کمیته اضطراری سازمان بهداشت سازمان ملل متحد روز سه‌شنبه، اول نوامبر (دهم آبان‌ماه)، اعلام کرد که شيوع آبله ميمونی همچنان يک وضعيت اضطراری بهداشت جهانی محسوب می‌شود. این هشدار بالاترین سطح هشدار سازمان جهانی بهداشت است.

این هشدار برای پاسخ بین‌المللی هماهنگ و تامین بودجه لازم به‌منظور همکاری در تامین واکسن و درمان در نظر گرفته شده است.

به گزارش خبرگزاری رویترز، سازمان جهانی بهداشت در ماه ژوئیه اعلام کرده بود که شیوع آبله میمونی به‌سرعت درحال گسترش است و این نشان‌دهنده یک وضعیت اضطراری بهداشت جهانی محسوب می‌شود.

آبله میمونی یک بیماری از نوع بیماری آبله کشنده‌ است که در سال ۱۹۸۰ ریشه‌کن شد. با این حال، آبله میمونی شدت کمتری دارد و آمار مرگ‌‌ومیر آن بین ۳ تا ۶درصد است. به گفته متخصصان، علائم اولیه شامل تب بالا، تورم غدد لنفاوی و عوارض پوستی است، اما بیشتر مبتلایان در عرض سه تا چهار هفته بهبود پیدا می‌کنند.

سازمان جهانی بهداشت بیماری آبله میمونی را در جنگل‌های بارانی استوایی آفریقای مرکزی و غربی ردیابی کرده و آن را بیماری ویروسی مشترک بین انسان و حیوان‌ــ به این معنا که از حیوان به انسان منتقل می‌شودـ‌ـ تعریف کرده است که اولین مورد آن در سال ۱۹۷۰ در جمهوری دموکراتیک کنگو ثبت شد.

هرچند این بیماری در ابتدا از راه تماس با خون یا مایعات بدن نخستی‌سانان (یا همان پریمات‌ها که رسته‌ای از پستانداران شامل میمون‌ها و انسان‌ها است) آلوده یا از طریق جوندگانی مانند سنجاب‌های درختی و موش‌های صحرایی گامبیایی به انسان منتقل می‌شد، احتمال اینکه انسان آن را از هم‌نوع خود بگیرد، بسیار بیشتر است.

علائم اولیه ابتلا به ویروس آبله میمونی، مشابه ویروس سرماخوردگی است. اما در ادامه ممکن است با تب، لرز، درد عضلانی و خستگی همراه باشد و درنهایت نشانه‌های پوستی، مانند آبله‌مرغان، روی صورت و بدن بیمار ظاهر می‌شود.

به گفته کارشناسان بهداشتی، علائم ابتلا به ویروس معمولا خفیف است و درصورتی که سریع تشخیص داده شود، به‌سرعت برطرف می‌شود؛ اما اگر دیر تشخیص داده شود، ممکن است باعث آسیب مغزی یا حتی مرگ بیمار شود. در حال حاضر هیچ واکسنی برای ویروس آبله میمونی وجود ندارد.