بیش از ۳۰ سال است که دانشمندان از سراسر جهان هر چند سال یک بار با هم کار کرده‌اند تا گزارشی در مورد تغییرات آب و هوایی و آنچه باعث آن می‌شود، تهیه کنند.

آن‌ها با هر گزارشی که تهیه می‌کنند، مطمئن‌تر شده‌اند که تغییرات آب و هوایی ناشی از فعالیت‌های انسانی است.

این گروه از دانشمندان در آخرین نسخه گزارش خود گفته‌اند: «آشکاراست که اقدامات انسان، جو، اقیانوس‌ها، و زمین را گرم‌تر کرده است.»

این دانشمندان به خبرگزاری اسوشیتدپرس گفته‌اند که اطمینان آن‌ها به اینکه «معضل تغییرات آب و هوایی ناشی از اقدامات انسانی است، معادل قطعیت آن‌ها در درک کشنده بودن سیگار است».

گاب وچی، محقق در حوزه تغییرات آب و هوا در دانشگاه پرینستون، می‌گوید: «یکی از راه‌های اثبات اینکه انسان‌ها باعث گرم‌تر شدن زمین می‌شوند، حذف متغیرهای دیگر در بررسی وضع موجود است.»

دانشمندان می‌توانند محاسبه کنند که عوامل مختلف چقدر گرما ایجاد می‌کنند، و این گرما چگونه در جو زمین به دام افتاده و باقی مانده است. این اقدام با استفاده از ظرفیت‌های علوم شیمی و فیزیک و دادن اطلاعات جمع‌آوری‌شده به شبیه‌‌ساز‌های کامپیوتری انجام شده است که در مجموع روند تغییرات آب و هوایی را با دقت به تصویرمی‌کشند.

نخستین و تکراری‌ترین مظنون طبیعی در افزایش گرمای زمین، خورشید است. خورشید زمین را به طور کلی گرم می‌کند و هر سال حدود ۱۳۶۱ وات گرما در هر متر مربع فراهم می‌کند. این یک خط پایه است که با تعادل ظریفی، امکان زندگی روی زمین را فراهم می‌کند. اما نکته این است که تغییرات در انرژی حاصل از تابش خورشید، حداقل بوده است. دانشمندان محاسبه کرده‌اند که تغییرات در انرژی حاصل از تابش خوشید، حدود یک دهم وات در متر مربع است.

اما دی‌اکسید کربن ناشی از سوزاندن سوخت‌های فسیلی در فعالیت‌های انسانی، اینک گرمایی تا سطح ۲.۰۷ وات در هرمتر مربع ایجاد می‌کند که این گرما در جو زمین به دام می‌افتد و باقی می‌ماند. به گفته آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا، تغییرات در میزان گرمای ناشی از سوزاندن سوخت‌های فسیلی، بیش از ۲۰ برابر تغییرات در گرمای ناشی از تابش خورشید است. متان یکی دیگر از گازهای قدرتمند است که نیم وات گرما در هر متر مربع به دام می‌‌‌اندازد.

بر اساس محاسبات ناسا، آژانس فضایی آمریکا به این نتیجه رسیده است که «بعید است خورشید باعث روند گرم‌تر شدن زمین در طول قرن گذشته شده باشد».

دیگر مظنونان طبیعی، آتشفشان‌ها و پرتوهای کیهانی‌اند. دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که در طول ۱۵۰ سال گذشته، گرم‌تر شدن زمین ربطی به این دو عامل نداشته است.

داده‌های اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا، افزایش سطح دی‌اکسید کربن در جو زمین را نشان می‌دهد. علاوه بر این، داده‌های مربوط به یخ جمع‌آوری‌شده بر روی یک آتشفشان هاوایی که به هزاران سال پیش برمی‌گردد، نشان‌دهنده همین نتیجه است. بنا به این داده‌ها، در گذشته کربن-۱۲ بیشتری در قیاس با با کربن-۱۳ و کربن-۱۴، در جو زمین وجود داشته است، ولی در دهه‌های اخیر میزان کربن‌های ۱۳ و ۱۴ در جو زمین بیشتر شده است.

کربن-۱۲ در اصل کربن فسیلی پدیدآمده از زمان‌های دور است. بنابراین، این تغییر، یعنی بیشتر شدن کربن‌های ۱۳ و ۱۴ در جو زمین در قیاس با کربن ۱۲، به دانشمندان می‌گوید که کربن کنونی موجود در هوا (در قیاس با کربن طبیعی) بیشتر ناشی از سوزاندن سوخت‌های فسیلی است؛ یعنی سوزاندن زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی بیشتر، که از فعالیت‌های انسانی ناشی می‌شود.