گذشته عموما با سرکوب و خشونت طالبان پایان یافته‌اند. طالبان برای بازداشتن زنان از اعتراض، از خشونت لفظی تا ضرب‌وجرح، شلیک، بازداشت و شکنجه، استفاده کرده‌اند. در این اعتراض‌ها، اغلب زنان به‌تنهایی و بدون حضور مردان، به خیابان می‌آیند و در مواردی هم اگر مردان این زنان را همراهی کرده‌اند، با خشونت بیشتر روبرو شده‌اند. در آخرین مورد، یک مرد جوان با دختران دانشجوی معترض در اعتراض‌های خیابانی مزارشریف همراه شد که طالبان بلافاصله او را بازداشت کردند و تا امروز، از سرنوشت او اطلاعی در دست نیست.